tag:blogger.com,1999:blog-17819353949484398702024-03-14T07:49:56.107-07:00Pamiętniki wampirów opowiadanieChcecie dowiedzieć się czegoś więcej o życiu bohaterów Pamiętników i The Originals ? Tutaj znajdziecie opowieści o ich ludzkich losach...Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.comBlogger45125tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-70306597103014023712018-07-16T05:24:00.000-07:002018-07-16T05:25:50.162-07:00ROZDZIAŁ VIII - SEZON 2 (PIERWSZE OPOWIADANIE)<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Caroline wyrzuciła kolejne ubrania z
szafy. Nie miała pojęcia, co powinna na siebie włożyć. Była to niby tylko
niewielka impreza w rodzinnym gronie, jednak chciała wypaść, jak najlepiej.
Spojrzała na zegarek i z przerażeniem zorientowała się, że została jej tylko
godzina do umówionego spotkania. Wyrzuciła kolejną porcję ciuchów z szafy i
chciała je przejrzeć, kiedy ktoś zadzwonił do drzwi. Nie poszła otworzyć.
Wiedziała, że jej matka zrobi to za nią. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Jasne,
wejdź. Na pewno się ucieszy- usłyszała głos Elizabeth. Pomyślała, że to Bonnie,
ewentualnie Elena, która mogła w każdej chwili wrócić do miasta. Można, więc
sobie wyobrazić, jakie było jej zdziwienie, kiedy za jej plecami odezwał się
męski głos z brytyjskim akcentem.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- A co tu
się wydarzyło? Tornado tu przeszło, czy jak?- odwróciła się szybko i
natychmiast zrobiła cała czerwona. Za jej plecami stał Klaus i uśmiechał się
litościwie. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Nie. Nie
mam, w co się ubrać- bąknęła, chcąc ukryć zmieszanie.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Widzę tu
sporo ciuchów- powiedział i podszedł do niej. Poczuła na karku jego ciepły
oddech i zadrżała, kiedy jego ręce oplotły ją w talii- Caroline…- wyszeptał
głosem, przez który na jej ciele pojawiła się gęsia skórka.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Hmmmm…?-
nie była w stanie nic więcej z siebie wydusić, bo jego ramiona skutecznie ją
rozpraszały.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Jeśli się
nie ubierzesz, to zaraz się na ciebie rzucę- przygryzł delikatnie płatek jej
ucha a ona wreszcie zdała sobie sprawę, że stoi przed nim w samej bieliźnie.
Odskoczyła od niego, rumieniąc się jeszcze bardziej i wciągnęła szybko pierwszą
lepszą koszulkę, która sięgała jej do pół uda i skutecznie zasłaniała jej
piersi i tyłek. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Wybacz-
mruknęła i pospiesznie pochyliła się nad ubraniami, znowu ukrywając zmieszanie.
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Podobałaś
mi się bardziej bez ubrań, ale mamy inne plany na dzisiaj, Kochana-
odpowiedział wyraźnie rozbawiony. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- W co mam
się ubrać?- zapytała, biorąc głęboki wdech. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Nie
musisz się stroić. To tylko rodzinne spotkanie- uśmiechnął się do niej. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Wiem, ale
chciałabym dobrze wyglądać- wzruszyła ramionami. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">-
Zawsze<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>dobrze wyglądasz, ale to mi się
podoba- wyszczerzył się do niej szeroko, podnosząc krótką zieloną, sukienkę na
ramiączkach. Caroline również ją lubiła. Kiecka miała dekolt, który doskonale
podkreślał jej kształty. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Dobra,
ubiorę ją- zgodziła się i wzięła z jego rąk ubranie. Weszła do łazienki i
wciągnęła na siebie sukienkę. Poprawiła jeszcze włosy, delikatnie podmalowała
oczy i usta, poczym stwierdziła, że jest już gotowa. Wyszła z toalety. Klaus
czekał tam, gdzie go zostawiła. Uśmiechnął się szeroko na jej widok. Forbes
nachyliła się jeszcze nad szufladą, szukając torebki, a kiedy się podniosła
poczuła na swoich nagich ramionach dłonie chłopaka. Ścisnął je delikatnie i
ucałował jej szyje. Znowu zadrżała pod jego dotykiem. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Jesteś
przepiękna- wyszeptał, poczym po prostu odszedł. Caroline obróciła się do niego
z niewyraźną miną. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivbFtCbg-zujIEOuAHgrP6ys8TSHSDWdwvRs1uLxmXkIk2a0XzUGBKCfzGfS5DOMFOLRnuv9jrADy8A1nxGwerZXjutEipA17BryfOr8WFvqoxfS40eQJBn5dCuDpzJ7CTGvqmfvbioA/s1600/CAROLINE.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivbFtCbg-zujIEOuAHgrP6ys8TSHSDWdwvRs1uLxmXkIk2a0XzUGBKCfzGfS5DOMFOLRnuv9jrADy8A1nxGwerZXjutEipA17BryfOr8WFvqoxfS40eQJBn5dCuDpzJ7CTGvqmfvbioA/s1600/CAROLINE.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Będzie
świetnie. Wszyscy cię uwielbiają, nie masz czym się stresować- przyrzekł widząc
jej minę. Wyciągnął do niej ramię, które po chwili wahania ujęła i pozwoliła mu
się wyprowadzić z pokoju a później domu…</span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">***</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Elena praktycznie wbiegła do budynku, w
którym znajdowało się mieszkanie jej chłopaka i jego brata. Jakie było jej
zdziwienie, kiedy okazało się, że drzwi wejściowe są zamknięte. Damon wszedł po
schodach chwilę później i również był bardzo zaskoczony. Zaczął szukać po
kieszeni kluczy.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Nie
rozumiem… Miał na nas czekać- wybąkała dziewczyna. Wcześniejsze wyrzuty
sumienia, skutecznie zagłuszała wściekłość na Stefana. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Może
zostawił jakąś kartkę w środku- mruknął w odpowiedzi starszy z braci. W końcu
odszukał klucze i przekręcił zamek. Puścił swoją towarzyszkę przodem i sam
wszedł do środka, chwilę po niej. Rozejrzeli się dookoła, ale nie dostrzegli
niczego nadzwyczajnego. Mieszkanie było puste i ciemne. Stefana na pewno w nim
nie było.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Mam złe
przeczucia- Elena podrapała się po brodzie i spojrzała ze strachem na Damona. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Ja też-
chłopak bez wahania przyznał jej rację. W tym momencie odezwał się jego
telefon. Był to dźwięk przychodzącego SMS-a. Salvatore wyjął komórkę z kieszeni
i zmarszczył nos, kiedy dostrzegł, że wiadomość przyszła z nieznanego numeru.
Okazało się, że ów ktoś przysłał mu filmik. Odpalił go, mając coraz gorsze
przeczucia. Elena dostrzegła tylko, że chłopak zbladł okropnie i wyrwała mu
komórkę z ręki. To, co zobaczyła wstrząsnęło nią okropnie. Na filmiku był jej
Stefan i całował się z dziewczyną łudząco podobną do niej. Tylko, że to nie
mogła być ona. Od razu zdała sobie sprawę, że jest to jej dawno zaginiona siostra
bliźniaczka, dawna ukochana Stefana oraz Damona. Elena zrozpaczona upuściła
telefon i nie czekając na reakcję starszego z braci, uciekła z pokoju. Z jej
oczu pociekły łzy. Jeszcze nigdy nie czuła się tak upokorzona, jak teraz…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmumZf1X6pL4HRnbLn2eQLni5pmFuQBZTZzu3xSOH1CLNW-6lAFOymxBtnbcEGVwdEGKRQoevZSDce1k7G5FdY7CPVcuWJKJbWN4TmHp8bPwMbQlEIuLLJNrpwaZ4STmh2xZMSMnAYtQ/s1600/original.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="260" data-original-width="500" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmumZf1X6pL4HRnbLn2eQLni5pmFuQBZTZzu3xSOH1CLNW-6lAFOymxBtnbcEGVwdEGKRQoevZSDce1k7G5FdY7CPVcuWJKJbWN4TmHp8bPwMbQlEIuLLJNrpwaZ4STmh2xZMSMnAYtQ/s320/original.gif" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">***</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Jeremy po raz kolejny szybko nadusił
czerwoną słuchawkę. Jeszcze zanim zdążył się rozlec pierwszy sygnał, ukazujący,
że połączenie zostało przekazane do jego rozmówczyni. Od kilku godzin próbował
dodzwonić się do Bonnie i z nią pogadać. Jednak strach mu na to nie pozwalał. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Jesteś
straszną ciotą…- mruknął sam do siebie, ze złością. Nie zauważył, że w tym
momencie obok jego pokoju przechodziła ciotka Jenna i usłyszała jego słowa.
Kobieta wybuchła głośnym śmiechem. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Rozmowa
ze sobą podchodzi już pod chorobę psychiczną- dodała, cały czas chichocząc.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Dzięki. Zawsze
można na ciebie liczyć- Jeremy tylko przewrócił oczami. Jenna mrugnęła do niego
okiem i ruszyła dalej. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Dobra,
raz się żyje- chłopak spojrzał ostrożnie na drzwi i kiedy upewnił się, że jego
opiekunka sobie poszła, wybrał numer do Bonnie. Tym razem nie rozłączył się,
kiedy usłyszał sygnał. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Halo?-
Bonnie szybko od niego odebrała.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Hej
Bonnie. Tu Jeremy- chłopak zaczął się denerwować i nie był w stanie niczego z
siebie wyjąkać.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- O! Co tam
u ciebie?- dziewczyna wyraźnie również się speszyła.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Dobrze.
Słuchaj. Może chciałabyś, znaczy miałabyś ochotę wyskoczyć gdzieś w piątek?-
Gilbert przełknął głośno ślinę, jednak dał radę się wysłowić.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Jasne, to
jesteśmy umówieni- Bennet o dziwo zgodziła się. Jeremy chciał z nią jeszcze
chwilę pogadać, jednak w tym momencie drzwi na dole trzasnęły i ktoś sekundę
później wbiegł po schodach. Chłopak wyjrzał na korytarz i ujrzał swoją siostrę.
Elena wyglądała fatalnie. Była zapłakana i najwyraźniej załamana. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Co się
stało?- zapytał i odłożył telefon, zapominając, że rozmawia z Bonnie.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif";">- Ja… To
Stefan. On mnie zdradził- wyjąkała i nowe łzy spłynęły jej po policzkach.
Jeremy bez słowa podszedł do siostry i mocno ją do siebie przytulił. Dziewczyna
schowała twarz w jego ramieniu a on gładził ją po plecach, uspokajając ją…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1WwciPCpw52MqZs3JV9PwgK0YIEA1vqtWSJBOoaNa6gAfNyN6tAgfyF0lWFX57WFyTduN9Aqrz9VpbXgQCc4CJ1qpYJ14TFWHVLTlh0iEzXmiuzG2SNrC8mlBBwOsG7opceZYkzu9dw/s1600/tumblr_inline_p7fzux5jqh1rn7b5u_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="500" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1WwciPCpw52MqZs3JV9PwgK0YIEA1vqtWSJBOoaNa6gAfNyN6tAgfyF0lWFX57WFyTduN9Aqrz9VpbXgQCc4CJ1qpYJ14TFWHVLTlh0iEzXmiuzG2SNrC8mlBBwOsG7opceZYkzu9dw/s320/tumblr_inline_p7fzux5jqh1rn7b5u_500.gif" width="320" /> </a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
***</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Dobrze Kochani. Spróbuję dokończyć te opowiadanie. Niczego nie obiecuję, ale mam na nie jeszcze parę pomysłów, także jeśli ktoś ma ochotę na poczytanie ciągu dalszego mojego pierwszego opowiadania to zapraszam. W następnym rozdziale wydarzy się parę przełomowych sytuacji. Zachęcam do czytania. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Pozdrawiam i zapraszam za dwa tygodnie! </div>
<br />Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-39824163046128661042018-06-30T07:26:00.002-07:002018-06-30T07:26:54.446-07:00Rozdział VII<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Klaus</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Po wyjściu od Caroline, postanowiłem
odwiedzić braci Salvatore. Chciałem okazać im swoją wyższość i oznajmić, że
moja, mała blondynka pamięta już wszystko. Nie będą mogli więcej mieszać jej w głowie.
Teraz mogłem toczyć równą walkę z nimi, chociaż czy oni byli jakąkolwiek
konkurencją? Jako pierwotna hybryda nie obawiałem się nikogo i jeśli chciałem
kogoś zdobyć, to ją zdobędę. Dotarłem do rezydencji bez problemu. Zapukałem
kulturalnie do drzwi. Już po chwili otworzył mi, jak zwykle pewny siebie Damon.
Jednak na mój widok nieco zrzedła mu mina. Szybko się jednak opamiętał. Na jego
twarz wrócił sarkastyczny uśmieszek. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Witaj Klaus-
odezwał się pierwszy. Zawrócił i podszedł do stolika, na którym stała butelka
Burbona. Nie oczekiwałem zaproszenie, więc bez wahania wszedłem za nim.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Co tu robisz?-
Stefan pojawił się w salonie. Wyczułem, że jest zdenerwowany. Pewnie martwił
się tym, co mógłbym zrobić jego ukochanemu sobowtórowi.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Przyszedłem
odwiedzić starych znajomych- odparłem. Rozsiadłem się wygodnie na kanapie.
Damon podał mi szklankę z krwią. Przyjąłem ją bez krępacji. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Co
kombinujesz?- młodszy Salvatore nie dawał się łatwo zbić z tropu. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Czy ja muszę
coś kombinować? Wróciłem, żeby odzyskać Caroline. Ona liczy się najbardziej-
wzruszyłem ramionami. Upiłem łyk czerwonego płynu. Smakował nienajgorzej,
jednak nie mógł się równać ze smakiem świeżej krwi, prosto z żyły. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Dlaczego teraz?
Co się stało?- Damon oparł się o kominek i wpatrywał we mnie, niby bez cienia
zainteresowania. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Załatwiłem
sprawy w Nowym Orleanie. Poza tym niedługo wiedza Caroline będzie niezbędna.
Wspomnienia, które zwróciłem pomogą jej zdecydować, po której stronie ma się
opowiedzieć- wyjaśniłem. Bracia zamilkli. Komentarze zresztą były niepotrzebne,
bo i co mieli mówić? Wiedzieli, że Mystic Falls stanie się niedługo świadkiem
krwawych wydarzeń. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Bill wraca?-
Stefan w końcu zadał pytanie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Z tego, co mi
wiadomo już wrócił- odparłem. Skrzywiłem się mimowolnie. Nikt nie lubił tego
wampira. Było w nim coś dziwnego.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Czy zapewniłeś
wystarczającą ochronę Caroline?- zainteresował się Damon. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Ja jej
wystarczę. Nikt nie jest w stanie mnie pokonać. Od razu, kiedy całe to
szaleństwo minie, zamienię ją w wampira- dodałem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Nie lepiej
zrobić to teraz?- sam się nad tym zastanawiałem. Jednak odrzuciłem tę myśl od
siebie. Przemiana ma być dla Caroline czymś pięknym i nie będę tego
przyspieszał. Ma dobrze zapamiętać początek nowego życia.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Nie. To nie
jest dobry pomysł- zaprzeczyłem. W tym momencie zadzwonił mi telefon. Spojrzałem
na wyświetlacz. Miło zaskoczyło mnie, że to Caroline dzwoni. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Halo?-
zapytałem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Klaus? Czy
Caroline jest z tobą?- usłyszałem lekko zaniepokojony głos Billa Forbesa. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Nie. Zostawiłem
ją w domu. Chciała wszystko przemyśleć- wyjaśniłem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Znalazłem jej
telefon pod drzwiami. Miał rozbity wyświetlacz- odparł. Nie spodobało mi się
to. Coś złego musiało się stać. Mój blondwłosy anioł był w niebezpieczeństwie…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Elena</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Pół dnia w domu było prawdziwą
męczarnią. Bardzo mi się nudziło i czekałam, aż ktokolwiek zadzwoni, żeby
wyciągnąć mnie na miasto. Jednak telefon milczał. Co chwilę zerkałam na
wyświetlacz, bez rezultatu. Liczyłam, że może chociaż Stefan da mi jakiś znak.
Pomyliłam się. W końcu zdenerwowana, postanowiłam sama pójść do mojego lubego.
Ubrałam buty i wyszłam. Po dwudziestu minutach znalazłam się na miejscu.
Chciałam zapukać, jednak usłyszałam fragment interesującej rozmowy. Nie
rozumiałam wszystkiego, ale udało mi się wyłapać parę słów. Wspominali o
wampirach, Caroline, Nowym Orleanie… Nie składało się to do kupy. Zadzwonił
telefon i chwilę później odskoczyłam od drzwi. Zaledwie udało mi się uniknąć
zderzenia z wrotami. Na progu pojawił się przystojny blondyn. Ten sam, którego
Caroline wyrwała, poprzedniego wieczora. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Sobowtór- prychnął
pogardliwie i zmierzył mnie od głowy do stóp.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Słucham?-
zapytałam zaskoczona. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Niech oni ci to
wyjaśniają- zeskoczył ze schodów, po drodze potrącając mnie łokciem i po chwili
już go nie było. Zniknął w zaskakująco szybkim tempie. Aż przetarłam oczy ze
zdumienia. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Jak on to…?-
patrzyłam z szeroko otwartymi oczami na Stefana, a ten tylko skinął głową, że
mam wejść do środka. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Musimy pogadać.
Jest parę spraw, o których nie masz pojęcia. A powinnaś wiedzieć- widziałam, że
ciężko mu się mówi, ale nie miałam zamiaru mu niczego ułatwiać. Chciałam
wiedzieć, co tu jest grane i od kiedy to Mystic Falls zrobiło się takie
tajemnicze. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Czyli co?-
pospieszyłam go, kiedy zamilkł na chwilę. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Och, na miłość
Boską!- znikąd pojawił się brat mojego chłopaka i uśmiechnął się do mnie
ironicznie- Po prostu jesteśmy wampirami- wypalił…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Caroline</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Obudziłam się na czymś miękkim,
jednak nie bardzo wiedziałam, gdzie jestem. W pierwszej chwili pomyślałam, że
jestem sama, ale potem uświadomiłam sobie, że słyszę jakieś szepty. Podniosłam
się na łokciach i rozejrzałam dookoła. Leżałam na kanapie w jasnym
pomieszczeniu. Poznałam to miejsce. Był to salon babci Bonnie. Kobieta i jej
wnuczka stały niedaleko mnie i trzymały się za dłonie. Miały zamknięte oczy,
ale ich usta poruszały się, jakby szeptały tylko sobie znane formułki. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Co się dzieje?-
zapytałam, ale nie zwróciły na mnie najmniejszej uwagi. Chciałam wstać, jednak
poczułam się słabo i<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>opadłam z powrotem
na miękkie poduszki. Postanowiłam poczekać, aż kobiety skończą dziwny rytuał.
Moja cierpliwość nie była wystawiona<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>na
zbyt długą próbę, bo już po chwili babcia mojej przyjaciółki po prostu wyszła,
a Bonnie usiadła obok mnie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Wybacz, że
musiałyśmy cię tu zaciągnąć siłą, ale zemdlałaś, kiedy zjawiłam się u<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ciebie i wiedziałam, że nie mam już ani
chwili do stracenia- wyjaśniła ciemnoskóra dziewczyna. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Ale z czym?-
nie rozumiałam nic z tego, co mówiła. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Wiem o twoich
snach i wiem też, że już wkrótce zmierzysz się z tym wszystkim naprawdę-
wyjaśniła. Spojrzała na mnie ze współczuciem, a ja poczułam okropny chłód,
który przeniknął moje serce. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Czy to mnie
zabiję?- zapytałam, chociaż nie byłam pewna, czy chcę poznać odpowiedź. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Ten ktoś będzie
próbował, ale jest osoba, która prędzej oddałaby za ciebie życie, niż pozwoliła
ci umrzeć- uśmiechnęła się do mnie pocieszająco. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Kto? I kto chce
mnie zabić?- chciałam wiedzieć, jak najwięcej, ale Bonnie pokręciła głową. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Nie znam
wszystkich odpowiedzi. Sama musisz ich poszukać. Na razie jesteś bezpieczna.
Rzuciłyśmy z babcią czary ochronne i możesz spać spokojnie. Mam nadzieję, że
wytrzymają- powiedziała ze spokojem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- A jeśli nie?-
przełknęłam głośno ślinę, ale już nie doczekałam się odpowiedzi. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Kilkanaście minut później maszerowałam
do domu. Zauważyłam przy tym, że zgubiłam telefon. Nie mogłam nikogo
powiadomić, że wszystko okej i nie mają się martwić. Chociaż, kogo to
obchodziło? Zaledwie to pomyślałam, a tuż przede mną w wampirzym tempie zjawił
się Klaus. Wyglądał na bardzo zdenerwowanego. Jednak widząc, że nic mi nie
jest, uspokoił się odrobinę. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Gdzieś ty
była?!- krzyknął i złapał mnie mocno za ramiona, jakby nie chciał, żebym znowu
zniknęła. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Zemdlałam.
Bonnie mnie znalazła. Uspokój się- pogłaskałam go po policzku, uśmiechając się
delikatnie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Co się stało?-
dalej nie był przekonany, czy mi wierzyć. Patrzył na mnie niespokojnie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Muszę ci coś
opowiedzieć. Ale nie chcę robić tego tutaj. Na środku ulicy- rozejrzałam się
dookoła, jakby w poszukiwaniu ustronniejszego miejsca. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Chodź ze mną.
Wiem, gdzie możemy w spokoju pogadać- pociągnął mnie za rękę za sobą. Po chwili
znaleźliśmy się koło nowiutkiego, błyszczącego samochodu. Otworzył mi drzwi,
jak przystało na dżentelmena. Zajęłam miejsce z przodu, po stronie pasażera. Po
paru sekundach jechaliśmy już szybko w kierunku wyjazdu z miasta. Po kilkunastu
minutach Klaus skręcił w jakąś polną drogę i niedługo potem znaleźliśmy się na
skraju urwiska. Mężczyzna wyłączył auto i powoli z niego wyszedł. Ja również
wysiadłam z samochodu. Stanęłam przed z przodu pojazdu i oparłam się o maskę,
zakładając przy tym ramię na ramię. Klaus stanął obok mnie, ale nie spieszył
się z pytaniami. Najwyraźniej uspokojony tym, że znalazł mnie całą i zdrową
teraz dał mi czas na zebranie myśli. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Byłam u Bonnie.
Ona i jej babcia rzuciły na mnie jakieś czary, żeby mnie chronić. Teraz stałam
się niedostrzegalna, czy coś takiego- wybąkałam wreszcie. Mikealson skinął
głową, potwierdzając, że rozumie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Bonnie Bennet?
To potężny czarodziejski ród. Wywodzi się z Salem i kiedyś był u władzy w ich
światku- powiedział. Spojrzałam na niego z ciekawością. Ciągle nie potrafiłam zrozumieć
tego, że Klaus ma przeszło tysiąc lat.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Wiesz, kto chce
mnie dorwać?- zapytałam z nadzieją, spoglądając w jego piękne oczy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Nie do końca.
Bo to nie jest jedna osoba- mruknął, raczej trochę niechętnie. Najwidoczniej
nie znał wszystkich szczegółów i drażniło go to.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Kto? Czy to
twój ojciec jest w to zamieszany?- Niklaus Mikaelson bał się tylko jednej
osoby. Zawsze opowiadał mi straszne historie o swoim ojczymie. Bał się go
okropnie i rzadko, kiedy chciał o nim rozmawiać. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">-
Najprawdopodobniej, ale nie tylko mój ojciec jest w to zamieszany- podniósł
wzrok i spojrzał mi prosto w oczy,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>łapiąc mnie za dłonie.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- A czyj jeszcze?-
zapytałam, chociaż spodziewałam się odpowiedzi. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">- Caroline to
twój ojciec pragnie twojej śmierci… Twój rodzony ojciec chce, żebyś umarła-
zatkało mnie i nie byłam w stanie się odezwać… </span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">***</span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Tak, tak... Przepraszam, jest mi okropnie wstyd... Został ktoś jeszcze, kto ma ochotę poczytać moje wypociny? </span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-90691355803242800372017-02-06T12:24:00.001-08:002017-02-06T12:24:28.992-08:00Rozdział VI<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Caroline </span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Obudziłam
się następnego dnia z okropnym kacem. Czułam się beznadziejnie i w dodatku
miałam poważne luki w pamięci. Na czworakach dostałam się do łazienki, w
ostatniej chwili nachyliłam się nad muszlą klozetową i zwymiotowałam cały
alkohol, który w siebie wlałam dzień wcześniej. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nie
pomogło mi to jednak, tak jakbym chciała. Głowa dalej mnie bolała i bardzo
chciało mi się pić. Po jakichś piętnastu minutach, kiedy żołądek dał mi
chwilowo spokój, podniosłam się i wyszłam z łazienki. Spojrzałam przy okazji, w
co ja jestem ubrana. Miałam na sobie męską koszulę, koloru białego. Była mi o
wiele za duża, ale pachniała bardzo przyjemnie. Właściciel, kimkolwiek był,
miał dobry gust, jeśli chodzi o perfumy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nie
przejęłam się zbytnio strojem. Matki i tak zapewne nie było w domu. Miałam
rację, nie zastałam jej w kuchni. Za to spotkałam tam kogoś, kogo się nie
spodziewałam zobaczyć. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kol? Co ty tu robisz?-
zapytałam. Zmarszczyłam brwi zaciekawiona. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Sprawdzam, czy żyjesz po
wczorajszej libacji- spojrzał na mnie litościwie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Widziałeś?- zarumieniłam się,
gdyż naprawdę nie pamiętałam, co wczoraj wyprawiałam. Film urwał mi się już w
Grillu, po odejściu Hayley i Matta. Ostatnie, co pamiętałam to flirt z
przystojnym nieznajomym.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Całe Mystic Falls widziało-
nalał wody do szklanki i podał mi- Pewnie cię suszy- dodał niepotrzebnie. Już i
bez tych słów, czułam się wystarczająco upokorzona. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Było, aż tak źle?- przyjęłam
ofiarowany napój z wdzięcznością. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Tyler Lockwood jest raczej
średnio zadowolony- uśmiechnął się szeroko. Zaczęłam się zastanawiać, co
takiego zrobiłam, ale głupio mi było pytać- Nie pamiętasz, co wykombinowałaś?-
domyślił się bez problemu. Najwidoczniej moja mina powiedziała mu wszystko. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Słabo- przyznałam z głębokim
westchnieniem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Gdybym ja wypił tyle, co ty
nie byłbym w stanie się utrzymać na nogach- nowy głos dołączył do naszej
dyskusji. Odwróciłam się na pięcie i zdębiałam. Przede mną stał koleś poznany
wczoraj w barze. Nie miał na sobie koszulki i to jego świetnie umięśnione
ciało, odebrało mi mowę. </span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFfNi9ASTaCkBuwtR7b28gw1CFB01A9IPTeHgqgG_uq4tJU_XulP3kRgmnlamdm5ChpuRAhEh50iImiadbHgJujDoMtNhsyBVFtM2cFhUuR9RDQiLfPucP0Fh4WnYV5OhUOqPZwMNbWQ/s1600/klaus-rozdzia%25C5%2582+VI.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFfNi9ASTaCkBuwtR7b28gw1CFB01A9IPTeHgqgG_uq4tJU_XulP3kRgmnlamdm5ChpuRAhEh50iImiadbHgJujDoMtNhsyBVFtM2cFhUuR9RDQiLfPucP0Fh4WnYV5OhUOqPZwMNbWQ/s1600/klaus-rozdzia%25C5%2582+VI.gif" /></a></div>
<br />
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Gdzie twoja koszulka?-
zapytałam. Wydawało mi się, że to pytanie jest wystarczająco neutralne. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- A jak myślisz, co masz
założone?- odpowiedział pytaniem na pytanie. Spojrzałam na swoją bluzkę i wtedy
sobie przypomniałam, co mam ubrane. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Ładne perfumy- wypaliłam.
Blondyn uniósł brwi, po czym parsknął śmiechem. Spodobał mi się jego śmiech.
Mimo tego zrobiłam obrażoną minę i zacisnęłam zęby. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Stara, dobra Caroline-
powiedział i pokręcił głową. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Czekaj, co? Skąd ty mnie
znasz?- zrobiłam dwa kroki w tył i zaczęłam wpatrywać się w niego podejrzliwie.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jestem bratem Kola- otwarłam
szeroko buzię ze zdziwienia. Bratem… Ale jak to było możliwe? Z tego wynikało,
że wymazano mi więcej pamięci, niż myślałam. Tylko kto i dlaczego to zrobił?</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nic nie rozumiem…- przyznałam.
</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Caroline, to ja wykasowałem ci
pamięć. Było to dokładnie cztery lata temu- patrzyłam na niego z szeroko otwartymi
ustami, podczas gdy chłopak kontynuował swoją wypowiedź- Nie mieliśmy wyboru.
Groziło ci śmiertelne niebezpieczeństwo. Musiałem cię ratować- Kol oparł się o
stolik i uważnie obserwował moją reakcję. Jego starszy brat również nie
spuszczał ze mnie oczu. Dopiero po kilkunastu pełnych napięcia sekundach, do
mojego skacowanego umysłu, dotarło że powinnam się odezwać. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Chcę odzyskać moje
wspomnienia- powiedziałam odważnie. Zrobiłam krok do przodu i spojrzałam
wyczekująco na Brytyjczyka. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Zwrócę ci je. Gotowa?-
skinęłam głową. Wtedy on położył dłonie na moich policzkach i nagle znalazłam
się w innym miejscu. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Wydarzenia
przelatywały mi przed oczami niezwykle szybko. Jednakże wszystko łączyło się w
logiczną całość. </span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Najpierw dostrzegłam pierwsze spotkanie z Klausem, jak uratował mnie
przed wampirem. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Potem zabrał mnie do domu i zamieszkałam z pierwotnymi. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Zaopiekowali się mną, chociaż niechętnie. Mój dobroczyńca przekonał ich,
że mają dać mi szansę. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Poszłam do szkoły. Ktoś mnie obraził, że jestem przybłędą. Wróciłam
zapłakana i natychmiast pobiegłam do Klausa. Przytulił mnie i pocieszył.
Opowiedział swoją historię. O tym, jak ojciec nigdy go nie kochał, jak czuł się
nieszczęśliwy. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Z każdym nawet najmniejszym problemem i troską zwierzałam się mojemu opiekunowi.
Był moim powiernikiem we wszystkim. Nie było rzeczy, o której mu nie mówiłam. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Kiedy pierwszy chłopak mnie olał, kiedy przyjaciółka zdradziła, kiedy
śniły mi się koszmary, kiedy brakowało mi rodziny. On był zawsze obok, zawsze
gotowy nieść pomoc sierocie. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Ostatnia scena, którą zobaczyłam była niesamowicie wzruszająca. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Muszę to zrobić. Będziesz miała jakiś czas spokój- odgarnął mi kosmyki
włosów z twarzy. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Ale ja chcę pamiętać. Kocham cię- po mojej twarzy ciekły łzy.
Przytuliłam się do niego mocno. Oplótł mnie swoimi ramionami i oparł podbródek
na mojej głowie. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Obiecuję ci, że się jeszcze spotkamy. Kiedy to się skończy, kiedy
będziesz już bezpieczna, wrócę do ciebie- wyszeptał. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Nie zostawiaj mnie. Tylko ty mi zostałeś- łkałam. Moczyłam mu koszulkę
łzami, jednak on się nie przejmował. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Zawsze będę przy tobie. A tymczasem zostaniesz z Liz- znieruchomiałam.
Nie lubiłam tej kobiety.</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Nienawidzę jej. Jest wredną…- przerwał mi, zanim zdążyłam dokończyć. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Będziesz myślała, że jest twoją matką, a Bill ojcem- to już w ogóle mi
się nie podobało. Bill był złym wampirem, naprawdę złym.</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Ale proszę, nie zabieraj mi wspomnień. Chcę cię pamiętać. Ciebie,
Kola, Rebekah, Elijah, Damona i Stefana…- wymieniałam po kolei moje ulubionych
krwiopijców. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Mówiłem ci, że nie pochwalam znajomości z braćmi Salvatore- wyraźnie
się nadąsał. Od dawna wiedziałam, że jest zazdrosny o sympatię, którą ich
darzyłam. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Przecież wiesz, że jesteś dla mnie najważniejszy- uspokoiłam go.
Uśmiechnęłam się do niego słodko. Po chwili wahania odwzajemnił się tym samym. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Dobrze. Zacznijmy już, Kochana- złapał moją twarz dłonie <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>i przemówił spokojnym głosem.</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Kocham cię- zdążyłam powiedzieć, zanim zaczął. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Zapomnisz teraz o mnie, o twoim pobycie w Nowym Orleanie, o Mikaelsonach
i Salvatorach. Jesteś córką Liz i Billa Forbes. Przeprowadziliście się do
Mystic Falls z Europy. Miałaś szczęśliwe dzieciństwo. Będziesz żyła normalnie,
nie wiedząc o istnieniu wampirów. Żegnaj Caroline- mój wzrok stał się zamglony.
Klaus ucałował mnie jeszcze w czoło, po czym powoli odszedł, pozostawiając mnie
samą…</span></i></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Wróciłam
do rzeczywistości. Klaus opuścił ręce i wpatrywał się we mnie zaciekawiony.
Zapewne czekał na to, co zrobię. Kol gdzieś zniknął. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Uratowałeś mnie- szepnęłam.
Miałam mętlik w głowie, jednak kac zniknął. Wszystkie wspomnienia do mnie
wróciły. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Czasami warto jest być dobrym-
odparł. Kąciki jego ust uniosły się w uśmiechu.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dlaczego nie pamiętam
pierwszych lat swojego życia?- wyciągnął do mnie ręce, jednak zignorowałam je.
Coś mi tutaj nie pasowało. Zwrócił mi pamięć, ale od momentu, kiedy się spotkaliśmy.
Nic wcześniejszego. Dalej mnóstwo pytań kłębiło mi się w głowie. Najbardziej
podstawowym było to, co się stało z moimi rodzicami.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nie wiemy, co było przedtem.
Próbowałem się tego dowiedzieć, ale niestety…- rozłożył bezradnie ramiona. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- To wszystko jest jakieś
pogmatwane- pomasowałam sobie skronie. Stefan był moim dobrym przyjacielem od
lat, tak samo jego brat. Oboje byli wampirami podobnie, jak rodzina, która mnie
wychowała. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Możesz na mnie liczyć- złapał
mnie za rękę i uśmiechnął się do mnie pocieszająco. Serce zabiło mi żywiej,
kiedy spojrzałam w jego piękne oczy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Wiem. Dziękuję, że wróciłeś-
odpowiedziałam. Po krótkim wahaniu przytuliłam się do niego, tak samo jak przed
laty…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Kol</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Wyszedłem
z domu Caroline, kiedy Klaus przystąpił do zwracania jej wspomnień. To do niego
należało, żeby wszystko jej wyjaśnił. Z bólem to przyznawałem, ale ich więź
była silniejsza, niż moja i jej. Mojego brata tylko ona trzymała w ryzach. Bez
tej dziewczyny wracał zły i okrutny Mikaelson. Młoda Caroline zawróciła mu w
głowie, teraz na pewno nie pozwoli jej odejść i zdobędzie ją, prędzej czy
później. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Znalazłem
się w jednej z bocznych uliczek. Usłyszałem jakieś hałasy za plecami. Nie przejąłem
się tym zbytnio. W końcu, jako pierwotny wampir, nie musiałem się nikogo
obawiać. Szedłem, więc spokojnie dalej. Ręce schowałem do kieszeni. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Zdołałem
zrobić, jeszcze jakieś trzy kroki, po czym poczułem ból w klatce piersiowej.
Zerknąłem zszokowany na przedmiot, który utkwił mi w sercu. Był to sztylet, ten
sam, który mógł uśpić pierwotnego wampira. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jak zwykle głupiutki Kol
obrywa pierwszy- usłyszałem znajomy głos. Przeraziłem się nie na żarty. To nie
mogła być prawda. Podpowiedział mi mój umysł. Upadłem na kolana i momentalnie
straciłem przytomność. Dostrzegłem wokół siebie tylko ciemność…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Bonnie</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Babcia
mówiła, że moja moc się rozwija, ale niespecjalnie mnie to cieszyło. Miałam
dosyć tego, że widzę różne straszne rzeczy, że mogę przewidywać co i kiedy się
wydarzy. Przeważnie nie były to miłe sceny. Tym razem było podobnie. Zaledwie
położyłam się spać, a już przyśniła mi się wizja. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Zobaczyłam
Caroline. Wpatrywała się w coś, co znajdowało się ponad moim ramieniem. Jej
mina świadczyła, że jest przerażona. Jakaś ciemna postać podeszła do mojej
przyjaciółki. Ta próbowała uciekać, ale nie dała rady nawet drgnąć. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Wreszcie się spotykamy, moja
droga- mężczyzna wyjął z kieszeni drewniany kołek. Forbes krzyknęła, ale w
jednej sekundzie jej krzyk ucichł. W serce miała wbity kawał drewna. Twarz
Caroline pokryła się siecią czarnych żył, po czym dziewczyna upadła na ziemię.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ocknęłam
się w swoim pokoju. Serce biło mi, jak szalone. Byłam przerażona, ponieważ
wiedziałam, że jest to jedna z proroczych wizji. Caroline musiała się o tym
dowiedzieć…</span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-28156415791534382122016-10-10T23:47:00.001-07:002016-10-10T23:47:55.368-07:00Rozdział V<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Stefan</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>-
Klaus Mikaelson, no proszę- wypaliłem. Nie pomyślałem nad tym, co mówię.
Wypiłem za dużo i nie przejmowałem się konsekwencjami. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Stefan Salvatore. Czyżby
kolejny sobowtór zawrócił ci w głowie?- czy on mógł mieć na myśli Elenę?
Oczywiście, że tak, bo nie było innych sobowtórów Katherine Pierce. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Co tu robisz?- chciałem
zmienić temat. Lepiej było, żeby Mikaelson nie interesował się za bardzo moją
dziewczyną. W innym wypadku mogło grozić jej niebezpieczeństwo. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Myślę, że wróciłem tu w
podobnym celu, co i ty- odpowiedział i uśmiechnął się porozumiewawczo. No tak…
Stał z Caroline, więc zapewne postanowił jej wyznać całą prawdę.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Może mi ktoś wytłumaczy, co
tutaj się dzieje?- blondynka zsunęła się z szafki i wpatrywała uporczywie w
Klausa. Poczułem lekkie ukłucie zazdrości. Jak to było możliwe, że w ciągu
jednego wieczora pierwotny, aż tak zawrócił jej w głowie?</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jasne, Kochana. Znamy się ze
Stefanem parę dobrych lat. Mieszkaliśmy kiedyś w tym samym mieście. Przez jakiś
czas nawet podróżowaliśmy wspólnie- wzdrygnąłem się słysząc jego odpowiedź.
Oczywiście nie mógł się powstrzymać i musiał wspomnieć okres, o którym
pragnąłbym zapomnieć. Byłem wtedy Stefanem Rozpruwaczem. Wstydziłem się tego.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Czekaj, mówiłeś że jak się
nazywasz- Caroline potarła skronie, jakby starała się coś sobie przypomnieć.
Nie zdążył odpowiedzieć, bo w tym momencie do łazienki wparował kolejny koleś.
Zerknąłem na niego i cały pobladłem. Tego było już za wiele…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Elena</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Impreza
Tylera była kompletnym niewypałem. Najpierw Caroline wyrwała super ciacho, a
potem jak na złość nigdzie nie mogłam odszukać Stefana. Chciałam mu się wyżalić,
a potem podrażnić Forbes całując się z moim lubym przy niej. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Witaj, Eleno- podszedł do mnie
Damon, brat Stefana. Był niezwykle przystojny i miał w sobie coś, co mnie do
niego przyciągało. Może to, że był nieprzewidywalny i przy tym seksownie
tajemniczy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Hej- mruknęłam trochę
obrażonym tonem. Chciałam, żeby zapytał, co się stało. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jak tam impreza?- nie
podziałało. Usiadł koło mnie i zagadał nie oto, co bym chciała.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Beznadzieja- odparłam wyraźnie
nadąsana. Brunet spojrzał na mnie zaciekawiony. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- A to dlaczego?- spytał. Kąciki
jego ust uniosły się w lekkim uśmiechu. Jego twarz nabrała łagodniejszego
wyrazu. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Wszyscy mnie ignorują-
zdawałam sobie sprawę, że zachowuję się, jak małe dziecko, jednak miałam to
gdzieś. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Ja nie. Siedzę tu z tobą, zamiast
wyrwać jakąś dziewczynę, która by na mnie poleciała- wzruszył ramionami. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- To dlaczego tu jesteś?- nie
spodobała mi się ta odpowiedź, chociaż sama nie wiedziałam, dlaczego. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Bo zauważyłem, że jesteś
smutna- zmieszałam się. Spuściłam głowę i włosy opadły mi na twarz. Delikatnie
dotknął mojego policzka, po czym włożył zabłąkane kosmyki za ucho. Zarumieniłam
się okropnie. Otworzył usta, żeby powiedzieć coś jeszcze, jednak wtedy wydarzyło
się kilka rzeczy na raz…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Caroline</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kol? Co tu robisz?- do łazienki
wszedł Kol. Na twarzy miał wymalowany sarkastyczny uśmiech. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Witaj, Caroline- uwielbiałam
jego brytyjski akcent. Nagle zdałam sobie z czegoś sprawę. Jeszcze jeden z
moich nowych znajomych był Brytyjczykiem. Chyba zaczynałam trzeźwieć, bo powoli
łączyłam wszystkie fakty. Spojrzałam najpierw na Klausa, potem na Kola. Blondyn
uśmiechnął się zagadkowo. Dalej wpatrując się we mnie zagadał do
nowoprzybyłego:</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nie spodziewałem się ciebie
tutaj, bracie- szczęka mi opadła. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Zaraz, czekaj, że jak? To jest
twój brat?!- spoglądałam to na jednego, to na drugiego. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Tak. Nie dostrzegasz
podobieństwa?- starszy z nich przewrócił teatralnie oczami. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Wiecie, co? Mam dosyć tych
wszystkich kłamstw!- krzyknęłam. Przestałam panować nad sobą. Klaus próbował
złapać mnie za rękę, kiedy się zachwiałam, lecz odepchnęłam go od siebie, po
czym wyszłam dumnym krokiem z łazienki. Ludzie spoglądali na mnie zaciekawieni.
Nie rozumiałam dlaczego, ale byłam naprawdę wściekła. Rozejrzałam się dookoła i
mój wzrok zatrzymał się na Tylerze. Podeszłam do niego, złapałam za koszulkę,
po czym namiętnie pocałowałam. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Chłopak
nie oponował i szybko odwzajemnił pocałunek. Kątem oka dostrzegłam Elenę, która
siedziała z przystojniakiem spod szkoły i wpatrywała się we mnie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Idziemy do ciebie do pokoju?-
zapytałam Tylera, odrywając się od niego na chwilę. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jasne- pociągnął mnie ochoczo
za sobą. Kiedy mijaliśmy duże stojąco lustro, zrozumiałam dlaczego ludzie
wpatrywali się we mnie.. Klaus zdjął mi koszulkę, a ja jak głupia zapomniałam
ją ubrać.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Szybko
znaleźliśmy się w dużej, przestronnej sypialni. Natychmiast przyssaliśmy się do
swoich ust. Zdjęłam brunetowi bluzkę przez głowę i po chwili leżeliśmy już na
łóżku. Wtedy jednak drzwi się otworzyły. Spojrzeliśmy na przybysza. Był to Kol.
</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Caroline, odprowadzę cię do
domu- powiedział spokojnie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Świetnie daję sobie radę.
Wrócę jutro do siebie- wybąkałam. Zaczęłam odczuwać dziwny dyskomfort w
żołądku. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Myślę, że lepiej będzie jeśli
mnie posłuchasz- uśmiechnął się znacząco i zabębnił palcami o framugę drzwi. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Daj jej spokój. Nie jesteś jej
ojcem- Tyler wtrącił się do rozmowy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jestem jej przyjacielem i
wiem, co dla niej dobre- odpowiedział. Dalej mówił zaskakująco spokojnym tonem.
Nie było widać po nim, ani cienia zdenerwowania. Ja natomiast czułam się coraz
gorzej. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jest dorosła. Decyduje o
sobie- Lockwood nie dawał za wygraną i to był jego błąd. Gdyby od razu pozwolił
Kolowi, aby ten mnie zabrał, jego łóżko nie ucierpiałoby. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Wstyd
się przyznać, jednak nadmiar alkoholu dał o sobie znać i zwymiotowałam.
Mikaelson podszedł i wziął mnie na ręce, podczas gdy Tyler wpatrywał się w
swoje pościele.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Czemu to zrobiłaś?- zapytał w
pewnym momencie- Nie myślisz trzeźwo. Strasznie się upiłaś- dodał z
dezaprobatą. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Zanieś mnie do domu- jęknęłam.
Oparłam głowę o jego klatkę piersiową i zasnęłam…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Klaus</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Widziałem,
jak Kol wynosi mojego blondwłosego anioła z domu Tylera. Byłem mu za to
wdzięczny. Caroline mu ufała, gdyż przywrócił jej częściowo pamięć. Na razie
musiało mi to wystarczyć. Sięgnąłem po butelkę whisky i nalałem sobie złotego
trunku do szklanki. Byłem świadom tego, że każdy mój ruch jest dokładnie
obserwowany. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Coś nie tak?- zapytałem
spokojnie. Czułem na sobie spojrzenie braci Salvatore. Nie musiałem się ich
obawiać, nie musiałem nikogo się obawiać. Byłem pierwotną hybrydą, której nie
można zniszczyć. Co oni mogli zrobić?</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Co tu robisz?- Damon odezwał
się pierwszy. Tak myślałem, zawsze był śmielszy od młodszego brata. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Przyjechałem coś odzyskać-
wyjaśniłem- A wy? Nie mówcie, że znowu uganiacie się za sobowtórem-
przewróciłem oczami znudzony- Ta telenowela przestała być ciekawa, jakieś sto
sześćdziesiąt lat temu…- teatralnie ziewnąłem. Oparłem się o stół i zmierzyłem
spojrzeniem moich rozmówców. Za nimi stała ludzka wersja Katherine Pierce. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nie próbuj silić się na
uprzejmości. Chcesz zniszczyć nasze życie, jak zawsze- Stefan zacisnął pięści
ze złością. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Gdybym miał zamiar cię zabić,
już bym to zrobił. Chcę tylko odzyskać Caroline- wzruszyłem ramionami. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nam też nie jest obojętna-
Damon założył ramię na ramię i stanął obok brata. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dlatego musi poznać
przeszłość. To jest obecnie najlepsze wyjście- mogłem im trochę zdradzić.
Miałem dobry humor, więc nawet jeszcze mnie nie zdenerwowali swoim brakiem
kultury. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Cztery lata temu mówiłeś, że
najlepiej będzie jeśli zapomni- przypomniał Stefan. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Wiele rzeczy się zmieniło. Coś
jej grozi. Wolę, żeby wiedziała dlaczego ktoś na nią poluje- upiłem kolejny łyk
ze szklanki. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kto?- Damon przeszedł do
konkretów. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nie wiem. Zaufane czarownice
wyjaśniły mi tylko w skrócie, o co chodzi- oczywiście, że wiedziałem więcej.
Jednak nie zamierzałem wyjawiać im wszystkich swoich sekretów. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dlaczego chcą ją dorwać?-
wiedziałem, że nie uwierzyli mi w moje wyjaśnienia. Prawdę mówiąc, nic mnie to
nie obchodziło. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jest cenna z wiadomych
względów. Po pierwsze opiekuje się nią Liz, po drugie wychowała się w moim
domu. To już są wystarczające powody, aby chcieć ją zabić- whisky skończyło
się. Odstawiłem szklankę na stolik i skierowałem się do wyjścia. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Wróciliście na stałe? Ty i
Kol?- zawołał Damon. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Można tak powiedzieć-
przytaknąłem- A! I lepiej uważajcie na sobowtóra, bo jest wiele czarów, do
których ta mała by się przydała- łaskawie udzieliłem im rady. Chciałem spotkać
się jeszcze z Eleną Gilbert. Byłem ciekaw, czy jest podobna do swoich
poprzedniczek. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Klaus, czy… on wraca?- nutka
strachu w głosie Stefana sprawiła, że odwróciłem się w ich kierunku. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Tak. Wszystko na to wskazuje-
lepiej będzie, jeśli będą mieć się na baczności. Nadchodził ktoś, z kim nawet
mnie będzie ciężko się mierzyć. Miałem jednak nadzieję, że pewna dziewczyna,
której kiedyś usunąłem pamięć, mi pomoże. Ona była kluczem w tej sprawie,
chociaż sama nie zdawała sobie z tego sprawy…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Elizabeth</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Caroline
ledwie wyszła z domu i od razu do drzwi zapukał, nie kto inny, jak jej ojciec.
Kiedy go dostrzegłam, osłupiałam. Mężczyzna opierał się o framugę i wpatrywał
we mnie z lekkim uśmiechem. Nic się nie zmienił, odkąd widziałam go po raz
ostatni. Był tak samo przystojny i tajemniczy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Czemu wróciłeś?- zapytałam.
Wpuściłam go do środka. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dla naszej córki- odparł.
Wziął do ręki butelkę whisky i nalał sobie do szklanki. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dobrze wiesz, że to nie jest
nasza córka. Klaus…- przewróciłam oczami, jednak on mi przerwał. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nawet tak nie mów. Jeśli ona
ma w to wierzyć, to my również- spojrzał na mnie surowo. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Wiem, wiem… Po prostu czasami
jest ciężko. Ona się czegoś domyśla- wyjaśniłam. Usiadłam obok niego, założyłam
nogę na nogę i czekałam na jego reakcję. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- I tak cudem jest, że tak długo
utrzymała się ta hipnoza- odparł. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kiedy Klaus chce wrócić i
opowiedzieć jej prawdę?- zapytałam. Miałam nadzieję, że stanie się to już
niedługo. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jak tylko załatwi swoje sprawy
w Nowym Orleanie- opróżnił szklankę i podniósł się z kanapy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Już wychodzisz?- również
wstałam. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Lepiej będzie, jeśli Caroline
mnie tutaj nie spotka- pocałował mnie, szarmancko, w policzek i skierował do
drzwi. Nagle jednak zastygł- Za późno- mruknął. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>W
wejściu ukazał się jakiś chłopak. Na rękach niósł śpiącą Caroline. Kiedy go
poznałam, zrozumiałam, że rodzina Mikaelsonów właśnie wróciła do miasta…</span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-56531973956194743532016-10-02T08:45:00.001-07:002016-10-02T08:45:19.850-07:00Rozdział IV<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Klaus</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Siedziałem
w Grillu i popijałem Burbona. Wypiłem już całkiem sporo, jednak przez lata
nabrałem niezłej wprawy w piciu i nie upijałem się szybko. Drzwi otworzyły się.
Zerknąłem bez większego zainteresowania na nowoprzybyłych i natychmiast się
wyprostowałem. Do baru wszedł mój blondwłosy anioł, czyli Caroline Forbes.
Towarzyszyła jej… Hayley Marshall. Zacisnąłem pięści ze złością. Z tą
dziewczyną mogły być tylko kłopoty. Na pewno chciała wykorzystać córkę Liz i
Billa. Usiadły przy jednym z wolnych stolików i pomachały do kelnera. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Hej, Matt- Caroline pocałowała
chłopaka w oba policzki, aż zagotowało się we mnie z zazdrości. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Co tu robicie?- zapytał
blondyn, nazwany Matt’em. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Robimy befora przed imprezą-
wyjaśniła Hayley. A więc szykowała się jakaś zabawa? Wspaniale. Uśmiechnąłem
się szeroko. Miałem pewien plan.</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH1nWbOHhyphenhyphenqaEOvOJ0no7XykZayrVi5cTtylqC5bi7vq1mwJW3R7u675gTMPlHSc9Tu1w1ww_vTJta-AvxLWZ4YE1MEbz9luMu9JXpaUkLkKLoLpVM1JbJoRM7Yqjuaea8Zbv7j4ayaA/s1600/klaus-rozdzia%25C5%2582+IV.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH1nWbOHhyphenhyphenqaEOvOJ0no7XykZayrVi5cTtylqC5bi7vq1mwJW3R7u675gTMPlHSc9Tu1w1ww_vTJta-AvxLWZ4YE1MEbz9luMu9JXpaUkLkKLoLpVM1JbJoRM7Yqjuaea8Zbv7j4ayaA/s320/klaus-rozdzia%25C5%2582+IV.gif" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Tymczasem
wróciłem do przysłuchiwania się rozmowie. Dziewczyny zamówiły pół litra czystej
wódki. Matt przyniósł alkohol i postawił na stole, razem z dwoma kieliszkami. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Okej, to za co pijemy pierwszy
toast?- Hayley szybko nalała sobie i blondwłosej piękności</span><span style="font-family: Arial;">, trunku</span><span style="font-family: Arial;">. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Za wolność- odpowiedziała
Caroline. Musiałem przyznać, że bardzo podoba mi się jej głos. Był niezwykle
melodyjny i mógłbym go słuchać godzinami. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Świetny pomysł- stuknęły się
kieliszkami, po czym opróżniły je za jednym zamachem. Wódka zniknęła w szybkim
tempie. Zaledwie po czterdziestu minutach opróżniły wspomnianą połówkę oraz
dodatkową ćwiartkę, którą dokupiły. Wznosiły toasty, przy każdej okazji. Piły
za klasę maturalną, za naiwnych facetów, za zdzirę Elenę i kilka innych. Im
dalej, tym głupsze pomysły wpadały im do głowy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Skończyło się- Caroline
podniosła butelkę i spojrzała pod światło. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Ostatni toast wypijemy za…-
Hayley najwyraźniej zabrakło pomysłów, bo chwyciła kieliszek, ale nic więcej nie
powiedziała. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Za Mikaelsonów- wypaliła
Forbes, po czym osuszyła swoje naczynie. Zdębiałem. Czy dobrze usłyszałem?
Wypiła właśnie moje zdrowie? Przecież nie powinna mnie pamiętać. Ktoś musiał
się z nią skontaktować i wyjawić jej prawdę, wbrew mojej woli.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Marshall
chyba nie ogarnęła, czyje zdrowie wypiła. Najwyraźniej alkohol mocno uderzył
jej do głowy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Idziemy do Tylera?- zapytała.
Blondynka szybko podniosła się i wtedy jej wzrok powędrował na mnie.
Uśmiechnęła się zalotnie i wskazała palcem, że mam podejść. Zawahałem się, ale
ona nie dawała łatwo za wygraną. Przyłożyła dłoń do ust, po czym posłała mi
buziaka. Uśmiechnąłem się do niej i udałem, że łapię całusa. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dziewczyny, skończyłem zmianę.
Idziemy razem?- Matt podszedł do nich, a Hayley natychmiast się potknęła i
wpadła na blondyna. Chłopak złapał ją w pasie ze śmiechem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Wy idźcie. Zaraz do was
dołączę- Caroline wpatrywała się we mnie uporczywie. Miała na twarzy lekki
uśmiech. Marshall podążyła za jej wzrokiem i wszystko zrozumiała. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Tak, chodźmy. Ona musi iść do
łazienki- wypaliła. Matt zrobił niepewną minę, ale wtedy szatynka pocałowała go
i pociągnęła za sobą. Już więcej się nie opierał. Wyszedł nawet nie oglądając
się za siebie.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Caroline
ruszyła w moim kierunku chwiejnym krokiem. Potknęła się po drodze o krzesło,
jednak udało jej się odzyskać równowagę i nie upaść. Bardzo wiele kosztowało
mnie, powstrzymanie się od parsknięcia śmiechem. Oparła się jedną ręką o blat i
zerknęła na mnie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Cześć, Przystojniaku-
zagadnęła zalotnie- Co robisz tutaj sam o tej godzinie?- dodała. Mówiła całkiem
składnie, jak na ilość alkoholu, którą w siebie wlała. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Piję- odparłem, wskazując na
butelkę ulubionego trunku. Caroline spojrzała na nią i zapytała:</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dobre to? Jeśli tak, może mnie
poczęstujesz- uprzedziła moją propozycję, ale ani trochę mi to nie
przeszkadzało. Cieszyłem się, że siedzi tutaj teraz ze mną. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Barman- zawołałem i mężczyzna
natychmiast przyniósł drugą szklankę. Jednak blondynka odsunęła naczynie z
przebiegłym uśmiechem. Spojrzałem na nią zaciekawiony. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Zdrowie- powiedziała i wzięła
do ręki prawie pełną butelkę. Przyłożyła ją do ust i pociągnęła spory łyk. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Co tak szybko, Kochanie?-
zapytałem, chociaż byłem pod niezłym wrażeniem jej wyczynów. Właśnie tak sobie
wyobrażałem moją Caroline. Była wyjątkowa. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Mam dla ciebie propozycję nie
do odrzucenia- zignorowała moje pytanie i nachyliła się ku mnie. Znaleźliśmy
się tak blisko, że prawie stykaliśmy się nosami. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Słucham cię- jak ta dziewczyna
mnie kręciła.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Chodź ze mną na imprezę.
Potańczymy, a potem…- zrobiła dramatyczną pauzę dla lepszego efektu.
Jednocześnie chwyciła kołnierzyk od mojej koszuli i poprawiła go. Przyglądałem
się jej palcom. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- A potem co?- podłapałem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Potem pomyślimy- odpowiedziała
zmysłowym szeptem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Chodźmy w takim razie-
podniosłem się z krzesła, rzuciłem barmanowi zapłatę i wyciągnąłem ramię, ku
mojej towarzyszce. Ta wzięła do jednej ręki butelkę Burbona, a drugą złapała
moją wyciągniętą dłoń. Wyszliśmy na zewnątrz. Musiałem bardzo pomagać
blondynce, gdyż nie była w stanie iść prosto. Pomimo tego dzielnie kończyła
pić, zakupiony przeze mnie alkohol. Mruczała przy tym coś pod nosem,
niewyraźnie. W pewnym momencie tak się zachwiała, że musiałem objąć ją
ramieniem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dziękuję- wyjąkała. Wyrzuciła
pustą butelkę do kosza, obok którego akurat przeszliśmy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dla ciebie wszystko, Kochanie-
uśmiechnąłem się zadowolony. Nie odpowiedziała. Chyba nie była już w stanie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Po
jakichś dziesięciu minutach dotarliśmy na miejsce. Rezydencja Lockwoodów
wyglądała niesamowicie bogato. Nawet ja musiałem to przyznać. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Caroline? Co ty robisz?- usłyszeliśmy
pytanie. Znałem ten głos i wiedziałem, że nie zwiastuje nic dobrego…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Caroline</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Dobra,
dobra… Przyznaję, że słabo pamiętam wydarzenia, które nastąpiły po piciu w
Grillu. Po tym, jak Hayley wyszła z Matte’m zagadałam do przystojniaka, który
siedział przy barze. Chciałam wypaść seksownie i intrygująco, jednak kilka razy
się potknęłam, o mały włos nie lądując na ziemi. A potem wypiłam jeszcze
alkohol tego kolesia. Wspaniale…</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Na
szczęście chyba mu się spodobałam, bo zgodził się pójść ze mną na imprezę.
Prawie nie rozmawialiśmy po drodze, nie byłam w stanie. Kiedy znaleźliśmy się
na miejscu, praktycznie od razu podeszła do nas Elena. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Caroline? Co ty robisz?-
zapytała szatynka. Mój towarzysz obrzucił ją pogardliwym spojrzeniem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Katherine?- wyczułem jego
zdenerwowanie- Skąd się tutaj wzięłaś?- mówił na pozór spokojnie, jednak coś mi
podpowiadało, że w środku gotuje się ze złości. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jaka Katherine?- Elena
zlustrowała go od stóp do głów- Jestem Elena Gilbert. Nigdy w życiu cię nie
widziałam- zmieniła nieco ton głosu, najwyraźniej uznała, że Brytyjczyk jest
przystojny i lepiej być dla niego miłym. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Przepraszam. Musiałem się
pomylić- mężczyzna ukłonił się jej uprzejmie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kim jesteś?- zapytała. Oboje,
jakby zapomnieli o mojej obecności. Gdyby nie fakt, że blondyn dalej mnie
obejmował, to poczułabym się kompletnie zbędna. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nazywam się Klaus Mikaelson-
ucałował wierzch jej dłoni, jak przystało na gentelmana. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Miło poznać- Elena uśmiechnęła
się i zalotnie zatrzepotała rzęsami. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Caroline, idziemy potańczyć?-
oderwał wzrok od szatynki i spojrzał na mnie. Miałam ochotę wybuchnąć śmiechem
na widok miny mojej fałszywej przyjaciółki. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jasne, Klaus-obdarzyłam
go<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>najpiękniejszym ze swoich uśmiechów.
Zignorowaliśmy Elenę i weszliśmy do domu Tylera. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kto to był?- mężczyzna
wpatrywał się we mnie przenikliwie. Nawet po ilości alkoholu, którą wypiłam
zorientowałam się, że zależy mu na tej odpowiedzi. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Elena Gilbert, największa
zdzira w mieści. A i spotyka się ze Stefanem- wydukałam. Potknęłam się o własną
nogę i blondyn musiał pomóc utrzymać mi równowagę. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Salvatore?- wrócił do tematu
rozmowy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Owszem- skinęłam głową
zaskoczona- Skąd go znasz?</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Stare dzieje. A Damon, jego
brat?- odparł ogólnikowo. Nie przeszkadzały mi takie odpowiedzi. Byłam zbyt
pijana, żeby zwracać uwagę na szczegóły. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Koleś w skórzanej kurtce…-
przypomniałam sobie chłopaka, który uśmiechał się do mnie pod szkołą. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Co?- najwyraźniej nie
zrozumiał, o co mi chodzi. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Damon był pod szkołą. Niezłe
ciacho w skórzanej kurtce- wyjaśniłam. Właśnie znaleźliśmy się w salonie, gdzie
trwała najlepsza zabawa. Większość osób tańczyła, jednak parę popijało alkohol
po kątach, najprawdopodobniej dla odwagi- Chodźmy potańczyć- pociągnęłam Klausa
za rękę w głąb pomieszczenia. Z głośników leciała klubowa muzyka. Tańczyliśmy
do rytmu, przynajmniej tak mi się zdaje, że w miarę dobrze ogarniałam kroki.
Mimo tego, co chwilę na kogoś wpadałam i mój partner ratował mnie przed
upadkiem. W końcu ktoś puścił inny rodzaj muzyki. Leciała jakaś wolna piosenka.
Klaus złapał mnie w talii, położyłam dłonie na jego ramionach. Bujaliśmy się do
melodii. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Caroline, mogę mieć do ciebie
pytanie?- zapytał w pewnym momencie, młody Brytyjczyk. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jasne- oparłam głowę o jego
klatkę piersiową. Oplótł mnie szczelniej ramionami, opierając podbródek na
moich włosach. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dlaczego wniosłaś toast za
Mikaelsonów?- w pierwszej chwili nie zrozumiałam pytania. Najwyraźniej do
mojego pijanego rozumu niewiele docierało. Potem jednak ogarnęłam.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Poznałam ostatnio kogoś, w
zasadzie. Znam go od dawna. Strasznie pokręcone. Musimy o tym gadać?-
zapytałam. Podniosłam głowę i spojrzałam w jego oczy. Nie chcąc się dłużej
powstrzymać, pocałowałam go namiętnie. Nie pozostał mi dłużny i odwzajemnił
pieszczoty. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Pociągnęłam
go za koszulkę do tyłu. Nie przestawaliśmy się przy tym całować. Wreszcie
natrafiłam ręka na klamkę i weszliśmy do pomieszczenia, nawet nie sprawdzając,
gdzie się znajdujemy. Okazało się, że była to łazienka. Wplotłam palce w jego
włosy, a on złapał mnie pod uda i posadził na szafce. Szybko zabrałam się za
rozpinanie jego koszuli, podczas gdy on ściągnął mi bluzkę przez głowę. Udało
mi się dorwać, zaledwie do trzech guzików, kiedy ktoś bezceremonialnie wparował
do środka. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Klaus Mikaelson, no proszę...-
zerknęłam na przybysza i lekko się speszyłam. Nie chciałam, żeby widział mnie w
takiej sytuacji…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Stefan</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Od
początku imprezy rozglądałem się za Caroline, jednak nigdzie nie mogłem jej
znaleźć. Czyżby zamierzała ominąć zabawę? Może jednak się rozmyśliła i
siedziała teraz w domu. Zmarszczyłem nos. Spostrzegłem mojego brata, co
dodatkowo mnie zdenerwowało. Na pewno urządzi tu sobie ucztę z paru uczennic i
muszę przyznać, że nie podobało mi się to. W końcu przez niego, obrywałem
zawsze ja… </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Miałem
już dosyć użalania się i denerwowania. Z tego powodu sięgnąłem po wolnostojącą
butelkę piwa. Szybko ją opróżniłem, tak samo, jak pięć następnych. W tym
momencie przekonałem się o tym, jaką słabą głowę mam. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Dostrzegłem
wreszcie Caroline. Przyszła z jakimś kolesiem, jednak nie mogłem skupić się na
obserwowaniu go, bo miałem problemy z zatrzymaniem wzroku na jednym punkcie.
Widziałem, jak tańczą, po czym zaczęli się całować. Wreszcie skierowali się do
łazienki. Na to nie mogłem pozwolić. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Podniosłem
się z krzesła i chwiejnym krokiem ruszyłem za nimi. Miałem szczęście, bo nie
zamknęli drzwi. Wpadłem do środka i wtedy poznałem kolesia, z którym przyszła
moja przyjaciółka. Szczerze powiedziawszy, wiedziałem, że w tym momencie rozpoczęły
się nasze problemy.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Klaus Mikaelson, no proszę…-
wypaliłem prosto z mostu, zamiast zastanowić się nad tym, co mówię…</span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">***</span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">Jest, jest :D Mam nadzieję, że będziecie zadowoleni :) </span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-43274723265504345642016-09-22T06:46:00.000-07:002016-09-22T06:46:17.343-07:00Rozdział III<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Caroline</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Następnego
dnia obudziłam się całkowicie wypoczęta. Tej nocy nie śniły mi się koszmary,
albo przynajmniej ich nie pamiętałam. Uszykowanie się do szkoły nie zajęło mi
zbyt dużo czasu. W kuchni nie zastałam już mamy. Naturalnie, nie będzie
przecież dwa dni pod rząd, siedziała w domu. Co za dużo to niezdrowo. Zjadłam
śniadanie i wyszłam. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Postanowiłam
pójść pieszo, gdyż chciałam odetchnąć świeżym powietrzem. Po drodze cały czas
myślałam o Kolu. Miałam tyle pytań, na które nikt nie był w stanie mi
odpowiedzieć, że w głowie mi się kotłowało. Wampiry istniały. Ba! Kol był
pierwotnym wampirem, czyli pierwszym ze swojego gatunku oraz niezniszczalnym. Z
tego, co zdołałam się dowiedzieć wynikało, że nic nie było w stanie go zabić.
Przeciętnych krwiopijców niszczył kołek, wbity w serce. Jednak nie Mikaelsona. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Cześć, Care- Bonnie dogoniła
mnie i uściskała na powitanie. Uśmiechnęłam się do mulatki. Bennetówna była
jedną z milszych i bardziej przeze mnie lubianych osób w szkole. Nie miałam
zbyt wielu prawdziwych przyjaciół. Jednym z nich była właśnie Bonnie, drugim
Matt Donovan. Chłopak był zakochany na zabój w Elenie, która go kompletnie ignorowała.
Akurat Eleny nie znosiłam. Zachowywała się, jak księżniczka, ale księżniczka
zdzir. Musiała zdobyć każdego faceta, bez względu na to, czy był zajęty, czy
nie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Hej, Bonnie. Jak tam weekend?-
zapytałam z uśmiechem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- W porządku. Tylko, że…- zaczęła,
ale nie dokończyła, bo zapatrzyła się w jakiś punkt po prawej. Podążyłam za jej
wzrokiem i zauważyłam przystojnego bruneta. Miał ubraną skórzaną kurtkę i
ciemne spodnie. Wyglądał na trochę starszego od nas. Jakby wyczuł na sobie nasz
wzrok, bo spojrzał prosto na mnie i uśmiechnął się zalotnie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kto to jest?- zapytałam.
Odwzajemniłam uśmiech niepewnie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Damon- wyszeptała Bonnie,
jakby nie swoim głosem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Co? Skąd to wiesz?-
zmarszczyłam nos zaskoczona. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Brat Stefana- dodała, co już w
ogóle mnie zszokowało. Oderwałam wzrok od przystojniaka i spojrzałam na swoją
przyjaciółkę. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Bonnie, co ty…?- złapałam ją
za ramiona i potrząsnęłam nią. Bennetówna wreszcie zerknęła na mnie
nieprzytomnie. Wyglądała, jakby właśnie wróciła z innego świata. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Sorki, ja po prostu…- zawahała
się, jakby niepewna, czy może mi zdradzić sekret. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Co się z tobą dzieje? Ostatnio
dziwnie się zachowujesz- założyłam ramię na ramię i czekałam na odpowiedź. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Okej, Care… Słuchaj, bo ja… Ja
jestem czarownicą- spuściła wzrok zawstydzona.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Czym? Ale jak…?- moje usta
same ułożyły się w literę „o”. Wpatrywałam się w nią z szeroko otwartymi
oczami. Bonnie czarownicą? Czyli oprócz wampirów, istniały też inne istoty
pozaziemskie? Co jeszcze miało mnie zaskoczyć dzisiaj? Ile nowości na mnie
czekało?</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Moja babcia nią jest.
Odziedziczyłam to po niej- wyjaśniła. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- I możesz uprawiać magię?
Znaczy robić jakieś sztuczki, jak ci w telewizji?- odzyskałam głos. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Coś tam umiem, jednak dopiero
się uczę. Częściej zdarzają mi wizje, czy przeczucia dotyczące przyszłości,
albo danych osób- tłumaczyła już nieco spokojniej. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Musisz mi kiedyś pokazać, jak
to robisz- uśmiechnęłam się. Odwzajemniła się tym samym, wyraźnie jej ulżyło,
kiedy wyznała prawdę. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jasne, chętnie- odparła. W
milczeniu dotarłyśmy do szkoły. Obie miałyśmy dużo do przemyślenia. Ledwie
weszłyśmy do środka i od razu znalazła się przy nas Elena Gilbert. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Patrz kto zmierza w naszym
kierunku- wyszeptałam. Skrzywiłam się przy tym, gdyż nie miałam ochoty
rozmawiać z szatynką. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Caroline, Bonnie…- ucałowała
nas sztucznie w oba policzki- Nie uwierzycie, co się wczoraj wydarzyło- aż
paliła się, żeby nam o tym powiedzieć. Niezbyt jednak mnie to interesowało.
Miałam sporo swoich spraw na głowie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Zaraz zadzwoni na lekcje-
mruknęłam, wskazując na zegar. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Daj spokój, Care i słuchaj-
Elena uciszyła mnie niegrzecznie. Zacisnęłam szczęki, usiłując ukryć złość. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Co się dzieje, El?- Bonnie
wtrąciła się do rozmowy, nie dając mi tym samym czasu na brzydką odpowiedź. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Przespałam się wczoraj z nim-
wypaliła. Zerknęłam na nią niechętnie. Kto tym razem padł jej ofiarą? Który
chłopak poleciał na jej fajny tyłek?</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Z kim?- Bennetówna uprzedziła
moje pytanie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Ach, no ze Stefanem,
oczywiście!- zawołała z wyrzutem. Miałyśmy chyba same się domyślić, zamiast
zadawać jej głupie pytania. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jakim Stefanem?- wypaliłam.
Nie sądziłam, że mogło jej chodzić o mojego najlepszego przyjaciela, na którego
w dodatku leciałam. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Salvatore. Byłam w Grillu,
siedziałam sama, a on się przysiadł do mnie. Chwilę gadaliśmy, potem piliśmy.
Obojgu nam zaszumiało w głowie, przynajmniej mi na pewno. Kiedy zamykali pub,
zaprosił mnie do siebie, a ja się zgodziłam- uśmiechnęła się triumfalnie. </span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_1yHOmv5h8eJ_5Tc8Xz8gABePSC64_2A0qzUFIP77-ZguVa7qRUANjnNMrg071hcHr0j3xn9USQMCXzPlxrIm20EfRWJkGb1o1emk855l1aPn4AhXf2I-h5VB0so6VYDM8ztrpF_OpA/s1600/Elena+-+rozdzia%25C5%2582+III.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_1yHOmv5h8eJ_5Tc8Xz8gABePSC64_2A0qzUFIP77-ZguVa7qRUANjnNMrg071hcHr0j3xn9USQMCXzPlxrIm20EfRWJkGb1o1emk855l1aPn4AhXf2I-h5VB0so6VYDM8ztrpF_OpA/s320/Elena+-+rozdzia%25C5%2582+III.gif" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Poszłaś z nim do łóżka po
kilku drinkach?- Bonnie uniosła brwi do góry. Widocznie czuła zniesmaczenie.
Elena, co tydzień miała innego faceta i zawsze z każdym spała. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Ale to nie tak. Myślę, że on
jest tym jedynym. Kocham go i było nam tak dobrze w łóżku. Nigdy z nikim nie
czułam się równie wspaniale- rozmarzyła się- Jest super umięśniony, a jego
chata… Mmmm… Ej, Care? Gdzie idziesz?- zawołała za mną. Nie miałam ochoty
dłużej słuchać i szybko odeszłam. Na moje szczęście w tym momencie zadzwonił
dzwonek i wyszło na to, że dlatego właśnie je opuściłam. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Weszłam
do klasy i usiadłam w ostatniej ławce. Położyłam torbę na siedzeniu obok, żeby
nikt nie mógł zająć tego miejsca. Chciałam pomyśleć, a nie słuchać gadania
drugiej osoby, szczególnie Eleny, która rozpływałaby się nad tym, jaki Stefan
jest wspaniały w łóżku. A robiłaby to tylko po to, abym poczuła się źle i żeby
zazdrość mnie zżarła. Miała rację. Byłam na nich wściekła. Zwłaszcza na młodego
Salvatore. Jak mógł jej ulec? Mówiłam mu milion razy, jaka ona jest. Że jest
wredną zdzirą, wtedy mi przytakiwał, a teraz poszedł z nią do łóżka… Głupek.
Faceci to jednak idioci. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ktoś
jednak nie dał się łatwo zniechęcić. Wysoka, szczupła brunetka usiadła obok
mnie. Miała lokowane włosy i ogólnie była dosyć ładna. Kojarzyłam ją z
widzenia. Od jakiegoś roku chodziła do naszej szkoły, no i spotykała się z
Tylerem Lockwoodem. Miała na imię Hayley. Nigdy wcześniej nie rozmawiałyśmy.
Spojrzałam na nią niechętnie. Ona jednak niezrażona, uśmiechnęła się do mnie
szeroko. </span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiJHzVThcYd780Hi3XsQabLxgdzaH2LJQYOOjmue0ve3L7dWJXOvZsxVfeGLboRU5zymHtTRsmYf1_pIpBe4Du5qlG-8cPmXL_p8Yk-YzuHljlM7XSvtqSO82Di83Tm6D0ctO8jc3YtA/s1600/hayley-rozdzia%25C5%2582+iii.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiJHzVThcYd780Hi3XsQabLxgdzaH2LJQYOOjmue0ve3L7dWJXOvZsxVfeGLboRU5zymHtTRsmYf1_pIpBe4Du5qlG-8cPmXL_p8Yk-YzuHljlM7XSvtqSO82Di83Tm6D0ctO8jc3YtA/s1600/hayley-rozdzia%25C5%2582+iii.gif" /></a></div>
<br />
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Cześć, Care- przywitała się. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Hej- odpowiedziałam uprzejmie.
Zastanawiałam się, o co mogło jej chodzić. Dlaczego nagle postanowiła pogadać
ze mną? </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Słuchaj, organizujemy dzisiaj
imprezę u Ty’a. Wpadniesz?- wpatrywała się we mnie wyczekująco. Nie byłam do
końca przekonana, czy powinnam tam iść. Wolałabym siedzieć w domu i w spokoju
użalać się nad sobą. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nie, chyba odpuszczę-
mruknęłam wymijająco. Odwróciłam wzrok i zaczęłam bawić się ołówkiem.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Proszę cię, daj się przekonać-
poruszyła zabawnie brwiami i złożyła ręce błagalnie. Wahałam się. Nie
wiedziałam, co robić. Kusiło mnie, aby pójść się zabawić, zapomnieć o
wszystkich rzeczach, które ostatnio mi się przytrafiły. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- No dobra, przyjdę-
przewróciłam oczami i wreszcie się do niej uśmiechnęłam. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- To jeszcze jedno, co ty na to,
żeby już przed imprezą wypić? Będziemy miały dobre humory- zaproponowała.
Rozsądna Caroline podpowiadała mi, żeby się nie zgadzać, ale ta druga strona
mówiła, że mam się zgodzić. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Okej, to o której się
spotkamy?- zapytałam. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- O osiemnastej w Grillu?-
odpowiedziała, wyraźnie zadowolona. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Mi pasuje, ale mam jedną
prośbę- spojrzałam na nią poważnie. Zerknęła na mnie zaniepokojona i
zmarszczyła brwi- Obiecaj mi, że upijemy się do nieprzytomności i nikt nam nie
przeszkodzi-<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>widziałam, jak na jej
twarzy pojawia się coraz szerszy uśmiech. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nawet nie musisz o to prosić-
odparła…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Stefan</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Pojawiłem
się w szkole dopiero na trzeciej lekcji. Wiedziałem, że muszę wyjaśnić całą
sprawę Caroline. Była moją przyjaciółką i zdawałem sobie sprawę, że podkochuje
się we mnie. Nie przeszkadzało mi to, jednak nie mogłem jej dać tego, co
chciała. Kochałem Elenę Gilbert, odkąd ją zobaczyłem. Wróciłem do Mystic Falls
tylko dla niej. I żadna inna dziewczyna się nie liczyła. Tego dnia jednak
postanowiłem poświęcić więcej czasu Forbes. Musiałem jej wszystko wyjaśnić.
Damon nalegał na to. Oboje znaliśmy blondynkę od małego, mimo iż ona tego w
ogóle nie pamiętała. Mojego brata w ogóle nie kojarzyła, natomiast mnie poznała
pierwszego dnia szkoły. Nie ode mnie jednak zależało, kiedy dowie się prawdy.
Zabroniono nam wyjawiać, co wiemy, bo w innym wypadku skazalibyśmy siebie na
śmierć…</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nie
było ciężko znaleźć Caroline. Siedziała pod klasą od matematyki i gadała z
Hayley Marshall. Westchnąłem. Nie lubiłem tej dziewczyny. Była blisko z rodziną
Mikaelson, a to niezbyt mi się podobało. Pierwotni zawsze coś kombinowali, nie
można było być pewnym, co wymyślą. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Cześć, Care. Mogę cię prosić
na sekundkę?- zapytałem. Rzuciłem jej koleżance tylko jedno niechętne
spojrzenie. Odwzajemniła się tym samym. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jasne- blondynka wstała i
odeszła za mną na bok. Kiedy znaleźliśmy się z dala od wścibskich uszu,
odezwałem się pierwszy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Słuchaj, chciałem ci coś
powiedzieć. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Wiem już i naprawdę mi to nie
przeszkadza. Życzę wam szczęścia- przerwała mi w połowie zdania. Zaskoczyło
mnie to, że wie, bo i skąd?</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kto ci powiedział?- spytałem. Od
razu zrozumiałem, jak głupio to zabrzmiało. Oprócz mnie wiedziała tylko Elena,
więc…</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Musisz pytać?- podniosła brwi
litościwie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jesteś zła?- zaniepokoiłem
się. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nie. Mam nadzieję, że będzie
wam dobrze ze sobą. Przepraszam cię, ale teraz muszę iść odgadać z Hayley
sprawę imprezy- skinęła mi głową, po czym po prostu odeszła. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Dziwnie
się czułem po tej rozmowie. Nie wiedziałem, czy mogę jej wierzyć i rzeczywiście
nie ma do mnie żalu, czy może jednak jest zła. Czyli wybierała się na imprezę
do Tylera… Może, jeśli się upije, będzie mi prościej wszystkiego się
dowiedzieć. Tak uspokojony ruszyłem w kierunku mojej nowej dziewczyny…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Caroline</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Rozmowa
ze Stefanem kompletnie zepsuła mi humor. Widziałam, że naprawdę zależy mu na
Elenie i wiedziałam, że ona go zrani. Było mi go żal. Powinnam się cieszyć jego
szczęściem, jednak nie mogłam nic poradzić, że cały czas marzyłam o tym, aby go
pocałować, aby dotknąć jego idealnych mięśni… </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Caroline, jesteś tutaj? Czy
może ktoś porwał cię do krainy pełnej seksu?- Hayley szturchnęła mnie między
żebra, przywracając tym samym do rzeczywistości. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Samotnego seksu- mruknęłam. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Znajdziemy ci jakiegoś fajnego
na imprezie- obiecała i wyszczerzyła się- Może jacyś bliźniacy się trafią- podrapała
się po brodzie. Na jej twarzy szło dostrzec rozmarzenie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Ty masz Tylera- przypomniałam
jej ze śmiechem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jesteśmy w otwartym związku.
Czasami ja mam innego faceta, czasami on inną laskę- wzruszyła ramionami. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Serio?- zdziwiłam się. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Tak. Nie przeszkadza nam to.
Wolność jest niesamowitym uczuciem- powiedziała poważnie- Musisz kiedyś
spróbować- zaproponowała. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Ja jestem cały czas wolna. Nie
muszę próbować, bo znam to uczucie- odparłam. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kiedy ostatnio uprawiałaś seks
od tak? Dla zabawy?- uniosła brwi do góry i spojrzała na mnie wyczekująco. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Raczej nie jestem tego typu
dziewczyną- skrzywiłam się nieznacznie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dzisiaj pomogę ci się zabawić-
obiecała. Zawahałam się. Jednak po chwili przypomniałam sobie o nowej, szalonej
Caroline. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dobra. Zakład, że prześpię się
na tej imprezie z pierwszym lepszym facetem?- wypaliłam, dając ponieść się
swojej mrocznej stronie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Obie to zrobimy- uśmiechnęła
się triumfalnie…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">****</span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">Przepraszam, że dodaję dopiero dzisiaj, jednak wynikły pewne problemy, których się nie spodziewałam. Rozdział dodany, następny za tydzień :D </span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">Pozdrawiam i zapraszam do wyrażania swoich opinii ;)</span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;"> </span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-64764518804703109802016-09-09T13:54:00.002-07:002016-09-09T13:54:49.794-07:00Rozdział II<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Caroline</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Zabębniłam
palcami w biurko. Co miałam robić? Iść na to spotkanie, czy lepiej będzie olać
i pozostać w domu. Byłam niezwykle ciekawa, kto mógł do mnie napisać i
niepostrzeżenie podrzucić mi ten liścik. Na pewno był to mężczyzna. Taka
informacja nie była jednak wystarczająca. Chciałam poznać prawdę i dlatego
postanowiłam pójść na to spotkanie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nie
wiedziałem, czego mam się spodziewać, więc zrobiłam sobie mocniejszy,
„randkowy” makijaż. Ubrałam krótkie spodenki i bluzkę na ramiączkach. Nie
chciałam przesadzać w strojeniu się. Około godziny osiemnastej wyszłam z domu.
Dosyć szybko znalazłam się koło Grilla. Zatrzymałam się przy wejściu, niepewna co
mam robić. Uśmiechnęłam się do paru znajomych osób, ale grzecznie odmawiałam,
mówiąc że jestem umówiona i niestety nie mogę do nich dołączyć. Minęło dobre
pół godziny, a nadawca listu nie pojawił się. Zamierzałam wejść do środka i
pogadać z Mattem oraz Tylerem, kiedy ktoś złapał mnie za rękę i pociągnął do
cienia. Chciałam krzyczeć, ale on zasłonił mi usta. Przestraszyłam się nie na
żarty. Co on chciał mi zrobić? Byłam zdana na jego łaskę…</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Witaj, Caroline- niski i męski
głos zmysłowo wyszeptał mi do ucha, słowa powitania. Puścił mnie, a ja wtedy
zamiast uciekać odwróciłam się do niego i przyjrzałam mu się uważnie. Był
wysokim, przystojnym brunetem o czekoladowych oczach. Miał włosy porozrzucane w
nieładzie, co tylko dodawało mu uroku.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kim jesteś?- zapytałam.
Założyłam ramię na ramię. Chciałam uchodzić za rozsądną. Jednak fakt, że
przyszłam tutaj sama na spotkanie z facetem, którego nie znałam, działał na
moją niekorzyść.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- No tak, bo ty w ogóle nic nie
pamiętasz- zmarszczył nos. Podrapał się po czole, jakby z wahaniem- Nie wiem,
od czego zacząć- przyznał. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Może od początku?-
zaproponowałam.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Uśmiechnął się do mnie
uroczo. Zaczęłam zastanawiać się,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ile
mógł mieć lat. Pewnie nie więcej niż osiemnaście. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Muszę ci to pokazać, żebyś
zrozumiała, kim jestem- powiedział. Położył swoje dłonie na moich policzkach.
Nie zdążyłam zaprotestować, bo znalazłam się w innym miejscu…</span></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">5 lat wcześniej…</span></i></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Spoglądałam na Kola, spod przymrużonych
powiek. Nie lubiłam, kiedy mi odmawiał. On jednak zdawał się być nieugięty. </i></span></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Oj, no Koooool- specjalnie przeciągnęłam samogłoskę w jego imieniu i
zrobiłam minkę, jak kot z Shereka.</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Nie i koniec!- założył ramię na ramię i zacisnął szczęki. Starannie
unikał przy tym spoglądania na mnie. Najwyraźniej bał się, że w końcu mi ulegnie.
</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Chodź ze mną. Chcę żeby Tyler był zazdrosny- jęknęłam. Złapałam jego
dłonie i ścisnęłam je w swoich drobnych rączkach. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Jestem dla ciebie za stary. Połapie się, że to ściema- odpowiedział,
jednak już mniej pewnie. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- No cóż… W takim razie poproszę twojego brata- westchnęłam z udawanym
żalem. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- On to już w ogóle jest dla ciebie za stary- oburzył się. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Moim kolegom to nie będzie przeszkadzało- wzruszyłam ramionami.
Odwróciłam się i chciałam odejść, ale on wtedy mnie zatrzymał. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Dobra. Młoda, wygrałaś. Pójdę z tobą- rzuciłam mu się w ramion
szczęśliwa. Objął mnie w pasie i przytulił mocno do siebie.</span></i></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">2 godziny później…</span></i></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Siedzieliśmy w kinie z
Kolem. Czułam na plecach spojrzenie Tylera. Było widać, że zazdrość go zżera. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Dziękuję- szepnęłam i przytuliłam się do mojego towarzysza. Spiął się
nagle, co było do niego niepodobne- Co się dzieje?- zapytałam. Wiedziałam, że
brunet nie zestresowałby się bez powodu. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Musimy natychmiast stąd wyjść- odparł, podniósł się ze swojego miejsca
i pociągnął mnie za rękę. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Ale dlaczego? Przecież film się jeszcze nie skończył- jęknęłam
niezadowolona. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Zaufaj mi. Tutaj grozi ci niebezpieczeństwo- szybko znaleźliśmy się
przy drzwiach. Cały czas kręciłam nosem, okazując swoją niechęć do tego planu. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Kol… Wróćmy do środka- mruknęłam ponętnie. Przynajmniej sądziłam, że
tak to brzmi, gdyż nie miałam jeszcze wprawy w sprawach miłosnych.</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Nie i koniec!- warknął, wyraźnie zdenerwowany. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Puść mnie! Chcę tam wrócić- tupnęłam nogą ze złością. Nie rozumiałam,
dlaczego się tak dziwnie zachowywał. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Ogarnij się. Jesteś rozpuszczonym dzieciakiem, ale w tej chwili mnie
posłuchasz, albo będziemy mieli oboje przerąbane- spojrzał na mnie wściekły i
ścisnął mocniej moje ramię. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Odezwał się ten, kto cały czas zasłania się starszym bratem-
wycedziłam przez zęby. Wiedziałem, że stosunki z rodzeństwem to jego czuły
punkt. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Ty egoistyczna, samolubna i złośliwa…- nie dokończył. Podniósł nagle
głowę i odepchnął mnie na bok. Uderzyłam w ścianę i zakręciło mi się w głowie.
Chciałam nawrzeszczeć na Kola, ale kiedy na niego zerknęłam, cała zbladłam.
Upadł na kolana, w serce miał wbity kołek. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Jezu, Kol… Trzymaj się- podbiegłam do niego ze łzami w oczach.
Wiedziałam, że to musiało go zabić. On spojrzał na mnie, uśmiechnął się, po czym
jak gdyby nigdy nic, wyjął kołek i odrzucił go do tyłu. Zdębiałam. Jak to było
możliwe?</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Caroline, to jest sprawa, którą mój brat miał ci dzisiaj wyjaśnić-
odezwał się pierwszy- Jesteśmy wampirami…- nagle szybko się podniósł, nie
czekając na moją reakcję. Zniknął na kilka sekund. Wrócił wyraźnie zadowolony.
Wyciągnął chusteczkę i otarł usta oraz brodę, po której skapywała mu krew-
Sprawa załatwiona. Już nie będzie ci zagrażał- odezwał się. Byłam zbyt
zaskoczona, żeby jakoś to skomentować…</span></i></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Teraźniejszość…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Znowu
staliśmy pod Grillem. Wpatrywałam się w Kola z szeroko otwartymi oczami. Teraz
go pamiętałam, pamiętałam również że był wampirem, ale co najważniejsze
wiedziałam, że jest moim przyjacielem i nie chce zrobić mi krzywdy. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Kol…- zawołałam ze łzami w oczach
i rzuciłam mu się w ramiona. Przytulił mnie do siebie. Widocznie zadowolony z
takiego przebiegu wypadków. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Tęskniłem- wyszeptał. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Jak to możliwe, że
zapomniałam?- nie dawało mi to spokoju. Musiałam poznać całą prawdę. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- To skomplikowane. Tak było
bezpieczniej- odparł. Zauważyłam, że się cały spiął.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Cieszę się, że jesteś-
postanowiłam odpuścić tym razem i po prostu dać upust swojej radości, że Kol
niespodziewanie wrócił do mojego życia…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Parę godzin później…</span></i></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Długo
gadaliśmy z Kolem. Opowiedział mi o naszej znajomości, o tym ile nas łączyło.
Podarował mi nawet nasze wspólne zdjęcie. Wyglądał na nim tak samo, jak
dzisiaj. Ja natomiast urosłam i wydoroślałam. Podczas gdy on, od co najmniej
pięciu lat miał ten sam wiek. Włożyłam fotografię pod poduszkę. Teraz, kiedy
pamiętałam Kola, nie chciałam aby to wszystko okazało się tylko pięknym snem. Miałam
okropny mętlik w głowie. Nie wiedziałam, co mam o tym wszystkim myśleć. Ktoś
usunął mi z pamięci wspomnienia związane z młodym Brytyjczykiem. Podstawowe
pytanie brzmiało: kto i dlaczego?</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Firanki
załomotały na wietrze. Podskoczyłam na łóżku, kiedy jakaś postać
zmaterializowała się obok mnie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Boże, Kol… Nie zeskakuj mnie
tak- złapałam się za serce i przewróciłam oczami. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Słuchaj Mała. Gniewasz się na mnie?-
usiadł na krześle i spojrzał na mnie uważnie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nie… Po prostu dużo się
zmieniło. Ja się zmieniłam- wyszeptałam. Zaczęłam nerwowo wykręcać palce. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Wiem. Jesteś teraz jeszcze
piękniejsza- zarumieniłam się, pod magnetycznym spojrzeniem jego czekoladowych
oczu.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Powiesz mi…- zaczęłam, ale on
od razu mi przerwał. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Caroline…- złapał moje dłonie
i zmusił, abym patrzyła mu w oczy- Nie mogę ci odpowiedzieć na te pytania. To
dla twojego bezpieczeństwa. Zaufaj mi- zakończył swoją wypowiedź. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Nie wiem. Boję się, że zrobisz
to samo, co mój ojciec- spuściłam głowę. Bałam się tego, że kolejna osoba, na
której mi zależy, złamie mi serce.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Obiecuję ci, że nigdy,
przenigdy cię nie opuszczę- złapał mnie pod brodę i spojrzał głęboko w oczy.
Praktycznie zatonęłam w jego czekoladowych tęczówkach. Uśmiechnęłam się z
nadzieją, po czym rzuciłam w ramiona…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">No i jest :D </span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">O czasie i mam nadzieję, że Wam się spodoba :)</span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">Jeszcze raz zachęcam do wyrażania swoich opinii w komentarzach.</span></div>
<div class="arial" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial;">Czytelniczka </span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-73506288986405991072016-09-02T00:58:00.000-07:002016-09-02T00:58:06.719-07:00Rozdział I<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Caroline</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Długo
wylegiwałam się w łóżku, tego dnia. Zbyt długo. Wiedziałam, że im później
wstanę, tym mniej będzie mi się chciało pracować, a miałam do napisania
wypracowanie na temat folkloru Mystic Falls. Okazało się, że moja mała mieścina,
ma bardzo bogatą historię. Legendy dotyczyły świata nadprzyrodzonego. Głównie
wampirów. Nie wierzyłam w takie bzdury. Niby jakim cudem krwiożercze bestie
miały chodzić po świecie i zabijać ludzi. Przecież ktoś prędzej, czy później
zorientowałby się. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Przeciągnęłam
się i wreszcie podniosłam z łóżka. Wyciągnęłam nogi spod kołdry i wsunęłam
stopy w moje ulubione kapcie, króliczki. Ziewnęłam potężnie, po czym skierowałam
się do kuchni. Mama o dziwo była w domu. Było to rzadkością, gdyż przeważnie
cały wolny czas spędzała z dala ode mnie. Nie była złą matką, ale po prostu nie
interesowało ją, aż nazbyt moje życie. Przyzwyczaiłam się do tego. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Dzień dobry, Caroline-
przywitała się uprzejmie. Jak zawsze była idealna. Wyprostowana, dokładnie
wymalowana i ubrana, jakby nie na standardy Mystic Falls. Wyglądała tak, jakby
szła na bal do królowej. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Cześć, mamo- specjalnie
odrobinę się przygarbiłam, żeby zrobić jej na złość. Podrapałam się po plecach
i rozczochrałam włosy. Zmierzyła mnie niechętnym spojrzeniem. Zabębniła
palcami, przyozdobionymi w długie tipsy, w dębowy blat. Nasze rozmowy zawsze
tak wyglądały. Miałyśmy zbyt różne charaktery, żeby się dogadywać. Też lubiłam
dobrze wyglądać, ale nie dwadzieścia cztery godziny na dobę. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nasypałam
sobie płatków do miseczki i zalałam je mlekiem. Czułam na sobie jej spojrzenie
i specjalnie przyłożyłam kartonik do ust. Wypiłam sporo białego płynu, poczym
jak gdyby nigdy nic, schowałam resztę do lodówki. Prychnęła cicho. Usiadłam
przy stole i zabrałam się za jedzenie. Wpatrywała się we mnie, bezustannie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Chcesz coś, mamo?- zapytałam z
ustami, pełnymi jedzenia. Dodatkowo zaakcentowałam ostatnie słowo. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Mam dla ciebie wieści-
podniosłam na nią oczy. Widząc moje zainteresowanie, zamilkła. Wyjęła z
kieszeni konturówkę do ust i poprawiła swój, i tak idealny, makijaż. Zacisnęłam
szczękę ze złością i specjalnie wypuściłam łyżkę z dłoni. Opadła z łoskotem na
dno miski, rozchlapując mleko na blat. Elizabeth przeklęła pod nosem.
Sprzątaczka miała przyjść dopiero jutro, więc będzie musiała znosić ten
bałagan, jeszcze osiemnaście godzin. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- To co chcesz mi powiedzieć?-
spytałam, dając za wygraną. Matka podniosła się z krzesła. Spojrzała na mnie z
góry i powiedziała coś, co wprawiło mnie w totalne oszołomienie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Twój ojciec wraca- nie byłam
przygotowana na jej słowa. Moje usta samorzutne ułożyły się w literę „o”. Mój
ojciec, bydlak, który mnie zostawił, miał wrócić? Jak on śmiał? Nienawidziłam
go za to, że zostawił mnie samą, że nie zabrał mnie ze sobą do Nowego Orleanu.
W dodatku od czterech lat nie utrzymywał ze mną żadnego kontaktu, jakby nagle
przestało mu na mnie zależeć. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Wiedziałam,
że Liz mi się przygląda. Dlatego też nie dałam jej tej satysfakcji. Odłożyłam
miseczkę koło zlewu i wymaszerowałam z pomieszczenia. Szybko znalazłam się w
swoim pokoju. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Zamknęłam
drzwi, po czym wyjęłam pamiętnik z sekretnej kryjówki, która mieściła się za
obrazem. </span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">„Drogi Pamiętniku!</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Stało się coś strasznego. Coś o czym przez lata marzyłam. Mój ojciec
wraca, ale ja już go nie kocham. Porzucił mnie, czy mogę mu wybaczyć? Czy
przyjdzie błagać o przebaczenie? A może będzie udawał, że jest tak, jak
dawniej, że dalej jestem małą dziewczynką, która wybiegnie mu na spotkanie?
Jeśli tak, to grubo się pomyli! </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Ja, Caroline Forbs, nie mam ojca…!</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Nie mam pojęcia, co robić. Tyle rzeczy spadło mi na głowę. Koszmary,
niespodziewany powrót, Stefan i ta wredna szmata Elena. Ta dziewczyna coraz
bardziej mnie drażni. Jest podłą zdzirą, która musi zdobyć każdego faceta, a
potem złamać mu serce. Jak sobie pomyślę, że już jutro będę uśmiechać się do
niej sztucznie i zachowywać tak, jakby nic się nie stało, to normalnie…<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ach! Mam ochotę przywalić jej w tę głupią,
fałszywą gębę, tak żeby już nikt nigdy na nią nie spojrzał. Jeszcze w dodatku
ma chrapkę na Stefana, a doskonale wie że on mi się podoba. Podsłuchała, jak
mówiłam o tym Bonnie, jednak oczywiście musi zrobić mi na złość. Wyrwałabym jej
wszystkie kudły z głowy za takie zachowanie. Salvatore jest moim przyjacielem i
nie chcę, aby go w jakikolwiek sposób skrzywdziła. Co ja jednak mogę? Miłość
jest ślepa i niestety muszę się pogodzić z tym, jeśli ją wybierze…”</span></i></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Przerwałam
pisanie, gdy okno nagle otwarło się z głośnym trzaskiem. Białe firanki
poruszone przez wiatr, łomotały jak szalone. Wzdrygnęłam się. To było naprawdę
dziwne. Podeszłam do niego i wyjrzałam ostrożnie. Nic jednak nie zauważyłam.
Zatrzasnęłam okiennice i z powrotem ległam na łóżku. Otwarłam pamiętnik, a tam
czekała na mnie niespodzianka. Napisana odręcznie kartka:</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">„Witaj Caroline, </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Proszę spotkajmy się dzisiaj wieczorem przy wejściu do Grilla. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">Przyjdź sama.”</span></i></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Przeczytałam
te słowa jeszcze raz i dalej nie mogłam ich zrozumieć. Kto był ich nadawcą?
Charakter pisma nie był mi znany. Zaczęłam się zastanawiać, co powinnam zrobić.
Czy byłam na tyle nierozsądna, aby pójść na to spotkanie?</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Klaus</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Uwielbiałam
wpatrywać się w Caroline, kiedy spała. Była wtedy taka urocza. Przez lata
rozłąki, które nam obojgu przyszło przeżyć, tylko wyładniała. Wiedziałem, że
nie mogę od tak wparować do jej życia. Nie pamiętała mnie, ani naszych
wspólnych przeżyć. Cichutko westchnęła przez sen, marszcząc mały, zgrabny
nosek. Wyciągnąłem do niej rękę, po czym jednak ją cofnąłem. Nie chciałem jej
budzić. Podniosłem się niechętnie i opuściłem jej pokój. Nie zdążyłem jednak zamknąć
drzwi, bo zaczęła krzyczeć przerażająco. Zawahałem się, ale kiedy krzyk
przerodził się w płacz, wszedłem do środka z powrotem. Usiadłem na brzegu jej
łóżka. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Ciii… Już dobrze- wyszeptałem
wbrew sobie. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- To znowu mi się śniło- drżała,
jakby jakiś koszmarny sen ją dopadł. Położyłem dłoń na jej głowie i pogładziłem
ją po miękkich blond włosach. Było mi niesamowicie dobrze. Od dawna przy nikim
się tak nie czułem. Caroline zawsze miała na mnie wyjątkowy wpływ. Nawet te
dziesięć lat temu, kiedy znalazłem ją samotną na ulicy…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">10 lat wcześniej…</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Przechadzałem się po
ulicach swojego wspaniałego królestwo. Nowy Orlean był już oficjalnie mój i nic
nie mogło tego zmienić. Pokonałem swoich największych wrogów i teraz mogłem w
pełni oddać się swoim królewskim zachciankom. Czułem się spełniony. Miałem
wszystko, o czym kiedykolwiek marzyłem. Władzę, władzę i jeszcze raz władzę…</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Mijałem właśnie jedną z
bocznych uliczek, kiedy usłyszałem rozpaczliwy płacz dziecka. Normalnie nic by
mnie to nie obchodziło, ale tym razem coś kazało mi się zatrzymać. Skręciłem w
obskurną drogę. Do moich uszu dobiegł, dobrze mi znany głos jednego z wampirów.
</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Mała, jeśli będziesz się stawiać, będzie tylko gorzej. Ugryzę cię,
zabiję i po sprawie- mówił. Nie lubiłem go, dlatego w wampirzym tempie
podbiegłem do niego. Nie zauważył mnie, tak był zaabsorbowany ofiarą. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Ale ja nie chcę umierać- szepnęła dziewczynka. Siedziała skulona koło
śmietnika. Twarz miała schowaną w dłoniach, jej długie blond loki, spływały
wolno na ramiona. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Chcesz żyć sama na ulicy?- zapytał Greg. Pomyślałem, że jest niezłym
idiotą. Postanowiłem jeszcze chwilę posłuchać, niepewny co mam robić. Dałem im
zezwolenie na polowania. Mogli atakować, kogo chcieli. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Poradzę sobie. Jestem sprytna- usłyszałem wyraźnie w jej głosie cień
nadziei. Jednak podniecenie wampira, zdradzało, że nie ma zamiaru jej puścić.
Chciał ją zabić. Ta rozmowa przeciągała tylko to, co nieuniknione. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Cóż, Mała… Ulżę ci tylko w cierpieniach- powiedział. Zmienił swoją
zwykłą twarz w wampirzą i rzucił się w kierunku małolaty. W ostatniej
sekundzie, podjąłem decyzję. Złapałem go za kark i nie pozwoliłem zabić. Jej
krzyk urwał się w połowie. Patrzyła na mnie przez palce, tak że nawet nie
mogłem dostrzec jej twarzy. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Greg, zostaw ją- poleciłem spokojnie. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Ale szefie… Mówiłeś, że…- jęczał. Trząsł się ze strachu, ale albo był
tak głupi, albo bardzo głodny, i postanowił kłócić się ze mną. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Wiem, co mówiłem. Wypad stąd. Zapoluj sobie na kogoś innego- rzuciłem
nim z całej siły w ścianę. Na tyle mocno, że zrobił w niej dziurę. Pozbierał
się szybko i natychmiast zniknął. Uśmiechnąłem się pod nosem. Lubiłem budzić
grozę. Już chciałem odejść, kiedy przypomniałem sobie o małej. Zerknąłem na
nią. Siedziała i patrzyła na mnie z przerażeniem. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Jesteś taki, jak on?- spytała. Byłem pod wrażeniem, że pomimo strachu,
zdobyła się na zadanie pytania.</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Jestem sto razy gorszy, Kochana- uśmiechnąłem się smutno. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Zostawisz mnie tutaj?- spojrzała na mnie błagalnie. Czy ona chciała,
żebym zabrał ją ze sobą?</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">-Idź do rodziców- machnąłem ręką i powoli ruszyłem w kierunku głównej
drogi. Po kilku sekundach, usłyszałem nieśmiałe kroki, za sobą.</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- A co jeśli nie mam rodziców?- byłem pełen podziwu dla jej uporu. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Dziecko, jestem najgroźniejszą osobą w tym mieście. Czemu chcesz iść
ze mną, co? Mogę cię zabić, w mgnieniu oka- warknąłem. No dobra, może i
przesadziłem. Tylko, że czułem na plecach jej przeszywający wzrok i nie mogłem
się powstrzymać przed wybuchem.</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Przy twoim boku, już nikt mnie nie skrzywdzi. Będę bezpieczna- szepnęła.
Zatrzymałem się i zerknąłem na nią z niedowierzaniem. Skąd siedmiolatka mogła
czerpać takie pomysły? To nie były myśli typowego dziecka.</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Nie boisz się mnie?- zapytałem mimowolnie. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Nie- podniosła na mnie oczy. Były bardzo błękitne i niezwykle piękne.
Jeszcze nigdy nie widziałem podobnych. Jej twarz przypominała anioła.
Podsumowując była śliczna. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Dlaczego?- przyglądałem jej się nachalnie. Jednak ona ani trochę się
nie zmieszała. </span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;">- Bo mnie uratowałeś. Nie jesteś, aż taki zły, jak mówisz- odparła. Bez
wahania pokonała dzielącą nas odległość i zanim zdążyłem zareagować, przytuliła
się do mnie- Nazywam się Caroline. Dziękuję- znalazłem się w głębokim szoku i
nie byłem w stanie jej odpowiedzieć…</span></i></div>
<div class="arial">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span></i></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">Teraźniejszość…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Tak
właśnie przebiegło nasze pierwsze spotkanie. Caroline już wtedy zawróciła mi w
głowie. Obiecałem sobie, że zawsze będę ją ochronił, a pewnego dnia, zamienię w
wampira. Wiedziałem, że ten dzień się zbliża i dlatego wróciłem do Mystic
Falls. Dalej szlochała, chociaż już ciszej. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Teraz śpij, Kochanie. Posiedzę
z tobą, aż zaśniesz- wyszeptałem prosto do jej ucha. Z zadowoleniem
stwierdziłem, że już po kilku minutach, smacznie spała. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nie
mogłem się powstrzymać i koniuszkami palców, dotknąłem jej policzka.
Uśmiechnęła się lekko przez sen. Moje serce zabiło szybciej. Czy to możliwe,
żeby ta blondynka wzbudzała we mnie, aż tyle emocji? Czy to dziecko, mogło
obudzić we mnie to co dobre? Czy było jeszcze coś do budzenia? </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Pocałowałem
ją delikatnie w czoło, po czym opuściłem pokój. Żałowałem tylko jednego, że nie
pamięta naszych wspólnych przeżyć i tego kim dla niej byłem…</span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-76881126479395753212016-09-01T08:51:00.001-07:002016-09-01T08:51:41.531-07:00Prolog<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"> Biegłam najszybciej, jak
umiałam. Wiedziałam, że od tego zależy moje życie. Czułam, że jeśli teraz się
poddam, to zginę. Ten kto mnie ścigał nie będzie miał dla mnie litości. Serce
biło mi tak szybko, jakby za chwilę miało wyskoczyć z klatki piersiowej.
Okropny ból sprawiały mi płuca, które od szybkiego biegu paliły mnie, jakby
ktoś przypiekał je żelazem. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Słyszałam
za sobą ciężki oddech prześladowcy. Był coraz bliżej. Ominęłam kolejne drzewo i
wtedy stało się coś, czego obawiałam się najbardziej. Potknęłam się i
przewróciłam. Wylądowałam na twardej ziemi, raniąc kolana o nierówną
powierzchnię. Jęknęłam. Chciałam się podnieść, ale już nie dałam rady. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Caroline, jak zawsze słaba-
usłyszałam niski, męski głos. Przymknęłam powieki. Wiedziałam, co zaraz się
stanie. Poczułam okropny ból w klatce piersiowej, kiedy drewniany kołek przebił
moje serce…</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Obudziłam
się z krzykiem w pokoju. Po policzkach spływały mi łzy. Próbowałam się
uspokoić, jednak cała się trzęsłam. Schowałam twarz w dłoniach i zaczęłam głośno
szlochać. Usłyszałam, jak drzwi od pokoju otwierają się. Ktoś wszedł do środka
i usiadł na łóżku, obok mnie.</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Ciii… Już dobrze- głęboki,
męski głos działał kojąco na moje nerwy. Znałam skądś ten brytyjski akcent. Nie
mogłam jednak przypomnieć sobie wyglądu właściciela. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- To znowu mi się śniło-
wyszeptałam. Dalej zakrywałam sobie twarz dłońmi. Pogłaskał mnie delikatnie po
włosach. Zadrżałam cała, od stóp do głów. Po moim ciele rozeszło się przyjemne
ciepło. </span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;">- Teraz śpij, Kochanie. Posiedzę
z tobą- obiecał. Nie zdejmował przy tym ręki z mojej głowy. Chciałam otworzyć
oczy i spojrzeć na mojego towarzysza, jednak nie miałam siły. Kiedy mnie tak
gładził, bardzo szybko odpłynęłam. Tym razem spałam bez żadnych koszmarów. Na
rano zbudziłam się całkowicie wypoczęta i jedyne, co pamiętałam to ten kojący
głos. Marzyłam, że jeszcze kiedyś mi się przyśni, bo to musiał być sen. Nie
było szansy, żeby jakiś obcy mężczyzna wszedł, do mojego pokoju, w środku nocy.
</span></div>
<div class="arial">
<span style="font-family: Arial;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Przymknęłam
powieki. Chciałam wyobrazić sobie tajemniczego Brytyjczyka, jednak praktycznie
od razu, przypomniałam sobie mój koszmarny sen. Wracał on każdego dnia, od
jakiś dwóch tygodni. Zawsze kończył się tak samo… Moją śmiercią. Czułam, że to
dopiero początek i czeka mnie coś jeszcze gorszego…</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial">
<br /></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">***</span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">Jest i on :D </span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">Prolog ;) Mam nadzieję, że wzbudzi Waszą ciekawość i zajrzycie tutaj jutro, </span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">po rozdział pierwszy :) </span></div>
<div class="arial" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial;">Pozdrawiam</span></div>
<div class="arial" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial;">Czytelniczka :*</span></div>
<div class="arial">
<br /></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-50217049987242742752016-09-01T01:59:00.000-07:002016-09-01T01:59:59.942-07:00Witajcie z powrotem!! <div style="text-align: center;">
Tutaj znowu ja :D </div>
<div style="text-align: center;">
Tym razem nie przychodzę do Was z adresem nowego bloga, lecz z trochę innymi wieściami. </div>
<div style="text-align: center;">
Mianowicie wpadłam na jeszcze jeden pomysł na opowiadanie, dotyczący TVD oraz TO. </div>
<div style="text-align: center;">
Mam już nawet napisane parę rozdziałów :)</div>
<div style="text-align: center;">
Jeszcze dzisiaj pojawi się prolog. Jest już osobna kategoria z bohaterami ;)</div>
<div style="text-align: center;">
W skrócie, o czym będę pisać:</div>
<div style="text-align: center;">
Opowieść jest pisana przez Caroline. Dotyczy jej przeszłości oraz tajemnic, które wiążą się z nią. </div>
<div style="text-align: center;">
Więcej nie chce zdradzać, ale mogę Wam obiecać, że pojawi się Klaus, a w związku z tym Klaroline. </div>
<div style="text-align: center;">
Będzie też coś dla fanów Deleny oraz Steleny :D</div>
<div style="text-align: center;">
Zachęcam do czytania, wpadajcie ;)</div>
<div style="text-align: center;">
Pozdrawiam</div>
<div style="text-align: right;">
Czytelniczka :* </div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-64852576918357135092015-09-19T03:37:00.001-07:002015-09-19T03:37:47.003-07:00Rozdział VII - SEZON 2<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Jeremy leżał na łóżku, już w swoim pokoju i
nie mógł zasnąć. Cały czas myślał o pocałunku z Bonnie. Nie żałował tego.
Dziewczyna mu się podobała, ale nie był pewien, dlaczego ona to zrobiła. Upiła
się i po prostu zapomniała się? Czy jednak, może coś do niego czuła? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Przygryzł wargę… To była najlepsza
przyjaciółka Eleny. Nie miał pojęcia, jak na to zareaguje jego siostra. Bonnie
na pewno ogromnie liczy się ze zdaniem szatynki i będzie miało dla niej
znaczenie, to co ona powie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Westchnął ciężko. Położył się na drugi bok i
już po chwili spał…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<br />
Caroline pogwizdywała wesoło. Była w
doskonałym humorze. Kiedy się obudziła nie zastała już Klausa, ale wiedziała że
przytulał ją mocno całą noc i była z tego powodu ogromnie szczęśliwa. Nie mogła
nic poradzić na to, że tęskniła za nim i chciała go znowu zobaczyć. Poza tym,
tej nocy po raz pierwszy nie miała nocnych koszmarów związanych z porwaniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Bała się, że jeśli wyzna Klausowi całą prawdę,
to co czuje, to ją wyśmieje, albo się przestraszy. Może traktuje ją tylko, jak
przyjaciółkę. Ostatni raz całowali się u niego w domu. Od tamtej pory
przytulali się, zasypiali razem, ale nigdy nic więcej się nie wydarzyło. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Nagle rozległ się dzwonek do drzwi. Caroline
podskoczyła, wyrwana z zamyślenia. Matki już od dawna nie było w domu, więc
dziewczyna szybko pobiegła otworzyć.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Cześć Bonnie- przywitała
brunetkę. Od razu zauważyła, że z Bennetówną dzieje się coś złego.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Pogadamy po drodze do
szkoły?- zapytała. Jej głos brzmiał bardzo żałośnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jasne- zgodziła się
blondynka. Podniosła plecak z podłogi, ubrała buty i wyszła na zewnątrz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zrobiłam wczoraj coś
głupiego- zaczęła Bonnie po dłuższej chwili. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To znaczy, co?- Caroline
zerknęła z ciekawością na przyjaciółkę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Całowałam się z
Jeremy’m- wyszeptała, rumieniąc się przy tym okropnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jakim Jeremy’m? Chyba
nie bratem Eleny? Przecież on jest jeszcze dzieckiem- blondynka nie dawała jej
dojść do słowa.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jest tylko trochę
młodszy. Poza tym naprawdę słodki i w ogóle…- westchnęła z rozmarzeniem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ciekawe, co na to powie
Elena- Caroline jakoś nie była zadowolona z wyczynów przyjaciółki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Poproszę go, aby o tym
zapomniał i nie wspominał jej. Taka sytuacja już nigdy więcej nie będzie miała
miejsca- wzruszyła ramionami. Najwyraźniej ulżyło jej, kiedy podjęła jakąś
decyzję- A co z tobą i Ty’em?- zmieniła temat.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Było super. On chce być
tylko moim kumplem. Wcale nie jest taki zły, jak wszyscy myślą i ma duże
problemy z rodziną. Ja na jego miejscu nie dałabym rady, a on wytrzymuje. Jest
niesamowity- tłumaczyła, jak zwykle gadatliwa Caroline.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czy to dzięki niemu masz
taki dobry humor?- zaśmiała się Bonnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie tylko. To Klaus. Był
wczoraj u mnie i świetnie się bawiliśmy. W sumie to zasnęłam w jego ramionach…-
na twarzy blondynki pojawił się uśmiech.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przespałaś się z nim?-
zainteresowała się brunetka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie, nigdy. W sumie to
ostatnio, albo on mnie pociesza, albo ja jego. Nie całujemy się ani nic. Czy to
jest dziwne?- Caroline przygryzła wargę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie wiem. Może jest
nieśmiały?- Bonnie wzruszyła ramionami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mniejsza z tym. Kiedy
Elena wraca w końcu?- blondynka potrząsnęła głową i zmieniła temat.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie odbiera, ale wczoraj
wieczorem pisała mi, że jest już w drodze powrotnej- wyjaśniła Bonnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Yhmm…- Caroline
przestała słuchać przyjaciółki. Właśnie dostrzegła Klausa i jego młodsze
rodzeństwo. Pomachała do nich. Brytyjczyk uśmiechnął się do niej, ale nie
podszedł ani nic. Natomiast Rebekah natychmiast zjawiła się obok niej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Klaus jest ostatnio w
bardzo złym humorze. Jego dawna przyjaciółka przespała się z Elijah i teraz
jest w ciąży. Twierdzi, że z nim- wyjaśniła bez żadnych słów wstępu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Elijah będzie ojcem?-
Caroline była w niezłym szoku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Owszem i dzisiaj wraca
ze szpitala. Wpadniesz do nas na imprezę powitalną?- zaproponowała Rebekah.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie wypada. To jest
rodzinne grono…- nieśmiało zaprotestowała Caroline.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Weź przestań. Jesteś
dziewczyną mojego brata! Musisz przyjść. Nie przyjmuję sprzeciwu- zaznaczyła.
Zarzuciła włosami i odeszła…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh53SWCgI3NI2hnSUqI-v8-8KfhETmYzJWLp_mOxt32SMAX0bLn2Kr8tCWHdpeb9AyFvFZjOiZ3GZ6-aE8Psv_WbJSuGV4P-MkdXDjLD3KrHSPpEqRyCRmU8uBCtwuNl9uCUPFYnIiWwQ/s1600/bex.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh53SWCgI3NI2hnSUqI-v8-8KfhETmYzJWLp_mOxt32SMAX0bLn2Kr8tCWHdpeb9AyFvFZjOiZ3GZ6-aE8Psv_WbJSuGV4P-MkdXDjLD3KrHSPpEqRyCRmU8uBCtwuNl9uCUPFYnIiWwQ/s1600/bex.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Davina Claire zazwyczaj nie przejmowała się
tak błahymi sprawami, jak pójście do nowej szkoły. Przywykła już do
natarczywych spojrzeń nastolatków, ale świadomość, że Kol uczęszcza do tego
samego liceum mocno ją peszyła. Chciała dla niego wyglądać, jak najlepiej,
chciała żeby uśmiechnął się do niej, żeby zaprosił ją gdzieś… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Przygładziła nerwowo koszulkę i pchnęła drzwi
od budynku. Ku swemu przerażeniu, od razu dostrzegła młodego Brytyjczyka.
Zarumieniła się cała i potknęła o własną nogę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Natychmiast ludzie zaczęli się śmiać. Davina
straciła całkowicie poczucie pewności siebie. Pozbierała książki i chciała
uciec do łazienki, ale wtedy Kol odezwał się nad nią.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czyżby sam mój widok
wywoływał w tobie takie emocje?- zaśmiał się. Dziewczyna podniosła się i
odetchnęła trochę lżej. Jeśli jeszcze z nią rozmawia, to znaczy iż nie jest na
straconej pozycji.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zgadłeś- przytaknęła,
odzyskawszy część swojej wyobraźni- A jak ja działam na ciebie?- spytała i
spojrzała mu prosto w oczy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Hmmm… Powiedzmy, że w
podobny sposób- w jego oczach pojawiły się wesołe błyski, a serce Daviny
radośnie podskoczyło i zabiło szybciej…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elena była coraz bardziej zniecierpliwiona
podróżą. Nie odezwała się do Damona od ich kłótni. Cisza przeciągała się i była
po prostu nie do zniesienia. Chciała przeprosić Stefana i wyjaśnić mu
zaistniałą sytuację. Miała nadzieję, że jej wybaczy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Najbardziej bolało ją jednak zachowanie
starszego Savatore. Przez ostatnie kilka dni, pomyślała, że naprawdę mogłaby
polubić Damona. Był czuły i troskliwy. Okazał jej wiele serca i ciepła, ale
dzisiejsze słowa w samochodzie sprowadziły ją na ziemię. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Tylko dlaczego brunet powiedział coś takiego?
I nagle ją olśniło. Damon zrobił to dla Stefana. Nie chciał się do niej
zbliżyć, aby nie niszczyć więzi z bratem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jesteś świetnym bratem-
wyszeptała bez zastanowienia. Brunet milczał przez dłuższą chwilę, aż w końcu
wyszeptał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Szkoda, że Stef nigdy
tego nie dostrzeże.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- On wie- zaoponowała
szatynka żarliwie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Yhmm… Czy wie, ile mnie
kosztowało zranienie cię, aby on mógł być szczęśliwy, abyś ty kompletnie nic do
mnie nie poczuła?- prychnął. Zacisnął ręce mocniej na kierownicy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Myślisz, że mogłabym się
w tobie zakochać?- Elena zrobiła się cała czerwona.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A ty sama tego nie
widzisz?- odpowiedział pytaniem…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Klaus chodził nerwowo po salonie. Myślał o
Caroline, o tym jak dobrze się przy niej czuje, jak bardzo tęskni za jej
obecnością, gdy nie ma jej w pobliżu…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Bał się przyznać do swoich uczuć komukolwiek. Dawniej
wygadałby się przed Rebekah, która znała się na sprawach sercowych, ale obecnie
nie mógł jakoś się przemóc. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zaprosiłam Caroline
dzisiaj- jakby na zawołanie Brytyjka pojawiła się w salonie. Rozłożyła wygodnie
na kanapie i ziewnęła potężnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jak to?- przeraził się
blondyn. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak to. Skoro ty tego
nie zrobiłeś, to cię wyręczyłam- prychnęła, przewróciła przy tym oczami w
wymowny sposób.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bekah zabije cię-
warknął. Wyszedł ze złością z pokoju. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Teraz poczuł się okropnie głupio. Wiedział, że
to on powinien zaprosić Caroline, nie jego siostra. Czy przez to zaprzepaścił
swoje szanse, czy może jeszcze mógł mieć nadzieję?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * * <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Stefan po raz kolejny przekładał książki na półce.
Elena i Damon mieli lada chwila wrócić. A on zdawał sobie sprawę, że czeka go
ciężka rozmowa. Nie wiedział, jak przyznać się swojej dziewczynie do tego, co
zaszło między nim a Katherine. Bał się ją zranić. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Jego niezbyt wesołe rozmyślania przerwał
dźwięk SMS-a. Spojrzał na ekran smartfona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Przyjdź natychmiast do
parku. Musimy koniecznie porozmawiać.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Katherine” <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Chłopak pokręcił głową. Nie da się wodzić
Katherine za nos. Nie będzie na każde jej zawołanie. Odłożył telefon i usiadł w
fotelu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOkYJUwSVq_bVHB5_3V5vPpFjCysiVhOHgUI76SDMhxOExqqPE1swcyyIFZ65f8872tOzsgC56qcRMupxRA_avIncKhx5cMKfw53IEhOp4UYXK3r7s6kOqW3Abi_XmRdfkEijywW8m4A/s1600/large.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOkYJUwSVq_bVHB5_3V5vPpFjCysiVhOHgUI76SDMhxOExqqPE1swcyyIFZ65f8872tOzsgC56qcRMupxRA_avIncKhx5cMKfw53IEhOp4UYXK3r7s6kOqW3Abi_XmRdfkEijywW8m4A/s320/large.gif" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Nerwowo spoglądał na drzwi. Damon i Elena mogą
zjawić się w każdej chwili, a on musi być wtedy w domu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Czy jednak może tak ignorować prośbę
dziewczyny, którą kiedyś kochał? Zaledwie dwie minuty później pędził już na
spotkanie z Katherine. Miał nadzieję, że szybko wróci i dopiero wtedy czeka go
rozprawa z Eleną oraz Damonem…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-13838972169130697852015-09-06T14:15:00.000-07:002015-09-06T14:15:41.785-07:00PowrótWitajcie :)<br />
<br />
Na początku tego posta chcę Was bardzo przeprosić za a długą nieobecność :/ Niestety miałam poważne problemy i nie byłam w stanie napisać nowego rozdziału :( Teraz już jest lepiej i wezmę się na nowo za pisanie tej opowieści :) Mam nadzieję, że chociaż czasami tu wpadniecie i wybaczycie mi tę przerwę :P<br />
Wpis pojawi się 17 lub 18 września :) Zapraszam ;)Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-64557286018534950872015-06-10T06:21:00.004-07:002015-06-10T06:21:48.584-07:00Rozdział VI - SEZON 2<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Rebekah i Kol stali zaledwie kilka metrów od
Hayley i Klausa. Usłyszeli wszystko i teraz byli w równie wielkim szoku, co ich
brat.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ale, jak to w ciąży?-
Brytyjka pierwsza się opamiętała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Normalnie- panna
Marshall odetchnęła lżej. Wreszcie jej ulżyło, że mogła wyznać prawdę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ale po co mi to mówisz? -
zaczął się jąkać Klaus. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A komu miałam
powiedzieć?- prychnęła pogardliwie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- No, ale przecież…-
blondyn przeczesał ręką włosy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Spałeś z nią?- Rebekah
zmierzyła Hayley od góry do dołu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zwariowałaś? Nigdy w
życiu- Klaus zarumienił się, a szatynka wydęła usta ze złością.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To kto jest ojcem tego
dziecka?- Brytyjka była zdezorientowana.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Elijah. Spotykaliśmy
się- wyjaśniła panna Marshall.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A to dobre- Kol nie mógł
się powstrzymać i aż cały się trząsł ze śmiechu- Elijah zaliczył taką wpadkę?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To nie jest zabawne-
zwróciła mu uwagę Rebekah.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Właśnie, że jest- brunet
miał z tego niezły ubaw.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co my teraz zrobimy?-
Klaus przewrócił oczami i spojrzał na Hayley. Miał nadzieję, że dziewczyna ma
jakiś pomysł.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Możesz mi zaproponować
nocleg, bo nie mam już kasy na hotel- odparła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Niech będzie. Elijah jutro
wraca. Wtedy sama mu powiesz- blondyn ruszył przodem w kierunku domu. Reszta
podążyła za nim…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline przygryzła wargę. Zgodziła się na
spotkanie z Tyerem, ale nie wiedziała, czy to była dobra decyzja. Wyjęła telefon
i zamierzała odwołać „randkę”, kiedy usłyszała dzwonek do drzwi. Poszła
otworzyć. W progu stał młody Lockwood. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> W ręce trzymał czerwoną róże. Miał minę, jakby
sam nie do końca wiedział, czy dobrze robi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Cześć- przywitał się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Hej- głos blondynce
lekko się załamał. On na pewno liczył na coś więcej, na coś czego ona nie mogła
mu dać.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przyniosłem kwiatka.
Pomyślałem, że będzie ci miło- szepnął. Podrapał się ręką po karku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dziękuję- dziewczyna
wzięła róże od niego i włożyła ją do wazonu, który stał na szafce. Postanowiła
z nim pójść i po drodze mu wszystko wyjaśnić.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Idziemy?- spytała
niepewnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak- zgodził się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Przez cały czas zastanawiała się, jak zagaić
rozmowę, ale nie miała odwagi. Nie chciała zranić Tylera, którego znała od
dziecka. Wreszcie dotarli do kina.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Horror, czy komedia
romantyczna?- Lockwood zerknął na spis filmów i wybrał dwa, które zaraz się
zaczynały.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Horror!- natychmiast
krzyknęła Caroline. Parę osób zerknęło na nią z ciekawością- Po prostu nie
lubię romansideł- usprawiedliwiła się szybko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Aha. Spoko- brunet
uśmiechnął się lekko i poszedł kupić dwa bilety…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: Verdana;">Po seansie…<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline już bardzo żałowała, że poszła na ten
film. Nie znosiła horrorów. Nigdy nie mogła po nich zasnąć. Prychnęła w duszy,
jakby mogła w ogóle ostatnio spać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- I jak ci się podobało?
Może pójdziemy jeszcze na jedzenie?- Tyler był w doskonałym humorze. Chyba się
świetnie bawił.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie!- dziewczyna podjęła
decyzję. Musi mu wszystko wyjaśnić i postawić sprawę jasno.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się dzieje? Zrobiłem
coś nie tak?- zaniepokoił się młody Lockwood.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To ja. To przeze mnie.
Nie chcę się teraz z nikim umawiać- powiedziała. Spuściła głowę, nie była
pewna, jak zareaguje.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ja też nie- zaśmiał się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co? Ale jak to?-
blondynka podniosła oczy na jego twarz. Miał z niej chyba niezły ubaw.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Znam cię od dziecka.
Potrzebowałem, kogoś kto nie będzie mnie osądzał i spędzi ze mną miło czas, jak
przyjaciel- wyjaśnił.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chcesz być tylko moim
przyjacielem?- upewniła się. Od razu poczuła się lepiej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Owszem- przytaknął.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline odetchnęła. Teraz już przynajmniej
nie musiała tym się martwić. W domu znalazła się późno. Tyler odprowadził ją i
wrócił do siebie. Musiała przyznać, że spędzili całkiem miły wieczór. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Kiedy weszła do swojego pokoju o mały włos nie
dostała zawału. Dostrzegła jakąś postać, która siedziała na łóżku. Po blond
czuprynie poznała znajomego Brytyjczyka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Klaus?- spytała
zaskoczona.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Chłopak spojrzał na nią. Wyglądał na bardzo
zmęczonego i załamanego.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przepraszam, ale nie
miałem dokąd pójść- powiedział. Podniósł się i podszedł do niej. Wydawał się
być zmęczony.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się stało? Coś z
Elijah?- przestraszyła się dziewczyna.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie. W sumie trochę, ale
nie chodzi o wypadek- pokręcił głową. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chcesz mi o tym
opowiedzieć?- Caroline nie miała zamiaru na niego naciskać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie jestem teraz w
stanie- zaprzeczył.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Może zostaniesz na noc?-
blondynka przechyliła głowę i uśmiechnęła się lekko.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A mógłbym?- Klaus
podniósł oczy, w których zapłonęły iskierki nadziei.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jasne- zgodziła się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline wykąpała się i przebrała w piżamę, po
czym położyła w łóżku. Skinęła głową Brytyjczykowi, który po chwili do niej
dołączył. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wszystko będzie dobrze,
jasne?- szepnęła i przytuliła się do niego. Chłopak odwzajemnił uścisk. Dopiero
teraz po tym pełnym emocji dniu uspokoił się i pozwolił sobie na odpoczynek…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elena była zawiedziona. Niczego się nie
dowiedziała. Sprawiła tylko ból Stefanowi i sobie. Jej myśli były okropnie
poplątane. Wracali już do domu. Po telefonie młodszego Salvatore nie zapytała
Damona o nic więcej. Teraz siedzieli w samochodzie i pędzili w kierunku Mystic
Falls. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przepraszam, że cię w to
wciągnęłam- szepnęła szatynka. Nie patrzyła na chłopaka, wzrok utkwiła w swoich
dłoniach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Spoko, Mała. Załatwiłem
wszystkie sprawy. Przynajmniej nie jechałem sam- wzruszył ramionami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czyli, że nie chciałeś
mi opowiedzieć o waszej przeszłości, tylko miałeś coś do załatwienia?-
zezłościła się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przecież ci
opowiedziałem. O sobie, Katherine i Stefie- przypomniał jej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ale niczego więcej nie
powiedziałeś- zauważyła. Założyła ramię na ramię i spojrzała na niego
wyczekująco.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie powinnaś oczekiwać
zbyt wiele. Ciesz się, że chociaż tyle się dowiedziałaś- powiedział bez
jakiekolwiek zmieszania.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Oszukałeś mnie!
Myślałam, że chcesz mi pomóc- zawołała. Czuła, jak złość ją wypełnia.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Eleno, ja cały czas
kłamię. Nie jestem dobry, jak Stefan. Zrozum to- wypalił. Dziewczyna poczuła
się, jakby dostała w twarz. Zaufała mu, a on ją tak potraktował.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A ja myślałam, że to co
o tobie mówią, to kłamstwa… Myślałam, że…- mówiła, ale on jej przerwał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Że jestem łagodny, jak
owieczka? Że można mną manipulować?- dokończył za nią- Wybrałaś nie tego
Salvatore- dodał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWiRRWaMeB6VBNhuTCZHa3kwbpv7F37QNJN6ObrJckjv6z6tLj1arzz3YUBLI6yyIGRRdqfkHRsdCsFpH9MKYM7wgTwv7cvt79jPlmzCrlR-KfkMAIZ5yftoNz-fMOuLGfkoBNIpkJPQ/s1600/Damon-Salvatore-333-GIF-damon-salvatore-18941547-400-226.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWiRRWaMeB6VBNhuTCZHa3kwbpv7F37QNJN6ObrJckjv6z6tLj1arzz3YUBLI6yyIGRRdqfkHRsdCsFpH9MKYM7wgTwv7cvt79jPlmzCrlR-KfkMAIZ5yftoNz-fMOuLGfkoBNIpkJPQ/s1600/Damon-Salvatore-333-GIF-damon-salvatore-18941547-400-226.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Szatynka nie odpowiedziała. Odwróciła głowę,
aby nie mógł dostrzec łez, które spływały po jej policzkach. Jak ona mogła w
ogóle sądzić, że coś do niego czuje? Przecież to był największy egoista, jaki
chodził po tej planecie… Egoista i gbur. Miała nadzieję, że nie jest za późno,
aby przeprosić Stefana i mu wszystko wyjaśnić. Liczyła, że jej wybaczy…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Jeremy po wyznaniu Bonnie zaprowadził najpierw
Matta do domu Donovanów. Otwarła im Vicky, która zawsze podobała się młodemu
Gilbertowi. Kiedy tylko ją zobaczył spłonął rumieńcem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się stało?-
dziewczyna złapała brata i pomogła wnieść go do środka. Położyli go na kanapie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Opijali z Bonnie śmierć
jej babci- wyjaśnił. Szatynka spojrzała na niego zaskoczona- Nie pytaj-
poradził.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dziękuję, że mu pomogłeś.
Nigdy nie był jeszcze, aż w tak kiepskim stanie- mruknęła zaniepokojona.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wyjdzie z tego. To tylko
alkohol- pocieszył ją Jeremy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- W takim razie do
zobaczenia- Vicky obdarzyła go promiennym uśmiechem i odprowadziła go do drzwi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Cześć- Gibert pomachał
jej na pożegnanie i odwrócił się do Bonnie. Brunetka czekała na niego.
Siedziała na krawężniku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Idziemy już?- spytała,
kiedy tylko Jeremy do niej podszedł.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jasne. Zaprowadzę cię do
domu- zgodził się. Pomógł jej wstać.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Po kilku minutach bez większych problemów
znaleźli się pod budynkiem należącym do Bennettów. Bonnie odwróciła się do
niego.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dziękuję- szepnęła i
pocałowała go w policzek. Wtedy się zachwiała i Jeremy musiał ją objąć, aby nie
upadła. Ich twarze znalazły się bardzo blisko siebie i wtedy stało się.
Pocałowali się prosto w usta…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHdKap3l5wzefloOeMFF7GdaIqTYHolDxmuGC1cCmCSfuRuIydMwqiZ3dwX0YPqjdFvV1wTEV9aJBQYcbSCFehLXiAD9HzMgAWW1LG_dHrWyrdE2Kmt90UYw3ypYsXXbek_mqWL3UyrQ/s1600/tumblr_mqpikt7y2p1sckc0so2_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHdKap3l5wzefloOeMFF7GdaIqTYHolDxmuGC1cCmCSfuRuIydMwqiZ3dwX0YPqjdFvV1wTEV9aJBQYcbSCFehLXiAD9HzMgAWW1LG_dHrWyrdE2Kmt90UYw3ypYsXXbek_mqWL3UyrQ/s1600/tumblr_mqpikt7y2p1sckc0so2_500.gif" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-92166945442771210942015-06-09T04:42:00.000-07:002015-06-09T04:42:43.682-07:00Rozdział V - SEZON 2<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elena przysłuchiwała się rozmowie braci. Ona również
była w niezłym szoku po słowach Stefana. Opamiętała się jednak pierwsza.
Wyrwała telefon Damonowi i powiedziała:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przecież ona nie żyje.
Katherine Pierce zginęła w pożarze!- zawołała. Jej głos zabrzmiał nienaturalnie
cienko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Elena?- młodszy Salvatore
zignorował jej wypowiedź.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- No oczywiście, że ja!-
krzyknęła- Gadaj, co z tą Katherine!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ona żyje. Nie wiem, jak
jej się to udało, ale naprawdę ją widziałem- Stefan w końcu zgodził się
wyjaśnić.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przecież znaleźli jej
ciało. Był pogrzeb…- wyjąkał Damon.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mówię, że z nią
rozmawiałem i…- o mały włos nie powiedział, że się z nią całował- udawała
ciebie, Eleno- zakończył. Odetchnął jakoś udało mu się wybrnąć z sytuacji.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wie o mnie?- szatynka
nie mogła w to uwierzyć.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak. Proszę wróć to ci
wszystko wyjaśnię- obiecał swojej dziewczynie. W jego głosie dało się słyszeć
tęsknotę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Za późno, Stefan. Dowiem
się sama- pannę Gilbert bardzo zabolały te słowa, ale nie miała wyboru, on jej
go nie pozostawił. Chwilę później się rozłączyła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Spuściła głowę. Czuła, że go zraniła. Nie
tylko tym, co powiedziała, ale głównie tym, że wyjechała z jego bratem bez
słowa. Nie dała mu znać, nie poprosiła go o wytłumaczenie sytuacji. Sama na
własną rękę chciała odnaleźć prawdę i stwierdziła, że Stefan jej nie pomoże.
Dlatego zwróciła się do Damona. Przynajmniej tak myślała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wszystko ok., Mała?-
starszy Salvatore przerwał jej użalanie się. W jego głosie dosłyszała chyba
troskę i to ją przeraziło. Po ciele przebiegły jej ciarki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie. Ja… chyba źle
zrobiłam- przyznała ze łzami w oczach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wydaje mi się, że to trochę
moja wina. Czy mogę jakoś pomóc?- nie, słuch jej nie mylił. Damon, ten okropny
Damon sprawiał wrażenie, że mówi szczerze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zabierz mnie do domu-
poprosiła. Spojrzała na niego. Chłopak miał na twarzy wypisany żal. Podszedł do
niej i po prostu ją przytulił…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2H1yzooXlKRImeeefm9n72hXydiGfYlkFfCoY0OjrXAVRPXET_eUZ8hmYTqHdUD-M8v2r_GulSm4EgTikTm09invdKAywZ0qsZ_b6-XsJMBGf9FEGfvNDo_H1stuwhbcSzpM9TSymBQ/s1600/tumblr_mhvq38cTYd1s28omao1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2H1yzooXlKRImeeefm9n72hXydiGfYlkFfCoY0OjrXAVRPXET_eUZ8hmYTqHdUD-M8v2r_GulSm4EgTikTm09invdKAywZ0qsZ_b6-XsJMBGf9FEGfvNDo_H1stuwhbcSzpM9TSymBQ/s1600/tumblr_mhvq38cTYd1s28omao1_500.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Bonnie stała nad grobem babci. Zjawiło się
niewiele osób. Nie przyszły nawet jej przyjaciółki. Caroline nie była w stanie,
nie rozmawiały ze sobą, przez to, co blondynka przeszła, a Elena wyjechała. Nie
mogła wrócić na czas. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Ze szkolnych znajomych zjawili się Jeremy oraz
Matt. Były też jakieś babci koleżanki, no i oczywiście pastor. Poza tym nikt…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Brunetka ze spokojem przyjmowała kondolencje.
Wreszcie cmentarz opustoszał. Matt i Jeremy byli ostatnimi, którzy do niej
podeszli.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Idziemy na jedzenie?-
Donovan uśmiechnął się do niej lekko.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak- przytaknęła. Powoli
ruszyli w kierunku Grilla.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> W pewnym momencie poczuła, jak brat Eleny
łapie jej dłoń. Nie oponowała. Zrobiła się tylko okropnie czerwona…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: Verdana;">2 godziny później…<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bo z twojej babci to
była równa kobitka!- siedzieli w Grillu już długo i wypili sporo wódki. Matt
powtarzał to samo zdanie po raz trzeci. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Prawda?- Bonnie
podniosła kieliszek i opróżniła go natychmiast. Jeremy pozostał trzeźwy, co ich
kompletnie zszokowało. Do niedawna był pierwszy do alkoholu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Najlepsi odchodzą-
Donovan skinął głową i wypił swoją porcję.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chyba już wam starczy-
zauważył niepewnie Gilbert.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie matkuj, Jerr- Matt
machnął na niego ręką. Przy okazji wylał na stół resztę napoju wyskokowego.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Cholera! Co zrobiłeś?-
zawołała Bonnie piskliwie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie chciałem.
Przepraszam, ja zaraz zamówię następne- obiecał. Chciał się podnieść i wołać
kelnera, ale Jeremy wziął go pod ręką, drugą złapał brunetkę i oboje
wyprowadził na zewnątrz.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jesteś nudziarzem…-
jęczał Matt.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie obrażaj go. Jest
kochany!- broniła chłopaka Bonnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bon, a może ty się
zakochałaś?- Donovan zaśmiał się szyderczo.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chyba tak…- przyznała
dziewczyna. Zarówno Jeremy, jak i Matt spojrzeli na nią zaskoczeni…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Alaric Saltzman stał pod drzwiami Jenny. Nie
widział jej już od dawna. Został zmuszony do wyjazdu, ale teraz kiedy znalazły
się dowody na to, że morderca zwiał poza granicę Stanów, wrócił do Mystic
Falls. Jedyne czego teraz pragnął to spokoju i pobytu w pobliżu panny Sommers.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Kobieta otworzyła mu. Dopiero, kiedy zobaczył
jej strój zdał sobie sprawę, że jest środek nocy. Miała na sobie słodką, różową
piżamkę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ric?- zawołała
zaskoczona blondynka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wróciłem- odpowiedział z
uśmiechem. Wpadli sobie w ramiona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tęskniłam- przyznała
Jenna.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ja też- mężczyzna pocałował
ją namiętnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Może zostaniesz na noc?-
spytała, kiedy oderwali się wreszcie od siebie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chętnie- zgodził się…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline weszła do łazienki. Ciągle nie czuła
się za dobrze, ale miała dosyć użalania się nad sobą. Musiała wrócić do
normalnego życia. Teraz to było najważniejsze, to aby zapomniała o tym, co jej
się przytrafiło.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Po długiej kąpieli i przygotowaniach
stwierdziła, że jest już gotowa. Postanowiła, że dzisiaj pojawi się już w
szkole. Wzięła do ręki torbę i z cichym westchnieniem wyszła na zewnątrz…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Nie pożegnała się z mamą, dalej bolały ją
kłamstwa pani szeryf. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Caroline!- kiedy mijała
dom Lockwoodów ktoś ją dogonił. Był to Tyler.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Cześć- powiedziała.
Dziwnie się czuła będąc sam na sam z synem burmistrza.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mogę Ci towarzyszyć?-
spytał niezbyt pewnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jeśli chcesz- wzruszyła
ramionami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Słuchaj, czy nie
chciałabyś pójść ze mną do kina?- wykrztusił z siebie. Blondynka zauważyła, że
nie patrzy na nią. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tyler, nie obraź się…
Tylko, że ja chyba nie jestem w stanie, jeszcze nigdzie wyjść…- poczuła się
bardzo nieswojo, kiedy mu odmówiła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To nie byłaby randka… Po
prostu spotkanie dwójki przyjaciół- natychmiast wyjaśnił.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- No, nie wiem…-
dziewczyna ciągle nie była przekonana do tego pomysłu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mam cię prosić na
kolanach?- uśmiechnął się do niej i rzucił się na ziemię. Złożył przy tym
błagalnie ręce.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dobra, wstań. Pójdę-
Caroline zaczęła się śmiać.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- W takim razie cieszę
się- chłopak podniósł się i ruszyli w dalszą drogę. Już żadne z nich się nie
odzywało, oboje myśleli o dzisiejszym spotkaniu…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elijah zerknął spod przymrużonych powiek na
rodzeństwo. Widać było, że ostatnie dni były dla nich ciężkie. Wyglądali, jak
kupa nieszczęścia. W szczególności Klaus.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Do domu się wykąpać i
wyspać- zarządził. Cała trójka najpierw popatrzyła na siebie nawzajem. Pierwszy
odezwał się Kol.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przyszliśmy cię
odwiedzić, a ty już nas wyrzucasz?- brunet mówił z lekkim wyrzutem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Po prostu widzę, jak
wyglądacie. Bekah nie masz na sobie ani grama makijażu, doły pod oczami, Kol to
nie jesteś ty! A ty Klaus przypominasz ducha! Nie jesteście w tej chwili tacy,
jak dawniej. Wracać do domu i potem możecie wpaść- powiedział ze spokojem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ale…- blondyn próbował
protestować.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Żadnych „ale”. Macie
mnie słuchać. Żegnam- machnął na nich ręką. Nie mieli zbyt szczęśliwych min,
kiedy wychodzili. Jednakże nie potrafili kłócić się z Elijah.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Klaus, czy możemy teraz
porozmawiać?- przed szpitalem wpadli na Hayley- Wiem, że z twoim bratem już
lepiej, a mam naprawdę ważną sprawę- dodała, kiedy dostrzegła zwątpienie na
jego twarzy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dobrze. Mów w takim
razie- zgodził się. Widział, że się czymś denerwuje. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chodzi oto, że…-
dziewczyna zaczęła przyglądać się swoim butom i miętosić rąbek koszulki w dłoniach.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się dzieje?- chłopak
poczuł się bardzo nieswojo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Klaus, ja…- po raz
kolejny nie dokończyła zdania.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Hayley, błagam… Wyduś to
z siebie- złapał ją za ramiona i potrząsnął nimi. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ok. Ja jestem w ciąży…-
podniosła głowę i spojrzała w jego oczy. Blondyn puścił ją i na zmianę to
zamykał, to otwierał usta. Odjęło mu kompletnie mowę…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Rozdział V :) Wiem, że wyznanie Hayley pewnie Was zaskoczyło, ale spokojnie ;) Nie wszystko jest jeszcze wyjaśnione :D Za brak Klaroline przepraszam. Obiecuję, że w następnym rozdziale Klaus i Caroline spędzą wspólnie czas :P Pozdrawiam :*</span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-2749926147922809242015-06-08T03:58:00.001-07:002015-06-08T03:58:06.512-07:00Rozdział IV - SEZON 2<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Rebekah siedziała przy Elijah już kolejny
dzień. Trzymała jego dłoń. Dziewczyna nie przypominała już dawnej siebie.
Makijaż z jej twarzy całkowicie znikł, oczy były podkrążone a włosy związane w
kitkę. Kol i Klaus poszli do domu się przespać i dlatego została sama. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Błagam, nie zostawiaj
nas- szeptała co jakiś czas do bruneta. Ten jednak nie reagował.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Brakuje nam ciebie.
Jesteśmy tacy zagubieni. Pamiętasz obietnicę? Zawsze i na zawsze- mówiła.
Chciała po prostu mu to powiedzieć. Nie oczekiwała odpowiedzi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nigdy wcześniej tego nie
powiedziałam i już na pewno więcej nie powtórzę- uśmiechnęła się lekko- Ale
wiedz, że jesteś dla nas bardzo ważny, szczególnie dla mnie. Zastąpiłeś mi
rodziców tak dobrze… Jak nikt inny. Nie wyobrażam sobie życia bez ciebie- po
jej policzkach zaczęły cieknąć pojedyncze łzy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nigdzie się nie
wybieram, siostro…- słaby głos sprawił, że Rebekah podniosła oczy na twarz
brata. Kąciki jego ust uniosły się do góry.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Elijah?- blondynka nie
mogła w to uwierzyć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak. Tylko błagam nie
płacz już. Zawsze i na zawsze- szepnął. Dziewczyna zaczęła się śmiać i po
chwili mocno go do siebie przytuliła. Chociaż ciągle był osłabiony to
odwzajemnił uścisk…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZx5TxtxLebCrp1I8ANBZVaqYCp2XNObJWIp6RnCUAvbFBCz5OZsyCcvCxtb9T_GbqR1q0LT7ku_N2LdXsbtnOVpyodqu2umKbb52xRHRTRP4h4otF7oDaadJphtdwLYpZ_2QAs8CTYg/s1600/tumblr_static_1b8iiyy1ir288ssgso8c0o8gw.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZx5TxtxLebCrp1I8ANBZVaqYCp2XNObJWIp6RnCUAvbFBCz5OZsyCcvCxtb9T_GbqR1q0LT7ku_N2LdXsbtnOVpyodqu2umKbb52xRHRTRP4h4otF7oDaadJphtdwLYpZ_2QAs8CTYg/s320/tumblr_static_1b8iiyy1ir288ssgso8c0o8gw.gif" width="265" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elena ziewnęła potężnie. Spędziła w pokoju
hotelowym już dwa dni. Damon wyszedł i do tej pory się nie zjawił. Napisał jej
tylko kilka SMS-ów w stylu, że ma się nie martwić, albo że wróci wkrótce. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Dziewczyna przewróciła oczami. Już bardzo
żałowała, że wplątała się w tę historię. W końcu z braku jakiekolwiek innego
zajęcia przebrała się w piżamę i położyła spać. Była późna godzina, więc
zasnęła bez problemu…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Ocknęła się nad ranem. Leżała na czymś
wygodnym. Przesunęła głowę w górę. Myślała, że poduszka jej się osunęła, ale
kiedy poczuła bicie serca, otwarła oczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Hej- Damon już nie spał.
Okazało się, że to on był jej „poduszką”.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEbUVs4JgkQSLAx3VZTaneMjJapv2dLKp8N_0a66uoQeR5ZZn7SucVxx63KHeUVao7RjvdxIQWvY7AxRh9Z2cCEQHhXLbh1Vr2oexgDUy13NhyphenhyphenUkn0-BIsGG0lI9LKosDy_vKXxmnU5A/s1600/5fbe8194000131044ec015a7.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEbUVs4JgkQSLAx3VZTaneMjJapv2dLKp8N_0a66uoQeR5ZZn7SucVxx63KHeUVao7RjvdxIQWvY7AxRh9Z2cCEQHhXLbh1Vr2oexgDUy13NhyphenhyphenUkn0-BIsGG0lI9LKosDy_vKXxmnU5A/s1600/5fbe8194000131044ec015a7.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zwariowałeś?- krzyknęła
oburzona. Poderwała się na nogi. Dopiero teraz zdała sobie sprawę, że ma na
sobie krótką piżamę. Obciągnęła spodenki niżej, aby zakryć, jak najwięcej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Z tego, co mi wiadomo to
nie- odpowiedział. Położył ręce pod głową i najwyraźniej nie miał zamiaru
wstawać z łóżka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dlaczego mnie nie
obudziłeś? W ogóle, jak śmiałeś położyć się w moim łóżku? Masz, przecież swoje-
sama już nie wiedziała, za co na niego nawrzeszczeć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Po pierwsze spałaś tak
słodko, że nie miałem serca cię budzić a po drugie, owszem mam swoje łóżko.
Tylko, że to nie ja się pomyliłem- wyjaśnił. Podniósł się z pościeli i ruszył w
kierunku kuchni.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie rozumiem- przyznała
Elena.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ty położyłaś się u mnie,
nie ja u ciebie- odparł. Dziewczyna najpierw chciała go wyśmiać, ale potem
zdała sobie sprawę, że on ma rację. Odchrząknęła nerwowo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Niech ci będzie-
mruknęła. Zgarnęła jakieś ciuchy z torby i szybko weszła do łazienki. Za
wszelką cenę chciała ukryć zmieszanie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Kiedy wróciła po mieszkaniu rozchodziły się
przyjemne zapachy śniadania.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ktoś tu umie gotować-
zauważyła szatynka. Damon właśnie wyciągał boczek z lodówki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mam wiele zalet-
wyszczerzył się do niej. Dziewczyna wyjęła nóż i chciała pokroić mięso. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jeszcze zrobisz sobie
krzywdę- Salvatore wyjął nóż z jej ręki i sam zabrał się za przygotowywanie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ej!- krzyknęła ze
śmiechem Elena. Popchnęła lekko chłopaka, który mrugnął do niej okiem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUwYeNEL54_GvGt-_HgQF48cZDl7OPXf_N2XNv_X24z4nfdbAzFmGm5RlGmqsb0d_l9VrW2C0t9mPldTHpwCPKhyC2nF95dRepaVh6maW3ZyRUMYPg4jXRm5JLTXzezvgwFmUSNYinbg/s1600/damon-elena-cooking-o.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUwYeNEL54_GvGt-_HgQF48cZDl7OPXf_N2XNv_X24z4nfdbAzFmGm5RlGmqsb0d_l9VrW2C0t9mPldTHpwCPKhyC2nF95dRepaVh6maW3ZyRUMYPg4jXRm5JLTXzezvgwFmUSNYinbg/s1600/damon-elena-cooking-o.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Usiądź sobie, a ja się
wszystkim zajmę- powiedział. Kiedy chciała zaprotestować spojrzał na nią
surowo.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dobra, dobra- zgodziła
się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Usiadła w fotelu i go obserwowała. Czuła się
naprawdę dziwnie. Kilka dni temu go nie znosiła, ale ostatnio coś się zmieniło.
Na jego widok jej serce przyspieszało, ten chłopak sprawiał, że czuła się
bezpiecznie, że nie pamiętała nawet o Stefanie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> „ Co się ze mną dzieje?” potrząsnęła głową.
Chyba nie spodobał jej się brat chłopaka, z którym chodziła? To niemożliwe…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline naciągnęła kołdrę na głowę. Wypuścili
ją już do domu, ale dziewczyna nie czuła się dobrze. Jej ojciec przyszedł na
rano i próbował z nią rozmawiać. Odprawiła go z kwitkiem, to samo zrobiła z
mamą. Byle hałas sprawiał, że podskakiwała z przerażenia. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Caroline, masz gościa!-
Liz otwarła drzwi od pokoju córki. Jej głos był przepełniony żalem, że okłamała
blondynkę na temat Billa, ale było już za późno. Czasu nie da się cofnąć.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie chcę nikogo widzieć-
odezwała się dziewczyna spod kołdry.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Liz wyszła, aby z kimś
porozmawiać. Caroline nie rozpoznała przyciszonych głosów. Po chwili drzwi
zaskrzypiały i ktoś wsunął się do środka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Gość bez słowa przysunął sobie krzesło pod jej
łóżko i usiadł na nim. Najwyraźniej czekał, aż blondynka wysunie głowę. Tylko,
że chyba nie zdawał sobie sprawy, jak bardzo uparta potrafi być Caroline.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Kimkolwiek jesteś wyjdź
stąd!- zażądała w końcu dziewczyna. Zero odpowiedzi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Zdenerwowana Forbesówna szybko odsunęła
kołdrę. Zamierzała nawrzeszczeć na gościa, ale kiedy ujrzała kto przyszedł
zmieniła zdanie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Klaus?- spytała.
Brytyjczyk uśmiechnął się do niej delikatnie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Witaj, Caroline…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co tu robisz?- spuściła
wzrok.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mogę wyjść, jeśli
chcesz- odpowiedział. Podniósł się, ale ona wtedy złapała go za rękę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czy możesz ze mną chwilę
posiedzieć?- spojrzała na niego błagalnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRmEDQd1KVTmxI_96GGjeRgTnIvO_hqqbNSZKmM_8LBKSihKfLvBF9quqp9-vjn9oUCFatkOvoPZuKBvxJtuyatuRqiyQylgyKG-axRIJBsdDFFFigWeJz1WfMGFxbq1hg02_GG1o83A/s1600/tumblr_lzgxmpzjeI1r70him.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRmEDQd1KVTmxI_96GGjeRgTnIvO_hqqbNSZKmM_8LBKSihKfLvBF9quqp9-vjn9oUCFatkOvoPZuKBvxJtuyatuRqiyQylgyKG-axRIJBsdDFFFigWeJz1WfMGFxbq1hg02_GG1o83A/s1600/tumblr_lzgxmpzjeI1r70him.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Oczywiście- zgodził się
i wrócił na swoje miejsce…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * * <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Stefan coraz bardziej niepokoił się o Elenę.
Jej ciotka powiedziała mu, że wyjechała na kilka dni do Denver, ale on jakoś w
to nie wierzył. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Wysłał jej już chyba z milion SMS-ów. Brak
jakiejkolwiek odpowiedzi. Damon również nie odbierał. To nie mógł być
przypadek. Coś w tym wszystkim mu nie pasowało. Niestety nie wiedział, co. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Połączył się z bratem jeszcze raz.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Halo?- starszy Salvatore
wreszcie raczył odebrać. Słychać było, że coś je.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Gdzie ty jesteś?-
zdenerwowany Stefan bardzo starał się zachować spokój. Jednak słabo mu to
wychodziło. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Spoko, Młody. Za kilka
dni wracamy- odpowiedział zapytany.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wracamy? Z kim tam
jesteś?- brunet już wiedział, jaką odpowiedź otrzyma. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Z Eleną, oczywiście. Poprosiła
mnie, żebym jej nie okłamywał. Postanowiłem jej trochę o nas opowiedzieć- w
głosie Damona można było dosłyszeć wyraźną satysfakcję.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jeśli chociażby ją
tkniesz…- zagroził mu młodszy brat.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To co? Dostanę lanie?-
zaśmiał się szatyn.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To ja tknę twoją
Katherine- Stefan trafił w sedno. Damon nie miał pojęcia, co odpowiedzieć…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Katherine przesunęła palcami po swoich
wargach. Tego jej brakowało najbardziej. Stefan doskonale całował i w dodatku
był taki gorący. Ten wybuch emocji upewnił ją tylko w tym, że chłopak ciągle
coś do niej czuje. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> „Jak mogłam w to w ogóle wątpić?”- spytała
samą siebie w myślach. Swojego pomocnika, który miał uzyskać informacje dla
niej wysłała już na południe. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Nigdy nie pochwalała jego metod przesłuchania,
ani tym bardziej tego, że zabijał wszystkich porwanych, ale nie miała wyboru.
Tylko to utrzymywało go w ryzach. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Teraz miała już spokój i mogła zacząć
pracować nad resztą planu…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Rozdział IV :) Macie Klaroline ;) Czekam na opinię :D </span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-59585035698166483782015-06-07T03:55:00.000-07:002015-06-07T03:55:46.952-07:00Rozdział III - SEZON 2<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Elizabeth siłą wypchnęła
swojego byłego męża z sali szpitalnej, w której leżała ich córka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co ty tu robisz?-
krzyknęła, kiedy już znaleźli się na korytarzu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dowiedziałem się, że
Caroline ma problemy i postanowiłem wrócić. Jestem w końcu jej ojcem-
odpowiedział. Zachowywał się tak, jak gdyby nigdy nic się nie stało.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Teraz ci się przypomina?
Miałeś wynieść się z naszego życia na zawsze- pani szeryf ledwo panowała nad
emocjami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Umowa zerwana, Liz. Ona
jest dla mnie ważna- mężczyzna pokręcił głową.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie było cię tyle czasu
i co? Jak ty to sobie wyobrażasz? Ona cię nienawidzi- kobieta założyła ramię na
ramię. Bardzo starała się go nie zamordować.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Kocha mnie. W końcu
jestem jej tatą- uśmiechnął się lekko.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie tak się
umawialiśmy…- Liz wzięła głęboki wdech.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co?- Caroline stanęła w
drzwiach pokoju. Na jej twarzy malowało się zdziwienie i wściekłość.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Kochanie…- Bill
wyciągnął do niej ręce, ale ona go odepchnęła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dogadaliście się, że on
mnie zostawi? Dlaczego? Mamo, jak mogłaś mi to zrobić?- blondynka poczuła się
bardzo dotknięta i zraniona.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przepraszam. Tak było
najlepiej- wyszeptała zmieszana Liz.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Najlepiej dla kogo? Dla
was?- zawołała ze złością. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> W tym momencie dziewczyna upadła nieprzytomna
na podłogę. Natychmiast podbiegła do nich jakaś pielęgniarka i przy pomocy
Billa zaniosła Caroline do łóżka…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Klaus przygryzł wargę, przeczesał ręką włosy i
wreszcie odezwał się do lekarza.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jakie ma szanse?-
spytał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Byliśmy zmuszeni
wprowadzić go w stan śpiączki. Nie wiemy, tylko czy się z niej obudzi- odparł
doktor.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czyli operacja się
udała?- blondyn poczuł nagły przypływ nadziei.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Teoretycznie, aczkolwiek
stan, w którym się znajduje jest ciągle krytyczny- mężczyzna nie zamierzał
okłamywać Mikaelsonów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Możemy go zobaczyć?-
spytała Rebekah przez łzy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tylko krótko- zgodził
się i wskazał głową na drzwi do sali.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Cała rodzina natychmiast ruszyła na spotkanie
z bratem. Weszli do środka. Kol wstrzymał oddech, Klaus wykrzywił się a Rebekah
zaczęła jeszcze głośniej łkać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przepraszam- Klaus znowu
poczuł się winny, kiedy zobaczył nieruchomego, bladego Elijah na łóżku.
Wyglądał, jakby już był martwy. Podłączony do mnóstwa aparatur nie dawał
żadnych oznak życia.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Będzie dobrze- Kol
przytulił siostrę, która aż cała się trzęsła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> W tym momencie do sali wkroczyła pielęgniarka.
Zaskoczyła ją wizyta Brytyjczyków.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chyba powinniście już
wyjść- powiedziała delikatnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Klaus spojrzał ostatni raz na brata i pierwszy
wyszedł na korytarz. Zanim podążyła reszta rodzeństwa…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Stefan ściągnął bluzkę z Katherine. Nie
przestawał jej całować. Poczuł się, jak za dawnych czasów, kiedy jeszcze
mieszkali w domu jego rodziców. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Rzucił dziewczynę na łóżko i wrócił do
namiętnych pocałunków. Zapewne poszliby na całość, gdyby w ostatniej chwili się
nie opamiętał. Przypomniał sobie, jak nim manipulowała, nim i Damonem. Teraz
robiła dokładnie to samo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Oderwał się od niej szybko. Podniósł się z
łóżka i oparł o ścianę. Oddychał ciężko. Jak mógł do tego dopuścić? Jak mógł
zrobić coś takiego Elenie? O Boże! Elena! Jak on jej to wyjaśni? Nie będzie
mógł tego przed nią zataić…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Brunet wziął do ręki swoją koszulkę, która
leżała na podłodze i opuścił pokój hotelowy. Biegł bardzo długo. Zatrzymał się
dopiero wtedy, kiedy zabrakło mu tchu. Ciągle miał przed oczami Katherine.
Najchętniej by do niej teraz wrócił i dokończył to, co zaczął.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ogarnij się Stefan-
syknął do siebie. Przeczesał ręką włosy i wziął głęboki wdech. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Był przerażony tym, co zrobił. Nie mógł
zrozumieć, dlaczego tak się stało, przecież nic już nie czuł do Katherine.
Czyżby jednak się mylił? Czy ciągle żywi wobec niej jakiekolwiek uczucia? W
takim razie, co z Eleną? Teraz to ona była jego dziewczyną i to ją kochał
najbardziej. Jednak czy na pewno?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Damon milczał przez resztę drogi. Elena czuła,
że to niezwykłe, jak na niego. Z tego powodu w samochodzie panowała
nieprzyjemna cisza.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ekhmm… Daleko jeszcze?-
szatynka nie mogła już dłużej tego znieść. Wolała starego, gadatliwego Damona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie- odparł krótko. Zero
emocji. Wydawał się być kompletnie na nią obojętny.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To może się teraz
rozbiorę i posiedzę sobie nago, co?- dziewczynę lekko zezłościł ten brak
zainteresowania. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jeśli chcesz- wreszcie
zaszczycił ją zaciekawionym spojrzeniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Cóż przynajmniej mnie
słucha”- pomyślała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To co z tym
rozbieraniem?- spytał, gdy nic mu nie odpowiedziała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Poczekajmy do hotelu-
uśmiechnęła się do niego. Postanowiła trochę wyluzować i przestać się denerwować
jego głupimi tekstami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Uznam to za obietnicę-
mrugnął do niej okiem i uśmiechnął się w typowy dla siebie sposób.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Marzenia…- założyła
ramię na ramię i przekrzywiła lekko głowę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jesteśmy- Elena
rozejrzała się i zobaczyła w oddali niewielkie miasteczko. Wyglądało tak
zwyczajnie, że nawet trochę się zawiodła. Spodziewała się czegoś innego…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Davina wybrała się na
spacer. Chciała poznać nowe miasto i jego mieszkańców. Od razu zauważyła, że
chłopacy nie różnią się w ogóle od tych z Nowego Orleanu. Wszyscy się na nią
gapili i próbowali ją zaczepiać. Jednak ona nie szukała teraz partnera. Dlatego
po prostu ich ignorowała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Przeszła przez park i znalazła się pod
szpitalem. Wyglądał, jak zwykły szpital, nie było w nim nic nadzwyczajnego. Pod
budynkiem, w strefie dla palących dostrzegła jednak jakiegoś chłopaka.
Postanowiła do niego podejść. Wyglądał na załamanego. W ustach trzymał
papierosa i trząsł się nerwowo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Cześć- przywitała się z
nim. Brunet spojrzał na nią. Zmierzył ją od stóp do głowy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Hej- odpowiedział po
chwili. Szatynka zarumieniła się pod natarczywością jego wzroku. Poczuła się,
jak mała, zagubiona dziewczynka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jestem Kol- przedstawił
się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Davina- wyciągnęła do
niego rękę. Chłopak pocałował wierzch jej dłoni. Ciągle nie odrywał oczu od jej
twarzy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Może skoczymy na
drinka?- spytał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chętnie- zgodziła się. Kol
wyciągnął w jej kierunku ramię. Dziewczyna po krótkim wahaniu złapała jego rękę
i ruszyli do baru. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Chłopak zaprowadził ją do Grilla. Usiedli przy
stoliku i brunet zamówił u znajomego barmana dwie szklanki whisky. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jesteś tu nowa, Davino?-
spytał, kiedy już przyniesiono im napoje. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dopiero się
wprowadziłam- przytaknęła. Po raz kolejny poczuła się nieswojo.
Przypatrywał jej się w bardzo dziwny sposób. Był jakby, aż nazbyt natarczywy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak myślałem, bo ciężko byłoby przegapić równie śliczną buzię- stwierdził, bez jakiegokolwiek zmieszania.
Dziewczyna zrobiła się cała czerwona, ale pozwoliła sobie na delikatny uśmiech.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jestem, czymś więcej niż
tyko ładną buzią- odpowiedziała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- W to nie wątpię- zaśmiał
się…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdDFBayvQfantZrM1fmmK2TYkbcd60WMIESJ8qc1kpG24PcNvwGe0Uv7ipeRr-5e2O3HcvlejczX4qeNaReMfCwrwnod0a5B957yYxYecDey1Nj1WaW_mRaOXFLHN8zUBkPXivccMpCQ/s1600/tumblr_ndf67cyWZW1s389oyo2_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdDFBayvQfantZrM1fmmK2TYkbcd60WMIESJ8qc1kpG24PcNvwGe0Uv7ipeRr-5e2O3HcvlejczX4qeNaReMfCwrwnod0a5B957yYxYecDey1Nj1WaW_mRaOXFLHN8zUBkPXivccMpCQ/s1600/tumblr_ndf67cyWZW1s389oyo2_500.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<br />
Bonnie czuła się lekko skrępowana.
Jeremy zaprowadził ją do domu ze szpitala, a ona poprosiła go żeby został.
Chciała spać, dlatego teraz leżała już w łóżku, a on siedział obok. Zerkał na
nią cały czas dyskretnie. Najwyraźniej myślał, że dziewczyna śpi. Tylko, że ona
nie spała. Patrzyła na niego spod przymrużonych powiek i nie mogła się
powstrzymać przed myśleniem, o tym, jak bardzo przystojny i dorosły jest. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Westchnęła niedosłyszalnie i w końcu zasnęła…<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ2VJnggAEUSX5FC0YYjbhQ1rdBBdRF-7Pw4f5-4I8ZTXb22YUWXGnVHHYg22jGJ10F39Mk95UK0dKpsbsG0SGuyQWREaqGf2t84O8xQvQzZQsybTRBctk1gZOAeqXATBeDvd5Yd6zwg/s1600/Bon-Jer-2x08-Gif-jeremy-and-bonnie-16982094-450-254.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ2VJnggAEUSX5FC0YYjbhQ1rdBBdRF-7Pw4f5-4I8ZTXb22YUWXGnVHHYg22jGJ10F39Mk95UK0dKpsbsG0SGuyQWREaqGf2t84O8xQvQzZQsybTRBctk1gZOAeqXATBeDvd5Yd6zwg/s1600/Bon-Jer-2x08-Gif-jeremy-and-bonnie-16982094-450-254.gif" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
* * *</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Jest i rozdział III :) Mam nadzieję, że Was nie zawiodłam. Bardzo dziękuję za liczbę wyświetleń, która stale rośnie i za przemiłe komentarze :* Nawet nie wiecie, ile to dla mnie znaczy :) Jesteście wspaniali :D</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-74115462106404385922015-06-06T03:07:00.001-07:002015-06-06T03:07:31.866-07:00Rozdział II - SEZON 2<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Liz siedziała w sali szpitalnej i ze smutkiem
przyglądała się swojej córce. Nie była w stanie pogodzić się z tym, że jej nie
uchroniła przed cierpieniami. To ona była za nią odpowiedzialna i to ona miała
jej pomagać i wspierać ją. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline była pogrążona w niespokojnym śnie.
Lekarze dali jej leki przeciwbólowe, wcześniej ją opatrzyli. Obrażenia
blondynki, na szczęście nie okazały się być zbyt poważne. W ciągu kilku dni,
wszystko powinno wrócić do normy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Drzwi od pokoju zaskrzypiały. Liz w pierwszej
chwili zignorowała gościa, myśląc, że to lekarz, albo pielęgniarka. Kiedy ten
jednak nie odezwał się, ani nic nie zrobił, to zareagowała. Odwróciła się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Tego, kogo spostrzegła, nie spodziewała się
ujrzeć. Był to mężczyzna, który zostawił ją i jej córkę, dawno temu. Mężczyzna,
którego nigdy więcej nie miała widzieć.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bill?- spytała. Ojciec
Caroline przechylił głowę i uśmiechnął się lekko.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Witaj, Elizabeth-
powiedział…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx-2SfwyTf498tztTuP2GYFftoVmHPJa6KFJ6HgMsaIrUx8zyGIdBe79CGKroZOg61Og9QmyhtpAOZXxKQ_TYl1ROK1jE6apAb_jEK5CuiFfw8h3CvLWhDY-Be6n__fjokJ2BosSZO1w/s1600/2-2.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx-2SfwyTf498tztTuP2GYFftoVmHPJa6KFJ6HgMsaIrUx8zyGIdBe79CGKroZOg61Og9QmyhtpAOZXxKQ_TYl1ROK1jE6apAb_jEK5CuiFfw8h3CvLWhDY-Be6n__fjokJ2BosSZO1w/s1600/2-2.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co chcesz wiedzieć?-
Damon wcale nie wydawał się być zły lub rozdrażniony jej zmianą strategii.
Wręcz przeciwnie, chyba bardzo mu to odpowiadało.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Eee… Dlaczego jesteś
prawnym opiekunem Stefana?- spytała Elena. Czuła, że znowu zaczyna tracić
przewagę. Ten chłopak ją naprawdę denerwował.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie miał kto go
przygarnąć, więc się zgodziłem- wzruszył ramionami. Nie patrzył na nią.
Przygryzł wargę i wpatrywał się w drogę. Wydawał się być mocno zamyślony.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ale, dlaczego…-
dziewczyna próbowała zadać kolejne pytanie, ale Damon jej przerwał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie ma tak dobrze,
Kochanie. Teraz moja kolej- uśmiechnął się szeroko- Czy masz rodzeństwo?- jego
głos zadrżał lekko, kiedy oto spytał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Po pierwsze nie mów do
mnie Kochanie, a po drugie mam brata, Jeremy’ego- szatynka przewróciła oczami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A Katherine?- chłopak
nie odpuszczał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- No właśnie, kim jest ta
sławna Katherine?- Elena postanowiła dowiedzieć się czegoś o swojej domniemanej
bliźniaczce.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Niech ci będzie. Opowiem
naszą historię- Damon westchnął. Po chwili milczenia zaczął mówić- Poznaliśmy
Katherine, a właściwie usłyszeliśmy o niej, w naszym domu. Ojciec powiedział,
że musimy ją przygarnąć, gdyż jej rodzice niedawno zginęli w pożarze i została
sierotą. Początkowo, ani ja ani Stef, nie zainteresowaliśmy się gościem.
Wszystko uległo zmianie na balu tematycznym, to jest kostiumowym. Chodziło o
ubrania z XX wieku, z czasów wojny secesyjnej…- zamilkł na chwilę.
Najwidoczniej pogrążony we wspomnieniach.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ona też tam była? Tam
się w niej zakochałeś?- Elena postanowiła delikatnie zmusić go do opowiedzenia
dalszego ciągu historii.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ty tego nie rozumiesz- potrząsnął
głową- To nie było jakieś tam zauroczenie. Ona rzuciła urok na mnie i na Stefa.
Wyglądała olśniewająco. Jej lokowane włosy, porcelanowa skóra, minimalny
makijaż to wszystko doskonale pasowało do białej sukienki. Do dzisiaj mam ją
taką cudowną przed oczami- uśmiechnął się do siebie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeanab0GL36rthBVH5TWjYMB5KPoy16v8aWJ0JAK0qYthsvTee-RbDwlW6psDUFNsUnAbz4nioCZjHD280CGYiYKpDQS0zHRT-SE4A7e6Z6Suh-phYd2y5-AaTOdMn8nWNsxkG2AB-Dg/s1600/tumblr_mbs1d9GD4H1rd3x5yo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeanab0GL36rthBVH5TWjYMB5KPoy16v8aWJ0JAK0qYthsvTee-RbDwlW6psDUFNsUnAbz4nioCZjHD280CGYiYKpDQS0zHRT-SE4A7e6Z6Suh-phYd2y5-AaTOdMn8nWNsxkG2AB-Dg/s1600/tumblr_mbs1d9GD4H1rd3x5yo1_500.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co było potem?- szatynka
spuściła głowę. Dziwnie się czuła słuchając opowieści Damona. W sumie sama nie
wiedziała, dlaczego.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Potem? Tylko gorzej. Ona
zwodziła nas obu. Mnie mówiła, że zależy jej tylko na mnie, ale nie chce ranić
Stefana a jemu na odwrót. Żyliśmy w niewiedzy przez kilka tygodni. Potem
wszystko runęło. Dowiedzieliśmy się prawdy, ludzie zaczęli gadać o naszym
trójkącie miłosnym. Dla Katherine byłem w stanie się godzić na to, ale mój
braciszek nie umiał sobie z tym poradzić. Chciał się wyprowadzić. Nie powiem,
było mi to na rękę. Jednakże, nasza kochana panna Pierce, nie miała zamiaru
odpuszczać. Nalegała, mąciła Stefanowi w głowie. Była o krok od zatrzymania go.
A wtedy… BAM!- zakończył opowieść okrzykiem. Elena aż podskoczyła na siedzeniu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się stało?- spytała,
chociaż spodziewała się odpowiedzi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wybuchł w naszym domu
pożar. Zginęli moi rodzice i Katherine- wyjaśnił ze smutkiem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przykro mi- szatynka
była pod niezłym wrażeniem opowieści. Musiała sobie to wszystko na spokojnie
przemyśleć. Dlatego też zamilkła. Damon pogrążył się chyba we wspomnieniach, a
może w marzeniach, bo również postanowił się nie odzywać…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Bonnie płakała. Lekarze oznajmili jej prawdę.
Babcia, którą kochała nad życie zmarła. Dziewczyna nie mogła pogodzić się z
tym, że już nigdy nie zobaczy jej uśmiechu, nie usłyszy jej głosu… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bonnie, co się dzieje?-
brunetka podniosła głowę i dostrzegła Jeremy’ego, brata Eleny.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ja…- szepnęła przez łzy.
Była zbyt przybita, aby tłumaczyć mu, o co chodzi. Chłopak usiadł od razu obok
niej w szpitalnej poczekalni i po prostu ją przytulił. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ciii… Będzie dobrze-
szepnął jej do ucha, gładząc ją po włosach.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie będzie. Moja babcia…
Ona…- Bonnie rozpłakała się jeszcze bardziej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To nie koniec świata.
Jesteś silna, poradzisz sobie- szatyn już zrozumiał. Wiedział, że Sheila była
dla przyjaciółki siostry bardzo ważna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nic nie będzie. Nie dam
bez niej rady- chlipała dziewczyna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Pomogę ci. Wszyscy ci
pomożemy- obiecał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Brunetka spojrzała na niego. Miał rację, nie
mogła być wiecznie załamana. Musiała coś zrobić, musiała się podnieść dla
babci. Ona na pewno tego oczekiwała. Nie chciała w końcu dla wnuczki źle.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dziękuję- szepnęła i
otarła łzy. Lekko uśmiechnęła się do brata Eleny, po czym przytuliła się do
niego.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoSpwKV8-Db-d1jPGOnfhGgWwq1Ji8u3WIFYaKuHHx_154zC-OLnZSF4-iNv9P71U0QMS4gQUOHQmOjEVY61URjXmn-3W2k9qAOJI-X6Ezjld209HTE4K-ICJ5lCiqkI7F4aZlkn3wBg/s1600/tumblr_mi9w3cWs3a1rdq6qxo7_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoSpwKV8-Db-d1jPGOnfhGgWwq1Ji8u3WIFYaKuHHx_154zC-OLnZSF4-iNv9P71U0QMS4gQUOHQmOjEVY61URjXmn-3W2k9qAOJI-X6Ezjld209HTE4K-ICJ5lCiqkI7F4aZlkn3wBg/s1600/tumblr_mi9w3cWs3a1rdq6qxo7_500.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Teraz zaczęła zastanawiać się, kiedy z
dziecka, którym był zmienił się w dorosłego mężczyznę. Mężczyznę, któremu można
zaufać i zawierzyć tajemnice…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * * <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Katherine ziewnęła. Powoli zaczynała ją nudzić
ta zabawa ze Stefanem. Spodziewała się czegoś innego, chwil takich jak dawniej,
a tu klapa.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie cieszysz się, że
żyję?- spytała. Usiadła naprzeciwko niego. Przechyliła lekko głowę i spojrzała
mu prosto w oczy. Z satysfakcją zauważyła, że brunet zarumienił się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dlaczego sfingowałaś
własną śmierć?- odparł chłopak. Najwyraźniej próbował ukryć zmieszanie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Miałam swoje powody-
dziewczyna uśmiechnęła się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zależało mi na tobie,
kiedyś- Stefan chciał jej wytłumaczyć, że już kompletnie nic do niej nie czuje,
że teraz ma Elenę. Jednakże ciężko mu było się skupić, na czymś innym niż jej
kształtnych ustach i doskonale wyrzeźbionym ciele. Była idealna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Po co się oszukujesz?
Wiem, że ciągle mnie kochasz- szatynka była pewna swoich słów- Powiedz, że nie,
a dam ci spokój- obiecała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Brunet czuł, że musi zaprotestować, ale nie
potrafił. W jednej chwili poderwał się z krzesła, na którym siedział, podszedł
do Katherine i pocałował ją namiętnie. Dziewczyna nie oponowała. Szybko
odwzajemniła się tym samym…<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV-1kPhfwoks-xliYytBdTUYl3bcn_uuPRv9VMMWO66cGKu2b7ZqaJI_ASU_f_hJ91UwSszwt-1iudgUyQvTadFb74X28vFhfJOvklcFcDnGL8c0pWXQ4pf4249qtapCoQ5nbbJwkrLg/s1600/tumblr_n1prh40hKv1tpa6nio1_250.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV-1kPhfwoks-xliYytBdTUYl3bcn_uuPRv9VMMWO66cGKu2b7ZqaJI_ASU_f_hJ91UwSszwt-1iudgUyQvTadFb74X28vFhfJOvklcFcDnGL8c0pWXQ4pf4249qtapCoQ5nbbJwkrLg/s1600/tumblr_n1prh40hKv1tpa6nio1_250.gif" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co ty tu robisz?- Klaus
szedł właśnie na spacer z Hayley. Był okropnie zszokowany wizytą dziewczyny.
Kompletnie jej się tutaj nie spodziewał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chciałam z tobą pogadać-
szatynka nie patrzyła na niego. Nerwowo miętosiła rąbek koszulki w dłoniach.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czy to nie może
poczekać? Elijah jest w szpitalu- blondyn przejmował się obecnie tylko stanem
brata. O niczym innym nie mógł myśleć.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co mu się stało?- panna
Marshall bardzo przejęła się losem starszego Mikaelsona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Został postrzelony-
wyjaśnił chłopak. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Leć do niego. Pogadamy później-
dziewczyna ścisnęła jego rękę i oddaliła się szybkim krokiem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Przeklinała w myślach samą siebie. Po raz
kolejny stchórzyła. Nie miała pojęcia, jak wyjawić Brytyjczykowi prawdę.
Wiedziała jednak, że to musi nastąpić, prędzej czy później…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Klaus wszedł do szpitala i od razu skierował
się w kierunku sali operacyjnej, gdzie leżał jego brat. Kol i Rebekah ciągle
siedzieli w poczekalni. Wyglądali na załamanych. Chyba pierwszy raz w życiu nie
wrzeszczeli na siebie. Rodzeństwo przytulało się i próbowała nawzajem
pocieszyć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> W momencie, kiedy starszy Brytyjczyk wszedł to
pojawił się lekarz. Rozejrzał się dookoła i w końcu ruszył w kierunku Klausa.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Właśnie skończyłem
operować pańskiego brata- zaczął rozmowę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co z nim?- wtrąciła się
Rebekah. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Powiem tak. Nie jest
dobrze…- mężczyzna pokręcił głową. Było widać, że im współczuje, ale niestety
nic nie może poradzić…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Rozdział II :) Mam wenę, więc piszę ;) Jestem bardzo szczęśliwa, że tak często tu wpadacie i mam nadzieję, że przynajmniej trochę Wam się podoba historia, którą stworzyłam :P</span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-81378058276081800332015-06-05T10:22:00.002-07:002015-06-05T10:22:52.032-07:00Rozdział I - SEZON 2<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Długo jeszcze
pojedziemy?- Elena po długim milczeniu wreszcie odezwała się do Damona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Kochanie, nie gorączkuj
się tak- uśmiechnął się do niej w typowy dla niego sposób.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To znaczy, że długo?-
dziewczyna przewróciła oczami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Może opowiesz mi coś o
sobie- zaproponował. Szatynka zbladła. Nie miała ochoty z nim gadać o swoich
problemach. To on miał jej wyjaśnić wiele spraw, a nie na odwrót.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie ma mowy- w końcu
przypomniała sobie, że powinna zaprotestować. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czy będziemy przerabiasz
to samo po raz kolejny? Wiem, że i tak mi powiesz prędzej, czy później-
wzruszył ramionami. Jego przeszywający wzrok sprawił, że dziewczyna zadrżała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Odwróciła szybko głowę od niego i przygryzła
wargę. Nie mogła zrozumieć, dlaczego ma ochotę mu się wyżalić. Czuła, że
powinna mu powiedzieć.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Moi rodzice nie żyją-
westchnęła w poczuciu całkowitej klęski. Stwierdziła, że Damon naprawdę źle na
nią działa.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Rodzeństwo?- chłopak
pociągnął temat dalej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Moment!- Elena
uśmiechnęła się triumfalnie. Wpadła na plan, dzięki któremu to ona będzie
rozdawać karty. Szatyn spojrzał na nią wyczekująco- Ty zadajesz pytanie, a
potem ja- założyła ramię na ramię i wpiła w niego swój wzrok…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * * <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Elijah!- ryknął Klaus i
rzucił się w kierunku brata. Ten leżał nieprzytomny na ziemi. Z jego brzucha
wylewała się krew.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie! Zostaw mnie!- Caroline
patrzyła na tajemniczego strzelca. Od razu poznała swojego dręczyciela.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zabiję cię!- młody
Brytyjczyk nie potrafił pohamować złości. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOCse24w-hpuzgopi0ZD7VNcj8LGiKs6y83-eGv6-FAhWZb_qHH3bv7281OiV6ac57Cu05zqq91ot1HsJafCxN4uwFnU-e_RG4iw0K3LP9IOafyg-ksVhbO1N9vpB1XQBKtejl6cfCKg/s1600/tumblr_inline_noebr6sx681qld7ce_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOCse24w-hpuzgopi0ZD7VNcj8LGiKs6y83-eGv6-FAhWZb_qHH3bv7281OiV6ac57Cu05zqq91ot1HsJafCxN4uwFnU-e_RG4iw0K3LP9IOafyg-ksVhbO1N9vpB1XQBKtejl6cfCKg/s1600/tumblr_inline_noebr6sx681qld7ce_500.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Zamaskowany mężczyzna jeszcze chwilę się im
przypatrywał, po czym po prostu odszedł, zanim którekolwiek z nich zdołało
zareagować. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline schowała głowę między nogi i płakała.
Czuła się okropnie. Była przerażona i chciała się schować w domu pod kołdrą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Klaus w końcu otrząsnął się z początkowego
szoku i wyjął komórkę. On również był przestraszony. Jego starszy, mądrzejszy i
o wiele bardziej odpowiedzialny, brat umierał na jego oczach. Natomiast on nic
nie mógł poradzić. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Halo! Pogotowie?-
blondyn ze łzami w oczach opisał wszystko ekspedientce. Podał jej nawet
dokładne miejsce, gdzie się znajdowali. Udało mu się je sprawdzić na GPS. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Już wysyłamy helikopter.
Proszę zatamować krwotok- poradziła mu kobieta i rozłączyła się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Klaus rzucił telefon na ziemię. Położył dłonie
na ranie brata i przycisnął oplamioną krwią koszulkę, do brzucha Elijah.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Błagam nie zostawiaj
nas- szepnął przez łzy młody Brytyjczyk. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Do jego uszu nic nie docierało, nawet łkanie
Caroline. Dziewczyna cała się trzęsła, a po chwili padła nieprzytomna na
ziemię…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Katherine wzięła do ręki szczotkę do włosów i
rozczesała nią swoje długie włosy. W lustrze widziała Stefana. Nie miał zbyt
szczęśliwej miny, że musi z nią tutaj siedzieć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie miej nosa
spuszczonego na kwintę. Pobawimy się, jak za dawnych czasów- dziewczyna
uśmiechnęła się do niego. Chłopak spojrzał na wyświetlacz swojego telefonu.
Wysłał do Damona chyba z milion SMS-ów, ale on na żadnego nie raczył odpisać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nigdy więcej- warknął i
przewrócił oczami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Skoro i tak nie masz
zamiaru mnie opuszczać, to może…- odwróciła się do niego i zaczęła powoli
rozpinać koszulę, którą miała na sobie. Stefan wyprostował się natychmiast. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Weź przestań, Katherine-
powiedział.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- No, proszę… Przecież
wiem, że tego chcesz- dziewczyna nic nie robiła sobie z jego protestów.
Podeszła bliżej do niego i usiadła na jego kolanach. Szatyn spiął się jeszcze
bardziej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zawsze będziesz mnie
kochał, co nie?- spytała i pocałowała go namiętnie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Chłopak odepchnął ją a ona upadła na podłogę.
Jednak nie była specjalnie wściekła oto, co zrobił. Uśmiechnęła się szyderczo i
wróciła do poprawiania wyglądu w lustrze…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Kol siedział z Klausem na poczekalni w
szpitalu. Ich starszy brat umierał a oni nic nie mogli poradzić. Brunet napisał
już do Rebekah, ale ta jeszcze się nie pojawiła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Weź się w garść- młodszy
Brytyjczyk potrząsnął ramionami blondyna. Nie mógł znieść tego, że Klaus jest w
takim stanie. W końcu to on był drugi w kolejności i powinien ich podtrzymywać
na duchu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mogłem coś zrobić…
Pobiec za nim- mruknął. Schował twarz w dłoniach i zaczął kręcić głową.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Oszalałeś? To jest
zadanie policji, nie twoje!- zaprotestował Kol. Klaus nie zdążył odpowiedzieć.
W tym momencie do szpitala wpadła zdyszana Rebekah. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się stało?-
dziewczyna spojrzała pytająco na brata bliźniaka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Elijah został
postrzelony- wyjaśnił zapytany. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Że co?- przeraziła się blondynka-
Co z nim? Jak się czuje?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- On umiera!- krzyknął
Klaus ze złością. Podniósł się z krzesła, na którym siedział i wyszedł ze
szpitala.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Rebekah zaczęła płakać. To było ponad jej
siły, nie mogła znieść tego, że jej brat nie będzie żył.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbSmTjmjBezItNcBF77yZ_CCZY7wsAsJ_f1WDjSZRZXGRhabeFwOCmjaUz3keig7txMyFuPg-Aow9c4pIvlKe4FXH5_rducYozdKx0VkxU217CCNXJPxi1DH1cUyY31Pr9e37qttgzhQ/s1600/Ordinary-People-GIF-rebekah-26523322-500-281.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbSmTjmjBezItNcBF77yZ_CCZY7wsAsJ_f1WDjSZRZXGRhabeFwOCmjaUz3keig7txMyFuPg-Aow9c4pIvlKe4FXH5_rducYozdKx0VkxU217CCNXJPxi1DH1cUyY31Pr9e37qttgzhQ/s1600/Ordinary-People-GIF-rebekah-26523322-500-281.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Kol podszedł do niej i
przytulił ją do siebie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wszystko będzie dobrze.
Obiecuję- powiedział- Zawsze i na zawsze, pamiętasz?- spytał, ale nic to nie pomogło.
Rebekah dalej płakała…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Młoda szesnastoletnia
dziewczyna oparła się o samochód. Była bardzo urodziwa. Miała duże brązowe oczy
i kształtne ciało. Wyglądała na raczej znudzoną.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Długo jeszcze, Marcel?-
spytała i przewróciła oczami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mogłabyś pomóc to poszłoby
dwa razy szybciej- odpowiedział ktoś z wnętrza samochodu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Większość rzeczy już
wniesiona. Te są twoje- odparła. Przeczesała palcami włosy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wiesz, co Davina czasami
brak mi na ciebie siły- ciemnoskóry mężczyzna z doskonale przystrzyżonym wąsikiem
i modnym ubraniem, wyłonił się z auta.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bez przesady. To był
twój pomysł, żeby wynieść się z Nowego Orleanu na to zadupie. Teraz cierp-
dziewczyna uśmiechnęła się szeroko, ukazując swoje równe, białe ząbki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUiOHYh79XcBuvGDFtboga5K-PajzdxznAf4iGvzUqz1lPuLPROWQQTuaHlPqc21YFiwgABTb-GdG3py8jjhWDfZ0dEGxnovxnRbikfzcPV156aqvyp_3w5nMPvaO-qLf-L-CcM3EnOA/s1600/Davina_na_festiwalu.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUiOHYh79XcBuvGDFtboga5K-PajzdxznAf4iGvzUqz1lPuLPROWQQTuaHlPqc21YFiwgABTb-GdG3py8jjhWDfZ0dEGxnovxnRbikfzcPV156aqvyp_3w5nMPvaO-qLf-L-CcM3EnOA/s1600/Davina_na_festiwalu.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ty zawsze wiesz, jak
zmiękczyć serce staruszka- zaśmiał się Marcel i rozczochrał jej włosy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Oj bez przesady masz
dwadzieścia dwa lata- szatynka szturchnęła go w ramię i odepchnęła lekko od
siebie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Gotowa na nowe życie?-
spytał z troską w głosie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jak cholera- przytaknęła
i rozejrzała się dookoła radośnie…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Bonnie wbiegła do domu. Wiedziała już, że
Caroline się znalazła, dlatego też postanowiła, jak najszybciej wyjechać na
poszukiwania matki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Babciu!- zawołała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Zero odpowiedzi. Brunetkę lekko to zaskoczyło,
przecież Sheila zawsze była w domu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Postanowiła na nią poczekać w salonie, ale
kiedy do niego weszła, dostrzegła kobietę. Siedziała w fotelu, z książką na
kolanach. Głowę miała odchyloną do tyłu i wydawało się, że śpi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Bonnie podeszła do niej z ciepłym uśmiechem. Chciała
nakryć ją kocem, ale wtedy zdębiała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Babciu?- szarpnęła
ramieniem staruszki. Bezskutecznie. Zbadała jej oddech i z przerażeniem
stwierdziła, że go nie ma. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Brunetka natychmiast
złapała za telefon i zadzwoniła po pogotowie…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Dziewczyna wyprostowała swoje długie nogi i rozejrzała
się dookoła. Była nowa w mieście, przybyła tu na poszukiwania znajomego, który
dwa miesiące temu przeprowadził się tutaj. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Szatynka poderwała się na równe nogi. Ku swojemu zaskoczeniu, ujrzała
tego, kogo szukała. Natychmiast pobiegła w jego kierunku.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju_ebFIAkoGHLdOmE2b4WQC21eePmWZEtsSBNTHuUrKXwadUNsqlcdQH_pv1ZWX55VUpPwtzo0EsNyduhyjievsV_dpfpaQlbRSRRtPQ80HpHaYCVv61eN2xUkS77UbywAK_54humX5w/s1600/tumblr_inline_myyqaqWrez1spom7y.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju_ebFIAkoGHLdOmE2b4WQC21eePmWZEtsSBNTHuUrKXwadUNsqlcdQH_pv1ZWX55VUpPwtzo0EsNyduhyjievsV_dpfpaQlbRSRRtPQ80HpHaYCVv61eN2xUkS77UbywAK_54humX5w/s1600/tumblr_inline_myyqaqWrez1spom7y.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Klaus…- dziewczyna
złapała chłopaka za rękę. Od razu zwróciła uwagę, na to w jakim jest szoku.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Hayley?- Brytyjczyk
zamrugał kilka razy powiekami, aby się upewnić, że wzrok go nie myli. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zgadza się- uśmiechnęła się
do niego i po prostu przytuliła go. Blondyn ciągle zaskoczony odwzajemnił
uścisk…<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<br />Łapcie rozdział I :) Mam nadzieję, że Was nie zawiodłam ;)</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Pamiętniki Wampirów i The Originals <3</span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-16323313162663109052015-06-02T00:49:00.001-07:002015-06-02T04:42:03.888-07:00Rozdział XXII- FINAŁ<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline, co chwilę odwracała się do tyłu.
Czuła, że już na pewno zauważyli jej zniknięcie i zaraz ją złapią. Nie miała
pojęcia, gdzie się znajduje. Cały czas posuwała się do przodu, w nadziei, że
spotka jakiegoś życzliwego człowieka. Niestety, jak do tej pory bezskutecznie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Las był dosyć gęsty. Drzewa wyglądały na
bardzo stare. Dziewczyna była przerażona. Wiedziała tylko, że musi uciekać i to
obecnie liczyło się dla niej najbardziej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Nagle usłyszała za swoimi plecami jakieś
hałasy. Ktoś ją wołał… Okropnie zdenerwowana rozejrzała się w poszukiwaniu
kryjówki. W końcu dostrzegała duży głaz. Schowała się za nim. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Podniosła z ziemi grubą gałąź i tak
przygotowana oczekiwała na swojego dręczyciela…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Alaric Saltzman rozejrzał się niespokojnie.
Już dostał informację od szeryf Forbes, że mordercy nie udało się ująć. To on
był tajemniczym informatorem policji. Podsunął im ten trop, gdyż sam nie mógł
się tam zjawić. Był tu w końcu nieoficjalnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Panie Saltzman, nad czym
pan tak myśli?- Jenna podeszła właśnie do niego i słodko się uśmiechnęła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Panno Sommers nie ładnie
się tak skradać- mężczyzna uwielbiał droczyć się ze swoją nową dziewczyną. Bo
tak chyba mógł ją teraz nazwać, „swoją nową dziewczyną”… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Może wyskoczymy gdzieś
dzisiaj?- zaproponowała mu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie mogę dzisiaj. Wiesz,
zostało jeszcze coś do wyjaśnienia- mrugnął do niej okiem. Jenna od razu
zrozumiała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dasz mi znać, kiedy
sprawa dobiegnie końca?- spytała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jasne- przytaknął.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Uważaj na siebie-
szepnęła jeszcze i pocałowała go na pożegnanie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOGO24mnvWBBHBQo2SKrNthDGgUvnMh6QCm6jRVsiK29qGpp_JmW-MTnXKCv9RcrQ2VgJ4fYo2VGKEYz_7WS5gmQCknRnj76q6610-IZG8wZ3EuvPxPEJBFey3vfVLigFSHqDOGhktQQ/s1600/tumblr_m8qb2p1fKY1r8plrio2_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOGO24mnvWBBHBQo2SKrNthDGgUvnMh6QCm6jRVsiK29qGpp_JmW-MTnXKCv9RcrQ2VgJ4fYo2VGKEYz_7WS5gmQCknRnj76q6610-IZG8wZ3EuvPxPEJBFey3vfVLigFSHqDOGhktQQ/s1600/tumblr_m8qb2p1fKY1r8plrio2_500.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Care!- Klaus powoli
tracił nadzieję, że dziewczyna może gdzieś tutaj się znajdować. Obawiał się, że
morderca mógł wziąć ją ze sobą lub zrobić jej coś gorszego. Elijah szedł obok
niego, ale przez cały czas milczał. Miał niezbyt wesołą minę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- O co tym razem chodzi?-
Klaus w końcu nie wytrzymał i zadał bratu pytanie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Uciekliśmy do Mystic
Falls, aby nikt nie mógł nas tu znaleźć. Teraz jesteśmy na językach wszystkich.
Co jeśli nasz ojciec się dowie i tu przybędzie?- brunet najwyraźniej
rzeczywiście niepokoił się całą sytuacją.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Poradzimy sobie, jakoś-
blondyn nie chciał już dobijać brata, nawet pomimo tego, że ciągle był na niego
wściekły. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elijah chciał coś jeszcze powiedzieć, ale w
tym momencie zza najbliższego głazu ktoś wyskoczył na nich z wrzaskiem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Klaus złapał gałąź, którą ta istota zamierzyła
się na niego i odrzucił ją daleko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Caroline?- blondyn
chwycił nadgarstki dziewczyny. Wyglądała okropnie. Ubranie miała w strzępach,
włosy w nieładzie i w dodatku cała uwalano była krwią.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Klaus?- szepnęła z
nadzieją.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYMhTBgq6SeQG3AlJDbDDcvzLbAA-XOuHdDsLLBzj_NsMRcPgJZb9NDxnvil2NNJbZd14vcFDirLRTTGi1-iW-JNHbSnEn4h5LSFzkbK3VESHZ5Qxr6IhAqh9bQ_q8nM_UJ0G-3kzJgw/s1600/44505_original.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYMhTBgq6SeQG3AlJDbDDcvzLbAA-XOuHdDsLLBzj_NsMRcPgJZb9NDxnvil2NNJbZd14vcFDirLRTTGi1-iW-JNHbSnEn4h5LSFzkbK3VESHZ5Qxr6IhAqh9bQ_q8nM_UJ0G-3kzJgw/s1600/44505_original.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak. Już jesteś
bezpieczna. Jestem przy tobie- odpowiedział i przytulił ją delikatnie do
siebie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Tę czułą scenę przerwał huk wystrzału. Na twarzy
Elijah ukazał się grymas bólu i mężczyzna powoli osunął się na ziemię…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * * <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elena była przerażona. Dopiero teraz zdała
sobie sprawę z tego, jak bardzo źle postępuje. Wędruje samotnie po lesie, z
kompletnie nieznajomym facetem. Damon za to wyglądał na bardzo wyluzowanego,
wręcz zadowolonego całą sytuacją.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Opowiesz mi coś więcej o
waszej rodzinie?- szatynka wbrew sobie chciała dowiedzieć się, jak najwięcej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A co chcesz wiedzieć,
Skarbie?- uśmiechnął się do niej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dlaczego mieszkacie
sami? Co się stało z waszymi rodzicami?- spytała. Skoro już i tak nie było
odwrotu to postanowiła nie wycofywać się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie żyją i to od dawna-
odparł chłopak. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A co się z nimi stało?-
dopytywała się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mam dla ciebie
propozycję- na jego twarzy pojawił się cwany uśmiech. Elena już wiedziała, że
będzie żałować tej rozmowy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jaką?- spytała
niepewnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jedź ze mną a dowiesz
się wszystkiego- powiedział.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Dziewczyna była w niezłym szoku, kiedy
usłyszała o co mu chodzi. Powinna od razu zaprotestować, ale miała już dosyć
kłamstw Stefana i w sumie nie wiedziała, co ma robić…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Kol i Bonnie milczeli.
Żadne z nich nie miało pomysłu, jak mogłoby zacząć rozmowę. Oboje czuli się
bardzo niezręcznie. Właściwie to nie wiedzieli, dlaczego. To nie była ich
pierwsza sytuacja sam na sam, ale teraz coś się zmieniło. Tylko nie mogli
zrozumieć, co.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Byłaś u lekarza?- w
końcu Kol przerwał ciszę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Hmmm…?- dziewczyna w
pierwszej chwili nie zrozumiała, o co mu chodzi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Z tymi krwotokami-
wyjaśnił.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie. Jeszcze nie-
szepnęła. Odwróciła wzrok, nie chciała po raz kolejny kłamać, ale nie miała
wyboru.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się dzieje? Czy to
jest, aż tak poważne?- brunet nie uwierzył jej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Kol, ja…- Bonnie łzy
napłynęły do oczu. Chłopak to zauważył. Zatrzymali się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Na co ty jesteś chora?-
spytał całkowicie poważnie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To choroba genetyczna.
Wszyscy z mojej linii w końcu na nią umierają- mruknęła bardzo cicho. Nie miała
już sił dłużej ukrywać tego w sobie. Musiała się komuś wygadać.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- I wykryli ją teraz u
ciebie?- domyślił się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak. I ja umieram-
powiedziała i przełknęła głośno ślinę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Na pewno jest jakiś
sposób- przekonywał ją.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jest szansa. Moja mama
wyzdrowiała, tylko że ona mnie zostawiła. Musze ją odnaleźć- wyjaśniła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To co ty tu jeszcze robisz?-
zezłościł się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Pomagam przyjaciółce-
brunetkę zdziwił ten nagły wybuch młodego Brytyjczyka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Obiecaj mi, że gdy tylko
ją znajdziemy zajmiesz się sobą- rozkazał jej. Bonnie spojrzała na niego. On
mówił poważnie, naprawdę się o nią martwił. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Oczywiście- zgodziła
się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Chłopak odetchnął lżej i przytulił ją do
siebie…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Stefan wpatrywał się uporczywie
w Katherine. Od kilkudziesięciu minut siedzieli razem w barze, ale ona dalej
nie powiedziała nic istotnego. Uśmiechała się tylko kpiąco i popijała drinka,
którego sobie zamówiła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ponoć o mnie
zapomniałeś, tak?- spytała po chwili milczenia.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Oczywiście- prychnął pogardliwie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Myślę jednak, że jest
inaczej. Ciągle mnie kochasz- szepnęła uwodzicielsko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Niby na jakiej podstawie
tak sądzisz?- szatyn przestał czuć się komfortowo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Weźmy na przykład twoją
nową dziewczynę- mruknęła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Odczep się od Eleny, bo…-
próbował jej grozić.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bo co?- spytała- Dlaczego
się w niej zakochałeś?- spojrzała na niego wyczekująco- Podpowiem ci. Bo jest
taka sama, jak ja- zakończyła swoją wypowiedź triumfalnie.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhokKKWMJ7hS2ZyT9A_De1QR2aGqwWF-Qe9Z4aVeT5BZKW9tr_NGgmpjQZX2KQXG73hm8jFcMu5ULPeGs42a7qbw5SF_GZCfDvOW3bkGzeOl8FI647tS1XNtD88SUPov30e4MgNgmEBTQ/s1600/Katherine-Stefan-2x07-katherine-and-stefan-16584708-500-230.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhokKKWMJ7hS2ZyT9A_De1QR2aGqwWF-Qe9Z4aVeT5BZKW9tr_NGgmpjQZX2KQXG73hm8jFcMu5ULPeGs42a7qbw5SF_GZCfDvOW3bkGzeOl8FI647tS1XNtD88SUPov30e4MgNgmEBTQ/s1600/Katherine-Stefan-2x07-katherine-and-stefan-16584708-500-230.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie, Katherine- Stefan
pokręcił głową- Jest twoim całkowitym przeciwieństwem i dlatego się w niej
zakochałem- odparł. Szatynka aż cała zarumieniła się ze złości…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elena przygryzła wargę. Wiedziała, że źle
robiła, po prostu to wiedziała. Teraz jednak nie miała zamiaru już się
wycofywać. Postanowiła dokończyć, to co zaczęła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Gotowa do drogi?- Damon
uśmiechnął się do niej w typowy dla siebie sposób. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Po prostu jedź- odparła…<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOos7Gip6-VX6eEBq8BmmRadsXWTNEVw6rOxiYZ3x2vugspMYzHHeH9_MRTNmptdZb9aEn9HZd2tygFeWr5eya_JHDqK_XgZrIPgY4khaQaH65uYhKvqMcAF0MX4rOeiuBPTuzoP05qA/s1600/5x22_delena_damon_and_elena_37083994_500_281_by_schoggii-d7qm3gf.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOos7Gip6-VX6eEBq8BmmRadsXWTNEVw6rOxiYZ3x2vugspMYzHHeH9_MRTNmptdZb9aEn9HZd2tygFeWr5eya_JHDqK_XgZrIPgY4khaQaH65uYhKvqMcAF0MX4rOeiuBPTuzoP05qA/s1600/5x22_delena_damon_and_elena_37083994_500_281_by_schoggii-d7qm3gf.gif" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
*******</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Nareszcie jest :) Wiem, że nie tego się spodziewaliście. Wiem też, że nie jest idealny. Bardzo za to przepraszam. Mam jednak nadzieję, że wybaczycie mi wszystkie niedociągnięcia i wrócicie na mojego bloga w sezonie drugim. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> Już wkrótce zrobię aktualizację bloga, włącznie z zakładkami o bohaterach i fabułą. Zapraszam i pozdrawiam :P</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Pamiętniki Wampirów i The Originals <3</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-38670870810182475042015-05-31T08:27:00.000-07:002015-05-31T08:27:01.363-07:00Rozdział XXI<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Musisz iść ze mną na
policję- Elena spojrzała błagalnie na Damona.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie ma mowy-
zaprotestował szatyn. Założył ramię na ramię i wyglądał, jakby nie miał zamiaru
ustąpić.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Proszę. Nie chcę tam iść
sama- dziewczyna po krótkiej chwili wahania złapała jego dłoń w swoje drobne
ręce.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLa1A6lm_w3qpgCyAKYXb3ZEdoooEVwVdV4dKYDlj59gnYpPiFnqK1DzziqBRJVLDDXFxbSgyv2egtTr_2CFcnf5RQSH_iujuWjhSbQ249840IPs5W2p6h7C24_MwwPkqGCHki0ZXihA/s1600/Damon-Elena-2X20-damon-and-elena-21545554-500-251.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLa1A6lm_w3qpgCyAKYXb3ZEdoooEVwVdV4dKYDlj59gnYpPiFnqK1DzziqBRJVLDDXFxbSgyv2egtTr_2CFcnf5RQSH_iujuWjhSbQ249840IPs5W2p6h7C24_MwwPkqGCHki0ZXihA/s1600/Damon-Elena-2X20-damon-and-elena-21545554-500-251.gif" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zadzwoń do Stefana-
poradził jej. Jednak łatwo było dostrzec, że jego nastawienie powoli ulega
zmianie. Już nie miał tak pewnej miny, jak jeszcze przed chwilą.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie zostawiaj mnie z
tym…- szepnęła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dobra. Niech będzie-
westchnął zrezygnowany. Wyrwał rękę, wziął kurtkę i ruszył do wyjścia- Idziesz,
czy nie?- odwrócił się do szatynki, która była ciągle w szoku, że udało jej się
go tak szybko przekonać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak- przytaknęła i podążyła
za nim…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline wypuściła cicho powietrze. Udało jej się
wejść po schodach z wielkim trudem. Otwarła drzwi. Na szczęście nie wydały z
siebie żadnego dźwięku. Wyszła na zewnątrz i o mało, co nie zwymiotowała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> W pomieszczeniu, w którym się znalazła
okropnie śmierdziało. Dziewczyna zasłoniła nos, rękawem bluzki, którą miała na
sobie. Było tu tak ciemno, że nie widziała, gdzie się kierować. Ruszyła, więc
wzdłuż ściany. Liczyła, że w ten sposób znajdzie wyjście. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> W pewnym momencie się potknęła i wylądowała na
podłodze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- O fuu…- nie mogła się
powstrzymać od komentarza. Chyba właśnie znalazła źródło smrodu. Próbowała się
podnieść, ale jakoś jej się nie udało. W końcu jej wzrok trochę przyzwyczaił
się do ciemności i z przerażeniem odkryła, na czym leżała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Było to ciało, ciało pana Tannera…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Zasłoniła usta dłonią i szybko podniosła się z
podłogi. Do oczu napłynęły jej łzy. Mężczyzna był bardzo pobity i zdecydowanie
martwy…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline postanowiła iść dalej. Wreszcie
natrafiła ręką na klamkę od drzwi. Nacisnęła ją i poczuła na swojej twarzy
świeże powietrze. Ku swojej ogromnej uldze znalazła się na dworze…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Richard Lockwood od kilku tygodni zastanawiał
się, jak poinformować swojego syna o tak zwanej klątwie rodzinnej. Najpierw
postanowił napisać to w liście, ale potem stwierdził, że musi powiedzieć mu to
prosto w twarz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tyler. Pogadajmy- kiedy
zobaczył szatyna od razu go zatrzymał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie teraz. Caroline
została porwana- chłopak zignorował ojca. Narzucił na siebie kurtkę i wyszedł z
domu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Świetnie- syknął
mężczyzna do siebie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie powiedziałeś mu?-
Carol, matka Tylera niespodziewanie pojawiła się w salonie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie dał mi dojść do
słowa- westchnął Richard.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Masz jeszcze czas,
przecież- uspokoiła go. Przytuliła się do niego.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tylko żeby nie było za
późno- odparł burmistrz…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Bonnie odebrała telefon od Eleny i natychmiast
zgodziła się na spotkanie. Czekała już kilka minut i wreszcie dostrzegła
przyjaciółkę. Nie była jednak sama. Szedł z nią jakiś przystojny szatyn, ubrany
w skórzaną kurtkę. Nie miał zbyt szczęśliwej miny, za to Elena wyglądała na
bardzo zdeterminowaną. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Kto to jest?- Bonnie
była zaciekawiona nieznajomym towarzyszem przyjaciółki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Damon, brat Stefana-
wyjaśniła dziewczyna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Słucham?- brunetce
szczęka opadła. Tego się kompletnie nie spodziewała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Miło poznać- wtrącił się
chłopak do rozmowy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- On wie, gdzie jest
Caroline- przerwała roztrząsanie tematu Elena.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- W takim razie musimy iść
prędko na posterunek- Bonnie ruszyła w kierunku komisariatu bez wahania. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Po kilku minutach byli już na miejscu. Wpadli
do środka. Niestety nikogo tam nie zastali. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Gdzie są wszyscy?- Damon
wyraził myśli całej trójki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Może w celach?-
podsunęła Elena niepewnie. Ruszyła przodem i pierwsza znalazła się w
pomieszczeniach, w których przetrzymywano więźniów.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- No nareszcie!- jakiś
chłopak podszedł do krat i szarpnął nimi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Klaus?- zawołała Bonnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Damon?- w oczach Elijah
pojawiała się wściekłość. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Witaj- Salvatore
okropnie zbladł. Pomimo tego starał się zachować swoją zwykłą pewność siebie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Uwolnicie nas?- młodszy
z Brytyjczyków spojrzał na nich błagalnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jasne. Jedziemy szukać
Caroline. Wiemy, gdzie jest- Elena złapała pęk kluczy, który leżał na biurku i
otwarła celę. Bracia wyszli natychmiast na zewnątrz.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Daj spokój. Musimy
jechać- Klaus złapał bruneta za ramię- Potem pomyślimy, co robić- obiecał mu.
Damon wyglądał, jakby zamierzał się gdzieś ukryć. Stał w pewnym oddaleniu od
reszty z bardzo niepewną miną.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Masz rację. Caroline
jest najważniejsza- zgodził się mężczyzna i pierwszy wspiął się po schodach…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Katherine postanowiła po raz kolejny udawać
Elenę. Wyprostowała włosy, zrobiła zdecydowanie delikatniejszy makijaż i ubrała
się o wiele skromniej, niż zawsze.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Zadowolona z efektu, który otrzymała ruszyła
na poszukiwanie Stefana. Widziała go godzinę wcześniej w barze i miała nadzieję,
że ciągle się tam znajduje, zapijając smutki w alkoholu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Jak pomyślała tak zrobiła. Zaledwie po kilku
minutach była już na miejscu. Z zadowoleniem zauważyła, że chłopak siedzi przed
barem. Poprawiła włosy i z uśmiechem na ustach weszła do środka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Elena…- Stefan był
wyraźnie zaskoczony, że się tu pojawiła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Cześć- przywitała się z
nim. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co tu robisz?- brunet
spuścił głowę. Wziął do ręki szklankę i pociągnął z niej spory łyk. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przyszłam się z tobą
zobaczyć- wyjaśniła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czyli już się na mnie
nie gniewasz?- spytał niepewnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Eee…. Nie- przyznała
Katherine. Nie wiedziała, o co złościł się jej sobowtór i liczyła, że Stefan
nie będzie drążył tematu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dlaczego nie odbierałaś
telefonu?- ton chłopaka zmienił się. Teraz mówił z wyrzutem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- No proszę cię… Dajmy
temu spokój- szatynka machnęła ręką i nachyliła się w jego kierunku. Zamierzała
go pocałować.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7k5pgmeuExR0Gob2UWNLb1nslYHClXvDDQszHHwwFARX1d45rcsHxjq0pcKoCcpzT47pbfs0VkonTr30_GHoGEw1UjpjwvQCFtPvfw9Z3AfErTvI0GTq-Sjx4YbhY9wLivt3_gMuhRg/s1600/katherine_and_stefan___gif_2_by_love_me_like_crazy-d411v6n.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7k5pgmeuExR0Gob2UWNLb1nslYHClXvDDQszHHwwFARX1d45rcsHxjq0pcKoCcpzT47pbfs0VkonTr30_GHoGEw1UjpjwvQCFtPvfw9Z3AfErTvI0GTq-Sjx4YbhY9wLivt3_gMuhRg/s1600/katherine_and_stefan___gif_2_by_love_me_like_crazy-d411v6n.gif" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Byli już tylko kilka
centymetrów od siebie, gdy Stefan roześmiał się nagle.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się stało?- spytała
niespokojnie dziewczyna.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- W co ty grasz,
Katherine?- brunet złapał jej nadgarstek, kiedy ta podniosła się z krzesła i
próbowała uciec.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jednak nie jesteś, aż
taki głupi- uśmiechnęła się w charakterystyczny dla siebie sposób i wróciła z
powrotem na swoje miejsce.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zaczniemy od początku-
zaproponował- Jakim cudem przeżyłaś?- dziewczyna rozsiadła się wygodniej i
spojrzała na niego z rozbawieniem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„Teraz się zabawimy…”- pomyślała…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq18iK6m3BPhNgtbt-osAIEcMjO6u7NCVpi7FZSxE-rmoEGW4xUDJZN8b5tzVr0DJftTKjFQfdomOJnhsQ1ffBlCrD-IDlXIHewvZMKT2Gca4HHc4KMNPAXTd7NXwJpq7JFn-Er5_Gag/s1600/tumblr_mm50t4PlV81s0i3rwo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq18iK6m3BPhNgtbt-osAIEcMjO6u7NCVpi7FZSxE-rmoEGW4xUDJZN8b5tzVr0DJftTKjFQfdomOJnhsQ1ffBlCrD-IDlXIHewvZMKT2Gca4HHc4KMNPAXTd7NXwJpq7JFn-Er5_Gag/s1600/tumblr_mm50t4PlV81s0i3rwo1_500.gif" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elena, Bonnie, Damon i bracia Mikaelson
wsiedli do samochodu Elijah i ruszyli do miejsca, w którym przetrzymywano
Caroline.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Łatwo było dostrzec, że rodzina Salvatore nie
za bardzo lubiła się z rodem Brytyjczyków. Damon milczał całą drogę i miał minę,
jak zbity pies. Elijah natomiast aż kipiał ze wściekłości. Tylko Klaus wyglądał
na bardziej strapionego, niż złego. Najwyraźniej naprawdę martwił się o
Caroline. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Po kilkunastu minutach wreszcie dotarli na
miejsce. Na spotkanie im wyszła szeryf Forbes. Nie miała zbyt szczęśliwej miny.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Gdzie Caroline?- spytała
Bonnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie ma jej tu, ale za to
znaleźliśmy wszystkie zaginione osoby- odparła kobieta.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To chyba dobrze, co
nie?- ostrożnie zauważył Damon.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie żyją a śladu po
Caroline nie ma- szeryf przygryzła wargę i odeszła. Przez chwilę cała piątka
patrzyła niepewnie na siebie. W końcu odezwał się Klaus.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ona na pewno tu była. Może
udało jej się uciec. Przeszukajmy lasy- zaproponował podekscytowany. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dobry pomysł- zgodziła
się Elena. Poczuła, że to naprawdę może się udać- Pójdziemy parami- dodała po
krótkim namyśle.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jest nas pięciu- Elijah
był sceptycznie nastawiony do tego pomysłu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Już sześciu- znikąd
pojawił się Kol.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co ty tu robisz?-
zdenerwował się najstarszy z braci.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Pojechaliście sami. Nikt mi nic nie wyjaśnił,
więc postanowiłem sam się dowiedzieć. Śledziłem was- wzruszył ramionami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dobrze. W takim razie,
ja idę z Eleną- przerwał dyskusję Damon. Nie miał zamiaru wpaść, na któregoś z
Mikaelsonów. Tym bardziej, że było ich obecnie trzech a on pozostał sam.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Kol i Bonnie, oraz ja i
Klaus- Elijah skinął głową. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Podzielili jeszcze, gdzie
kto ma iść i ruszyli na poszukiwanie. Mieli nadzieję, że szybko uda im się
znaleźć przyjaciółkę…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">***</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Rozdział XXI !!! Teraz został już tylko wielki finał ;) Obiecuję, że wiele spraw się wyjaśni, chociaż zostanie kilka tajemnic do odkrycia na drugi sezon :) Zapraszam do śledzenia bloga, już wkrótce XXII część :)</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Pamiętniki Wampirów Always and forever <3</span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-13120101596438583512015-05-29T03:16:00.001-07:002015-05-29T03:16:27.387-07:00Rozdział XX<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Babciu, nie możemy
dzisiaj jechać do mamy- Bonnie przemyślała wszystko i stwierdziła, że nie ma
wyboru. Caroline zaginęła, musiała pomóc ją odnaleźć.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wiedziałam, że to
powiesz- kobieta uśmiechnęła się do wnuczki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie potrafiłabym tam
teraz jechać, kiedy wiem, że ten potwór ma moją najlepszą przyjaciółkę-
brunetka wzruszyła ramionami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tylko pamiętaj, że nie
możemy czekać zbyt długo. Twoje zdrowie też jest ważne- Sheila skinęła głową.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wiem. Będzie dobrze.
Mamy w końcu jeszcze trochę czasu- Bonnie uspokoiła babcię.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Caroline się znajdzie.
Nie denerwuj się- pani Bennet pocieszyła wnuczkę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mam nadzieję- brunetka
westchnęła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Obecnie niczego nie była
pewna. Czuła się rozbita i najchętniej usiadłaby w kącie i płakała. Zdawała
sobie jednak sprawę, że nie może tak postąpić. Musiała by silna dla Caroline,
musiała pomóc ją odnaleźć…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Długo znasz Caroline?-
Klaus jechał właśnie radiowozem z panią szeryf. Przeczesali już całe miasto,
niestety bezskutecznie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jakieś dwa tygodnie-
odparł chłopak. Spodziewał się teraz masy pytań. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jesteś jej chłopakiem?-
Liz próbowała chociaż na chwilę oderwać myśli od porwania córki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ehmmm… Nie, raczej
przyjacielem- Klaus był zadowolony, że znalazł odpowiednie słowo na swój
związek z blondynką.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- I dlatego nocowałeś u
nas wczoraj?- pani Forbes uniosła brwi wysoko do góry.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Klausa zatkało. Nie wiedział, że kobieta zauważyła
go dzień wcześniej. Caroline twierdziła, że jej matka weszła tyłem i od razu
położyła się do łóżka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jesteśmy na miejscu- Liz
zaparkowała i wysiadła z samochodu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Zaledwie chwilę później byli już w środku.
Ledwie Klaus przekroczył próg posterunku dostrzegł swojego brata. Elijah
również był w szoku, kiedy zobaczył młodszego blondyna.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co znowu przeskrobałeś?-
starszy Mikaelson pierwszy się ogarnął. Było widać, że jest wściekły.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Spokojnie, proszę pana…-
szeryf Forbes uspokoiła mężczyznę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To jest mój brat. Jestem
jego prawnym opiekunem. Chciałbym wiedzieć, co wykombinował- Elijah kipiał aż
ze złości.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nic nie zrobiłem!- Klaus
wreszcie odzyskał głos. Przypomniał sobie, co mu zrobił brat i miał ochotę go
zamordować.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bo wsadzę was do celi-
przerwała ich dyskusję pani szeryf.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jesteś ohydnym
oszustem!- wrzasnął blondyn. Nie miał zamiaru słuchać kobiety.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ja!? Ty jesteś
rozwydrzonym bachorem!- Elijah nie pozostał mu dłużny.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To nie ja kłamię i łamię
świętą zasadę naszej rodziny!- Klaus chciał go uderzyć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> W tym momencie pani szeryf skinęła głową na
drugiego policjanta. Przy jego pomocy założyła
kajdanki obu braciom i zaprowadziła ich do celi. Każdego umieściła w
osobnym pomieszczeniu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Moment!- Elijah
przypomniał sobie, po co właściwie się tu znalazł- Widziałem porwanie Caroline-
zawołał, zanim Liz opuściła pokój.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Naprawdę?- oczy kobiety
pojaśniały. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak- przytaknął brunet.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przyprowadź go do mojego
biura. Ten drugi niech zostanie tutaj i ochłonie- pani Forbes udzieliła
ostatnich wskazówek swojemu zastępcy i opuściła ich…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elena ziewnęła potężnie. Całą noc spędziła na
wydzwanianiu do szkolnych znajomych. Niestety nikt nie wiedział nic na temat
zniknięcia Caroline. Damon również nie odezwał się do teraz. Najwyraźniej
niczego się nie dowiedział.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Jakby na zawołanie usłyszała dźwięk
przychodzącego SMS-a. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Mam coś. Przyjdź do
naszego mieszkania”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Był to numer Damona. Nie czekała na więcej
słów zachęty. Narzuciła kurtkę na siebie i wybiegła z domu. Po kilku minutach była
już na miejscu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Miała pukać do drzwi, ale się zawahała. Co ona
właściwie robi? Idzie do mieszkania obcego faceta? W dodatku brata swojego
chłopaka? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Westchnęła. Zrobi to dla Caroline.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jednak przyszłaś?- Damon
uśmiechnął się. Chyba był tym faktem zaskoczony.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czego się dowiedziałeś?-
Elena przewróciła oczami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wejdź-skinął głową.
Dziewczyna po raz kolejny zwątpiła, w to czy dobrze robi, ale mimo tego weszła
do środka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Stefana nie ma?-
szatynka rozejrzała się dookoła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Musiał coś załatwić- odparł
chłopak.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To w takim razie, co
wiesz na temat Caroline?- Elena postanowiła od razu przejść do rzeczy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ok. Jeden z moich
znajomych twierdzi, że widział czarnego wana, który odjeżdżał z jakąś
blondynką. Ponoć udali się za miasto do opuszczonego domu państwa Lockwoodów-
wytłumaczył ze spokojem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Skąd ty to wiesz?-
dziewczyna nie mogła się powstrzymać od zadania tego pytania. Chyba się tego
spodziewał, bo uśmiechnął się kpiąco i odpowiedział.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chyba nie jesteś gotowa,
aby znać prawdę, Słońce…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elijah po przesłuchaniu, został odprowadzony
do celi. Policjant nie dopilnował poleceń pani szeryf i zamknął go w jednym
pomieszczeniu z Klausem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5bkBJBptReIgGx-joOsKAlKRhjvOYPRNxzu_1EfWVaWBAdnjADqCXeWwawwEnrl5UE4Fvdw2UG3l6XkhnaPntGljvRKRqCiw95N692OmiwVpHASwTr-K1lJIGffR4lrbhG1DiEPGRUg/s1600/The-Originals-klaus-and-elijah-35622321-500-276.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5bkBJBptReIgGx-joOsKAlKRhjvOYPRNxzu_1EfWVaWBAdnjADqCXeWwawwEnrl5UE4Fvdw2UG3l6XkhnaPntGljvRKRqCiw95N692OmiwVpHASwTr-K1lJIGffR4lrbhG1DiEPGRUg/s1600/The-Originals-klaus-and-elijah-35622321-500-276.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Przez chwilę żaden z nich się nie odzywał. W
końcu młodszy Mikaelson pierwszy zadał pytanie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się stało Caroline?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Porwali ją czarnym
wanem- odparł niechętnie brunet. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Skąd o tym wiesz?- Klaus
starał się zachować spokojny ton głosu. Jednak z dosyć marnym skutkiem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wracałem do domu i ich
zauważyłem- wyjaśnił.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Znowu zapanowała między
nimi nieprzyjemna cisza. Żaden z nich nie chciał na nowo rozpętać kłótni, gdyż
będąc sami w jednym pomieszczeniu mogli się pozabijać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dlaczego ją
pocałowałeś?- Klaus jednak nie wytrzymał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Będziemy teraz o tym
gadać?- Elijah zarumienił się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A masz lepszy pomysł, co
moglibyśmy robić?- prychnął w odpowiedzi blondyn. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To ona mnie pocałowała-
brunet dał za wygraną. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ale jakoś jej nie
odrzuciłeś- zauważył. Klaus coraz bardziej się denerwował. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dobra. Moja wina-
przyznał starszy Brytyjczyk.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nawet nie oto chodzi.
Sam zabroniłeś mi się z nią spotykać, a tak naprawdę miałeś na nią chrapkę-
złościł się blondyn. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To nie było tak-
próbował oponować brunet.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zawsze i na zawsze, co
nie? Czy to nie była dawniej nasza najświętsza zasada?- spytał Klaus. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Cały czas jest- poprawił
go Elijah.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie i nigdy więcej już
nią nie będzie- prychnął blondyn i odwrócił się od brata. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Brunet przygryzł wargę. Zastanawiał się teraz,
jak bardzo ich rodzina ucierpi przez jeden głupi błąd…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline po raz kolejny odzyskała przytomność.
Czuła się okropnie. Ten cały zamaskowany gościu, wraz z dziewczyną, bardzo
podobną do Eleny, pobili ją. Cały czas zadawali jej jakieś pytania. W sumie on
się nie odzywał, tylko ta laska mówiła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Miała masę pytań, na temat Eleny, braci
Salvatore i Mystic Falls. Caroline nie odpowiedziała na żadne z nich. Dlatego
miała podbite oko, spuchniętą wargę i nogę wygiętą pod dziwnym kątem. W dodatku
nie zbyt dobrze jej się oddychało, gdyż jej żebra były chyba połamane.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Podniosła głowę. Musiała coś zrobić, spróbować
się jakoś uwolnić. Szarpnęła nadgarstek… Nic.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Westchnęła. Czuła, że już dłużej nie da rady,
że wkrótce ją tu zabiją, jeśli się nie uwolni.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Zacisnęła zęby i zdobyła się na ostatni
wysiłek. Kajdanki były mocno przerdzewiałe i w końcu powoli zaczęły puszczać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Z oczu popłynęły jej łzy, ale była wreszcie
wolna. Teraz pozostało jej tylko, podnieść się z ziemi i wyjść z tego domu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Wypuściła powietrze przez zęby. To mogło być
trudniejsze, niż się spodziewała…<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">To już rozdział XX :) Do wielkiego finału sezonu 1 zostały tylko dwie części. Mam nadzieję, że nie przestaniecie czytać i liczba odwiedzin wzrośnie ;) </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Trochę na temat ostatnich rozdziałów:</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Wyjaśni się parę spraw związanych z rodziną Mikaelsonów, Bonnie wyruszy na poszukiwanie prawdy, Tyler zmierzy się z rodzinnym dziedzictwem a Elena podejmie ważną decyzję, która wpłynie nie tylko na nią...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Zapraszam do czytania i komentowania :) </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Fanka Pamiętników Wampirów i The Originals <3</span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-8112873569193259982015-05-28T06:17:00.002-07:002015-05-28T06:17:29.845-07:00Rozdział XIX<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Caroline!- szeryf Forbes
wróciła późno w nocy do domu i chciała porozmawiać z córką. Nie zastała jej
jednak w pokoju. Przeszukała cały dom i w końcu z przerażeniem stwierdziła, że
nie ma jej tutaj.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Natychmiast wybrała numer do dziewczyny.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Cześć, tu Caroline! Nie
mogę teraz odebrać, ale jeśli masz ochotę to zostaw wiadomość, a ja zaraz
oddzwonię. Pa!”- odezwała się automatyczna sekretarka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zadzwoń do mnie, kiedy
tylko odsłuchasz wiadomość. Masz przechlapane- Liz bardzo się zdenerwowała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Postanowiła spróbować odszukać Caroline na
własną rękę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Cześć Eleno, przepraszam
że budzę cię w nocy, ale mam pytanie- pani szeryf połączyła się z najlepszą
przyjaciółką córki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Słucham…- odpowiedziała
szatynka lekko zaspanym głosem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czy jest może Caroline u
ciebie?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Niestety. A nie ma jej w
domu?- Elena ocknęła się momentalnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie- zmartwiła się
kobieta- A czy ona spotykała się ostatnio z jakimś chłopakiem?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak. Z Klausem
Mikaelsonem. Niedawno jego rodzina wprowadziła się do Mystic Falls- odparła
dziewczyna.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dziękuję za informację-
pani Forbes rozłączyła się. Postanowiła przedzwonić jeszcze do Bonnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie, nie widziałam jej-
brunetka udzieliła kobiecie podobnej informacji, jak jej poprzedniczka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A wiesz może, gdzie
mieszka Klaus Mikaelson?- szeryf była coraz bardziej przerażona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak- Bonnie szybko
podała matce przyjaciółki adres. Ta nie czekała na nic więcej, tylko od razu
się rozłączyła, ubrała kurtkę i wybiegła z domu. Natychmiast udała się do willi
Klausa…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elijah był okropnie zdenerwowany tą całą
sytuacją. Na posterunku spędzał już drugą noc. W pracy na pewno zauważyli jego
zniknięcie a w dodatku dyżurujący policjant chyba o nim zapomniał, bo nie
pojawił się od kilku godzin.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ludzie, litości…-
szarpnął pręty i wtedy ku swojemu zaskoczeniu stwierdził, że drzwi od celi są
otwarte.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Szybko wyszedł na zewnątrz. Otrzepał okurzony
garnitur, wziął swoje rzeczy z biurka i powoli opuścił salę więzienną. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Policjant, który siedział przy wyjściu, nawet
go nie dostrzegł. Był skupiony na małym telewizorze, który miał przed sobą.
Oglądał jakiś mecz, chyba piłki nożnej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elijah wyszedł na dwór i odetchnął pełną
piersią. Postanowił, jak najszybciej wrócić do domu. Starał się trzymać na
uboczu, aby znowu nie zostać złapanym. Było już grubo po godzinie policyjnej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Nagle dostrzegł szarpiącą się parę. Byli
kilkadziesiąt metrów przed nim. Jedna osoba była zakapturzona. W drugiej, po
sekundzie, rozpoznał Caroline. Ruszył biegiem w ich kierunku, ale nie zdążył na
czas. Przeciwnik dziewczyny wciągnął ją do dużego czarnego wana i pospiesznie
odjechał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elijah zatrzymał się. Nie było sensu gonić
samochodu pieszo. Zawrócił, więc na posterunek, aby powiedzieć o wszystkim pani
szeryf…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Klaus ciągle czuł na ustach, dotyk warg
Caroline. Uwielbiał ją całować. Nigdy nie spotkał kogoś podobnego. Ona była
wyjątkowa. Już miał się iść kąpać, kiedy usłyszał dzwonek do drzwi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Zbiegł po schodach i nacisnął klamkę. Jednak
przeraził się ogromnie, kiedy spostrzegł kto stoi na zewnątrz.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Witam, nazywam się
Elizabeth Forbes- przedstawiła się- Jestem szeryfem Mystic Falls.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dzień dobry- wybełkotał
chłopak. W głowie przeliczał już swoje szanse na ucieczkę. Zastanawiał się, co
się mogło stać z Elijah. Jeśli mieli wyjeżdżać to tylko razem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przyszłam się zapytać,
kiedy ostatni raz widziałeś moją córkę- Klaus był w szoku. Takiego czegoś się
nie spodziewał. Myślał, że przyszła tu w zupełnie innej sprawie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Eeee… Na rano- odparł. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czy kontaktowała się z
tobą później?- Liz była coraz bardziej przygnębiona. Czuła, że powoli musi pogodzić
się z prawdą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie. Czy coś się stało?-
Klaus nie miał zbyt dobrych przeczuć.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mam nadzieję, że nie-
pokręciła głową- Muszę już jechać. Dziękuję za informację- pożegnała się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mogę jechać z panią?-
wypalił, zanim zdążył się powstrzymać.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jeśli masz ochotę-
zgodziła się. Nie chciała teraz zostawać sama…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elena nie mogła spać po dziwnym telefonie
matki Caroline. Najpierw próbowała skontaktować się z przyjaciółką, a kiedy ta
nie odebrała i włączyła się automatyczna sekretarka, wybrała numer do Bonnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czy dzwoniła do ciebie
Liz?- spytała szatynka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Owszem. Co się dzieje z
Care?- głos Bonnie również wskazywał, że się martwiła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie mam pojęcia. Ponoć
zniknęła- odparła Elena.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Myślisz, że…- słowa
ugrzęzły w gardle brunetki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie chcę tak myśleć-
szepnęła szatynka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Podzwonię po innych. Na
razie. Będziemy w kontakcie- pożegnała się Bonnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Elena przygryzła wargę. Miała ochotę zadzwonić
do Stefana, ale kiedy przypomniała sobie o tym ile razy ją okłamał, to jej się
odechciało. Nagle przyszedł do niej SMS.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Jak tam się czujesz po
odkryciu prawdy? Damon” dziewczyna zdębiała. Tego się nie spodziewała. Skąd on
ma jej numer?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Nie mam teraz na to
ochoty. Caroline zaginęła” odpisała mu szybko. Nie czekała długo na odpowiedź.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Jak to zaginęła? Co się
dzieje?” <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Elena przeczesała palcami
włosy… Czy powinna mu jeszcze odpisywać? Przecież go nienawidziła. Zamiast
pisać z nim, mogła zadzwonić do Stefana. Jemu się wyżalić i opowiedzieć o
wszystkim. Zamiast tego pisała z jego bratem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Nie wiem, co się dzieje.
Jej mama nie może jej odszukać” w końcu zdecydowała się odpowiedzieć Damonowi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Podzwonię. Może ktoś coś
wie” obiecał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Dziękuję…” Elena
postanowiła zakończyć tę konwersację i zajęła się dzwonieniem do szkolnych
znajomych. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Miała nadzieję, że przynajmniej ktoś wie,
gdzie może podziewać się Caroline…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Vicky, nie mam dobrych
wieści- Matt obudził siostrę. Wiedział, że musi jej o tym powiedzieć. Poznałaby
prawdę w ten, czy inny sposób.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się stało?-
dziewczyna momentalnie zbladła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Caroline zaginęła-
odparł.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Porwał ją?- przeraziła
się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie mamy pojęcia-
przyznał ze spuszczoną głową.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Odnajdziemy ją, tak jak
znaleźliście mnie- ścisnęła jego dłoń.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A jeśli nie?- Caroline
była jego przyjaciółką od lat, nie chciał jej stracić.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zaufaj mi. To silna
dziewczyna. Poradzi sobie- Vicky przytuliła go mocno. Matt musiał przyznać jej
rację. Blondynka była odważna i pewna siebie. Jeśli ktoś miał dać radę i uciec,
to była tym kimś właśnie Caroline…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Caroline ocknęła się w bardzo niewygodnej
pozycji. Głowa okropnie ją bolała. Chciała dotknąć dłonią miejsca bólu, ale
zdała sobie sprawę, że jej ręce są skute kajdankami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Zaczęła się szarpać, na próżno. Nic nie mogła
poradzić.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Y_ZC7HN4IUz4zLKPYgEVIX8uAZgDEeqoPBsqA4GneAXEub50p2NU-koGQNQJ_umkjw_q4dWcqGF1XAkX2nNHsL2t8mc9dyCbmllN5QZHdzhrSCb6Qk3kwA_UXcA9YLA1BTbhycGHHQ/s1600/tumblr_meny5qKJ3I1qd7fc3o5_250.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Y_ZC7HN4IUz4zLKPYgEVIX8uAZgDEeqoPBsqA4GneAXEub50p2NU-koGQNQJ_umkjw_q4dWcqGF1XAkX2nNHsL2t8mc9dyCbmllN5QZHdzhrSCb6Qk3kwA_UXcA9YLA1BTbhycGHHQ/s320/tumblr_meny5qKJ3I1qd7fc3o5_250.gif" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Halo! Co się dzieje?-
zawołała. Tak, jak się spodziewała zero odpowiedzi. Rozejrzała się dookoła.
Była tu samo. To miejsce przypomniało piwnice, bardziej nawet lochy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Nagle usłyszała kroki. Do pomieszczenia
wkroczyły dwie osoby. Jedna z nich, był to mężczyzna, miał maskę na twarzy.
Natomiast drugą była…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Elena? Co ty tu robisz?-
zawołała Caroline, ciągle w szoku.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Cóż za naiwniaczka…-
westchnęła szatynka i teatralnie przewróciła oczami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To ty jesteś tym
mordercą?- blondynka nic nie rozumiała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Po pierwsze nie jestem
Elena, po drugie nigdy nikogo nie zabiłam- prychnęła Katherine i podeszła
bliżej uprowadzonej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Kim jesteś w takim
razie? Jej złą siostrą bliźniaczką?- wypaliła, zanim pomyślała nad tym co mówi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tłumaczyłam, że masz
uważać kogo bierzesz… To jest córka pani szeryf-szatynka zwróciła się z tymi
słowami do swojego towarzysza. Ten tylko wzruszył ramionami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co wy mi chcecie
zrobić?- Caroline przełknęła głośno ślinę.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jeszcze nie
wymyśliliśmy, ale obiecuję, że będziesz pierwszą, która się dowie- Katherine
uśmiechnęła się szeroko do blondynki…<o:p></o:p></span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-49970540413723711622015-05-27T03:46:00.002-07:002015-05-27T03:46:20.360-07:00Rozdział XVIII<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co?- przeraziła się Caroline.
Takiej odpowiedzi się nie spodziewała. Momentalnie odsunęła się od Klausa.
Chłopak jednak nie był zbyt długo poważny i po chwili głośno się roześmiał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie jesteśmy mordercami-
uspokoił ją.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To dlaczego uciekacie?-
dziewczynie bardzo ulżyło. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie mogę ci tego
wyjaśnić- przyznał. Przestał się śmiać, w jednej sekundzie spoważniał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ale ja chcę… Ja muszę
wiedzieć- poprawiła się po chwili wahania.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To nie jest tylko mój
sekret. Nie mogę działać przeciwko własnej rodzinie- pokręcił głową. Caroline już
zorientowała się, że nic nie zdziała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czyli teraz dalej ze
sobą nie rozmawiamy? Będziesz się słuchał Elijah?- blondynka posmutniała. Nie
chciała rozstawać się z Klausem nawet na minutę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chyba tak…- chłopak
przygryzł wargę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To na razie- pożegnała się
i ruszyła do drzwi. Brytyjczyk podążył
za nią. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Pieprzyć Elijah-
powiedział przewracając oczami i namiętnie ją pocałował…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Spoko, Ty. Tylko
godzinka i mówisz, że musisz iść- młody Lockwood bardzo denerwował się przed
spotkaniem z Rebekah. Nie miał pojęcia, czego powinien się spodziewać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Hej- dziewczyna w końcu
przyszła. Usiadła naprzeciwko niego. Chłopak zerknął na nią i go zatkało. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Blondynka wyglądała olśniewająco. Włosy
opadały jej luźno na ramiona. Miała na sobie białą sukienkę na ramiączkach i
lekki makijaż. Wszystko to tylko sprawiało, że nie można było wzroku od niej
oderwać. Nie tylko Tyler tak stwierdził, lecz również reszta obecnych w barze
jej się przyglądała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wyglądasz… Wow!- szatyn
nie mógł znaleźć słów, aby ją opisać.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Uznam to za komplement-
uśmiechnęła się do niego szeroko.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK2n0ef6scBbUIHZCePMRfwwSqjQX2dVwO7exzN5Rh6mCkyWds-jD5AsbnwU6NSS_A0CJ7rUBZU7w2L9jidJBcHqGrij5WmWyzf5f-SvyewmTIyc82zOhr31kn6XYhhhQaQgcfADQ-BA/s1600/tumblr_m4fyx5YpTg1qcunq7o2_250.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK2n0ef6scBbUIHZCePMRfwwSqjQX2dVwO7exzN5Rh6mCkyWds-jD5AsbnwU6NSS_A0CJ7rUBZU7w2L9jidJBcHqGrij5WmWyzf5f-SvyewmTIyc82zOhr31kn6XYhhhQaQgcfADQ-BA/s1600/tumblr_m4fyx5YpTg1qcunq7o2_250.gif" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wasze menu- sam barman
przyniósł im karty z daniami. Najwyraźniej on również pragnął przyjrzeć się
Brytyjce.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dziękuję- dziewczyna
uśmiechnęła się lekko w kierunku mężczyzny a ten okropnie się zarumienił.
Wybełkotał tylko coś niewyraźnie i szybko odszedł.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co powiedziałaś Kolowi?-
zainteresował się Tyler. Ta sprawa nurtowała go najbardziej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Że wychodzę z koleżanką-
blondynka wzruszyła ramionami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- I uwierzył?- Lockwood
miał niepewną minę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie jest moim ojcem. Nie
może mnie pilnować- odparła dziewczyna.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A dlaczego mieszkacie
sami? Co się stało z waszymi rodzicami?- Tyler nie mógł się powstrzymać przed
zadaniem tego pytania.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Daj temu spokój- Rebekah
zaczęła się denerwować.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie żyją?- szatyn nie
zamierzał odpuścić. Teraz naprawdę się tym zainteresował.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie twoja sprawa-
Brytyjka coraz mniej panowała nad sobą.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Po prostu…- próbował
tłumaczyć, ale ona mu przerwała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wiesz, co? Kol miał
rację. Nie jesteś mnie wart!- krzyknęła oburzona i podniosła się z ławki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ale…- Tyler również
wstał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Daj spokój- prychnęła.
Zarzuciła włosami i wyszła z baru, nawet nie oglądając się za siebie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Lockwood w poczuciu całkowitej klęski wrócił
na swoje miejsce. Taka, w gruncie rzeczy, fajna dziewczyna właśnie go olała.
Nie wiedział, dlaczego tak wypytywał o jej starych. Stwierdził, że chce znać
prawdę i tyle.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Pokręcił głową. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">„ Jestem idiotą”- pomyślał
i zamówił u barmana butelkę piwa…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ale… Ale…- Elena
wpatrywała się w zdjęcie i nie miała pojęcia, co powiedzieć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt0Dh32Dr8XXtps7RY3f5mPeccViNjU_mSIieTv974n0Loq28_GnISObX-J-6dmlv4EUtFwWC_u5P9pKL668bOyvAAcU4vnjMEKywKQZX3MqNPYxrBZI40S7z6VW_fIpjgpFSvES0n7g/s1600/giphy.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt0Dh32Dr8XXtps7RY3f5mPeccViNjU_mSIieTv974n0Loq28_GnISObX-J-6dmlv4EUtFwWC_u5P9pKL668bOyvAAcU4vnjMEKywKQZX3MqNPYxrBZI40S7z6VW_fIpjgpFSvES0n7g/s1600/giphy.gif" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak, to jest Katherine-
Damon wydawał się być już spokojniejszy. Nalał sobie szklankę whisky. Napełnił
jeszcze jedną, którą podał swojej towarzyszce.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tylko, że…- szatynka
ciągle nie mogła uwierzyć.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tylko, że wyglądasz
zupełnie, jak ona- dokończył za nią.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dlaczego?- dziewczyna
liczyła, że starszy Salvatore zna odpowiedź.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A skąd mam wiedzieć? Nie
jestem medium- prychnął. Uśmiechnął się kpiąco i podsunął jeszcze bliżej jej
ręki szklankę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czemu Stefan nie
powiedział mi wcześniej?- Elena miała więcej pytań niż odpowiedzi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Niech sam ci powie-
Damon nalewał już sobie kolejną porcję whisky. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co się z nią stało?-
dziewczyna spojrzała poważnie na chłopaka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zginęła w pożarze-
odparł. Na jego twarzy, przez ułamek sekundy, można było dostrzec smutek.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ty też ją kochałeś…-
uświadomiła sobie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bingo!- zawołał- I to
był błąd, Mała- uśmiechnął się do niej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To nie jest normalne-
Elena pokręciła głową i wybiegła z mieszkania. Chciała się, jak najszybciej
ulotnić i zastanowić się nad tym wszystkim. Czy Stefan wybrał ją tylko dlatego,
że wyglądał jak Katherine? W co grał Damon? Kim była Katherine i dlaczego były
identyczne? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Masz piękny dom- Bonnie
weszła do domu Kola i nie mogła nadziwić się bogactwu tego miejsca. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Beżowe boazerię, na podłogach panele,
drewniane schody z puszystym dywanem a ponadto milion drzwi do różnych
pomieszczeń.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dzięki- chłopak
uśmiechnął się do niej i zaprowadził ją do łazienki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie musiałeś mnie tu
przyprowadzać. Poradziłabym sobie sama- brunetka stała już nad zlewem i
próbowała zatamować krwotok z nosa.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Miałem cię zostawić
samą? Ranną w parku?- spytał i uniósł brwi do góry. Podał jej paczkę
chusteczek.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To nie pierwsza taka
sytuacja- Bonnie nie zastanowiła się nad tym, co mówi. Dopiero po chwili do
niej dotarło.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jesteś na coś chora?
Byłaś z tym u lekarza?- brunet zrobił się nagle bardzo opiekuńczy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Kol, jest ok. Naprawdę-
próbowała go przekonać, ale on jej nie wierzył.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To nie jest normalne-
zaprotestował- Powinnaś się zgłosić na jakieś badania. Jeśli to jest coś
poważnego?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Byłam u doktora-
mruknęła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- I co powiedział?-
dopytywał się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wiesz, nie obraź się…
Nie będę ci tego opowiadać. Prawie się nie znamy- Bonnie zrobiła się cała
czerwona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Pamiętaj, że gdybyś
miała ochotę pogadać to jestem do twojej dyspozycji- uśmiechnął się do niej
zachęcająco.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dziękuję- dziewczyna
pocałowała go w policzek…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak się cieszę, że
jesteśmy już w domu!- Vicky szczęśliwa rzuciła się na kanapę w salonie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ja też- jej brat
uśmiechnął się lekko. Rozejrzał się dookoła. Mieszkali tu sami. Ojca nie znali,
zostawił ich gdy byli mali. Matka natomiast wiecznie była poza miastem.
Przysyłała pieniądze, które ledwie wystarczały na zapłacenie rachunków. Pomimo
tego chłopak lubił ten dom. Przypominał mu również dobre czasy i wspomnienia.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Znowu myślisz o tym, w
jak pięknym domu mieszkamy?- zakpiła Vicky.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bardzo zabawne-
prychnął- Widzę, że ci humor wraca- zauważył.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jest lepiej, odkąd
zobaczyłam policyjny radiowóz na ulicy- wyszczerzyła się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Będzie dobrze, zobaczysz-
powiedział.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wiem. Musi być- zgodziła
się z nim…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Katherine ciągle była okropnie wściekła. Skoro
myśleli, że nie żyje to powinni rozpaczać, płakać, albo przynajmniej nie mówić
o niej złych rzeczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Dziewczyna nie wpadła na żaden genialny pomysł.
To nie było w jej stylu, ona zawsze miała coś w zanadrzu. Liczyła, że wkrótce
coś wymyśli. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Postanowiła tylko, że za wszelką cenę zniszczy
życie swojemu sobowtórowi…<o:p></o:p></span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-92182766252016429212015-05-26T12:41:00.002-07:002015-05-26T12:41:46.249-07:00Rozdział XVII<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Vic, zabiorę cię do
domu- Matt uśmiechnął się do siostry i pomógł jej wstać. Po kilku dniach pobytu
w szpitalu czuła się o niebo lepiej. Jednakże ciągle nic sobie nie
przypomniała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dziękuję. Wiesz, że cię
kocham?- odpowiedziała i mocno go przytuliła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wiem. Ja ciebie też
kocham Małpo- odwzajemnił uścisk bez wahania.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A co jeśli on będzie
chciał dokończyć dzieła i przyjdzie po mnie?- Vicky zadawała te pytanie już
któryś raz z rzędu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To go zamorduje- odparł
poważnie chłopak.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Matty…- dziewczyna przewróciła
oczami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Policja będzie pilnować
naszego domu. Funkcjonariusz nie może opuścić cię ani na minutę- wyjaśnił.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Naprawdę? Szeryf się
zgodziła?- Vicky nie posiadała się ze szczęścia.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Sama to zaproponowała-
uśmiechnął się Matt.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To teraz możemy już wracać
do domu- szatynka skinęła głową.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Po chwili już siedzieli w starym samochodzie
blondyna. Nie wiedzieli jednak, że ktoś ich obserwuje. Jakiś mężczyzna w
kapturze bacznie się im przyglądał. Dopiero, kiedy odjechali powoli ruszył za
nimi…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * * <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Czy ja powiedziałem
wczoraj, że Elijah mi czegoś zabronił?- Klaus przełknął ślinę. Liczył na to, że
nie wygadał zbyt wiele wieczorem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak. Kazał ci mnie
zostawić, ponoć- odparła Caroline. Postanowiła się dowiedzieć wszystkiego i
teraz nie miała zamiaru odpuszczać.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Słuchaj. Byłem
kompletnie pijany i nie wiem, co ci naopowiadałem, ale…- próbował tłumaczyć,
lecz dziewczyna przerwała mu w połowie zdania.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ukrywacie się przed
policją? Co zrobiliście?- spytała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Klaus otworzył oczy szeroko. Tego się nie
spodziewał. To niemożliwe, żeby aż tyle je powiedział.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chyba muszę już iść-
wyjąkał w końcu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- To poproszę mamę, aby
was sprawdziła. Mamo!- pani szeryf wróciła późno do domu i teraz jeszcze spała.
Klaus rzucił się w kierunku dziewczyny i zasłonił jej usta dłonią.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie ma mowy- wyszeptał
jej do ucha- Jeśli przestaniesz wrzeszczeć to ci coś wyjaśnię- obiecał.
Blondynka skinęła głową na znak zgody.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Słucham- spojrzała na
niego wyczekująco.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chodzi oto, że owszem
uciekamy przed policją. Nie mogę ci powiedzieć, dlaczego, bo złożyłem
przysięgę- wytłumaczył.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zabiliście kogoś?-
chciała wiedzieć Caroline.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak- odparł…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Elena, nie drąż tego
tematu- Damon spojrzał na nią ze złością.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bo co?- odparła
dziewczyna. Nie bała się go, no może trochę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Bo cię jeszcze twoja
śliczna główko zacznie boleć- powiedział.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chcę wiedzieć i koniec
kropka- szatynka nie dawała za wygraną.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chcesz? A jesteś gotowa
poznać prawdę o wszystkim? O byłej ukochanej Stefa, o tym dlaczego uciekliśmy?-
zawołał. Było widać, że jest wściekły. Teraz nie panował już nad sobą.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak!- krzyknęła
zapytana. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Chłopak złapał jej ramię i zaprowadził do
swojego mieszkania. Puścił ją w salonie i zniknął w pokoju brata. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Po chwili wrócił z fotografią w ręce. Podał
Elenie zdjęcie i spojrzał na nią wyczekująco. A dziewczyna wpatrywała się w
osobę na zdjęciu z otwartymi ustami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Tego się nie spodziewała… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Elena, co ty tu robisz?-
Stefan odwrócił się i zobaczył swoją dziewczynę. Chłopak znajdował się w parku,
w jego najbardziej ukrytej części. Odkąd wprowadzili się do Mystic Falls często
tu przychodził, kiedy potrzebował ciszy i spokoju. Nikt inny się tu nie
zjawiał, więc mógł w spokoju przemyśleć różne sprawy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYaDDQmsTajmMT9AmZx1OpLapn-xbWSZpgYaeldwrQ-zATtylavB_zjN7qsyW1E7QmjHE3ORrh387969ewV0p_6GsuvA0c1uqAJCmylAD0ufRXwBB6nOV-PZL46AaYqc2yOb6cM42rQQ/s1600/tumblr_mi8qi0tlqz1qdqlhzo3_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYaDDQmsTajmMT9AmZx1OpLapn-xbWSZpgYaeldwrQ-zATtylavB_zjN7qsyW1E7QmjHE3ORrh387969ewV0p_6GsuvA0c1uqAJCmylAD0ufRXwBB6nOV-PZL46AaYqc2yOb6cM42rQQ/s1600/tumblr_mi8qi0tlqz1qdqlhzo3_500.gif" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Szukałam cię- wyjaśniła
dziewczyna. Usiadła obok niego.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przepraszam cię. Wiem,
że nie powinienem się rozłączać- uśmiechnął się do niej i uścisnął jej rękę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- No, nie. Tylko, że ja
też nie powinnam była naciskać na ciebie- Elena odwzajemniła uścisk.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ale masz prawo wiedzieć-
Stefan przygryzł wargę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Kiedy będziesz gotów to
mi o wszystkim opowiesz- zaproponowała szatynka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Uciekliśmy z Damonem z
Nowego Jorku z dwóch powodów. Pierwszym była nieszczęśliwa historia miłosna a
drugim rodzina Mikaelsonów. W skrócie nasze rody nie znoszą się od stuleci a
teraz w dodatku zrobiliśmy coś megagłupiego i w ogóle jest słabo…- westchnął
brunet.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A ta historia miłosna?-
dziewczyna była bardziej tym zainteresowana.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Katherine… Zakochałem
się w niej, przynajmniej tak wtedy sądziłem. Tylko, że ona bawiła się mną, mną
i Damonem. O mały włos się nie pozabijaliśmy, podczas gdy ona się z nas
naśmiewała- na policzki szatynki wstąpiły rumieńce.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Już jej nie kochasz?-
wydusiła z siebie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nigdy jej nie kochałem-
odparł chłopak.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wiesz, ja muszę już iść-
dziewczyna pospiesznie się podniosła i pożegnała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Była wściekła… Nie po to przyjechała do Mystic
Falls, aby Stefan jej powiedział, że nic do niej nie czuje i nigdy nie czuł.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Nikt nie traktuje w ten sposób, Katherine
Pierce, nikt...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Jenna przymierzyła już kolejny strój. Nie
wiedziała, w co powinna się ubrać. Nic jej nie pasowało. W końcu wybrała
krótką, czarną sukienkę bez ramiączek. Włosy pozostawiła rozpuszczone, w takich
czuła się najwygodniej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Zaledwie kilkanaście minut później rozległ się
dzwonek do drzwi. Kobieta szybko pobiegła otworzyć. Alaric przyszedł z bukietem
róż. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Piękne kwiaty- Jenna
uśmiechnęła się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Piękne kwiaty dla
pięknej kobiety- odparł mężczyzna.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wejdziesz?- spytała, aby
ukryć zmieszanie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Jasne- zgodził się i już
po chwili siedzieli razem w jadalni. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Jenna położyła dwa talerze obiadu na stole.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Wygląda przepysznie-
Alaric natychmiast zabrał się za jedzenie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">Kiedy już skończyli,
przenieśli się do salonu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A więc, jesteś tu w
sprawie śledztwa?- spytała Jenna.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- A ty znowu o tym?-
pokręcił głową.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak. Chcę wiedzieć, czy
ktoś się nami zainteresował w końcu- odparła, bynajmniej niespeszona.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dobra. Prowadzę tu
śledztwo. Tylko błagam nikomu nie mów- dał w końcu za wygraną.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Będę milczeć, jak grób-
obiecała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Ten morderca nie może
wiedzieć, że tu jestem- wyjaśnił jej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nikomu nie powiem,
naprawdę- powiedziała z uśmiechem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Dziękuję- Alaric
odwzajemnił uśmiech…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Babciu! Szeryf Forbes ją
znalazła!- Bonnie wbiegła do domu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Co? Gdzie jest?- pani
Bennet podniosła się z fotela.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Mieszka niecałą godzinę
drogi stąd- wyjaśniła brunetka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Teraz już musi być
dobrze- kobieta odetchnęła lżej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Będzie. Tyle się
namęczyłyśmy, że musi nam się udać- odparła dziewczyna i mocno przytuliła
babcię.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Pojedziemy tam jutro-
stwierdziła Sheila.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Zgoda- przytaknęła
Bonnie- Idę się przejść. Wrócę niedługo- obiecała i wyszła z domu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Teraz wszystko zaczynało się układać. Wreszcie
mogła mieć nadzieję…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Kol szedł przez park. Czuł się samotny, jak
nie on. Do tej pory miał wokół siebie zawsze grupkę wielbicieli, ale w tym
mieście nic nie było normalne.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Tyler miał zakaz wychodzenia z domu, a był
jego jedynym kumplem, w sumie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Chłopak był tak zamyślony, że nie zauważył
dziewczyny, na którą wpadł. Ta upadła na ziemię.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Przepraszam!- zawołał
natychmiast i nachylił się nad nią- Bonnie?- zdziwił się.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Tak- przytaknęła.
Zasłoniła rękawem sweterka nos. Brunet spostrzegł krew.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Chodź, obejrzymy to u
mnie- powiedział i podciągnął ją do góry. Dziewczyna nie stawiała żadnego
oporu, wydawało mu się, że może być na coś chora.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Spokojnie. Poradzę
sobie- wyszeptała, ale niezbyt pewnie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- Nie ma mowy. To wszystko
moja wina, więc pozwól sobie pomóc- poprosił.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">- No dobrze- zgodziła się.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Chłopak objął ją w pasie, gdyż słaniała się na
nogach i zaprowadził do swojego domu…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;">* * *<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Katherine siedziała już w pokoju hotelowym i
przerabiała się z powrotem na siebie. Nie chciała już dłużej być Eleną, chociaż
poszło jej wyśmienicie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Stefan ją zranił. Powiedział o kilka słów za
dużo. Szatynka postanowiła się dowiedzieć, co myśli Damon. Jeśli jest tak samo,
jak z jego młodszym bratem to ich chyba rozerwie na strzępy. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana;"> Oni nie mogli jej uciec, nie było takiej
opcji…<o:p></o:p></span></div>
Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1781935394948439870.post-53209866282007194892015-05-26T02:56:00.000-07:002015-05-26T02:56:52.314-07:00Rozdział XVII<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Niestety, to nie jest kolejny rozdział :(</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> Część XVII wstawię dopiero późno wieczorem :( Przepraszam, ale i tak zachęcam do czytania ;)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>Czytelniczkahttp://www.blogger.com/profile/03884187136868601876noreply@blogger.com0